ขอบคุณความคิดของทุกท่านครับ

ได้มาหลายวิธีเลย
รวมทั้ง ที่ผมคิดไว้ 2 วิธี  ก็พอรวบรวมได้ดังนี้

1)  พยายามสร้างจุดอ้างอิง ( คห 1 + 5 )  แล้ว ออกไปสังเกตดู
     [ น่าจะมีปัญหา ในการหาจุดหยุดนิ่งเพื่อทำการสังเกต ]
2)  สังเกตจาก 'Coriolis effect' (คห2)  เดินเรือออกไป ตรงๆ  แล้วสังเกตว่าเดินเหออกจากแนวไหม
     [ ผลจากความเฉื่อย เมื่อดาวหหมุน ]
3)  วัดสนามแม่เหล็กของดาว (คห 6  และ คห 9)  ถ้าดาวหมุน มีโอกาสที่จะเกิดสนามแม่เหล็ก
     [ แต่สรุปให้ชัดเจนไม่ได้  เพราะดาวที่หมุนแต่ไม่มีสนามแม่เหล็กก็ได้ ]
4)  สังเกต Centrifugal force (คห 6)  ชั่งน้ำหนักวัตถุ  ในตำแหน่งต่างๆของดาว
     [ ผลจากความเฉื่อย ]
5)  ใช้ Foucault pendulum  (คห 7 และ คห 10)  เปรียบผลการแกว่งจาก หลายตำแหน่งบนดาว
     [ ผลจากความเฉื่อย ]
6)  ใช้ Gyroscope  (*)  สังเกตการเปลี่ยนทิศของ Gyro เมื่อเวลาเปลี่ยนไป
     ถ้าเรือลอยตามการหมุน  จะเห็น Gyro  เปลี่ยนทิศ
     [ ผลจากความเฉื่อย ]
7)  สังเกต รูปทรงของดาว  ว่าเป็นทรงกลมสนิท หรือ กลมแป้น
      หากดาวหมุน  มันจะมีCentrifugal force ดันของเหลวให้ขยายออกในแนวเส้นศูนย์สูตร
      ต้องหาวิธีออกไปมองดูทรง จากอวกาศ
      [ ผลจากความเฉื่อย เช่นกัน]

โดยสรุป  เราใช้ผลจากความเฉื่อยของมวล ที่ได้รับผลจากการเคลื่อนที่แนวโค้งเป็นตัวบ่งชี้
             ในวิธีแทบทั้งหมด
             ข้อสงสัย คือ ในที่ห่างไกลออกไป นอกเอกภพ ยังมี Higgs Field ที่เป็นตัวที่ทำให้เกิดความเฉื่อย หรือไม่

ภายในอวกาศ ในเอกภพ เราใช้วิธีต่างๆข้างบนได้ (โดยไม่ต้อง มองหาดวงดาวอ้างอิงก็ได้)
เราแยกได้ว่าดาวหมุน หรือไม่หมุน
ก็ย่อมแสดงว่า  เราจะสามารถบอกได้ถึง ตำแหน่งอวกาศที่หยุดนิ่ง ( Inertial frame)

ตำแหน่งที่หยุดนิ่งนี้ กำหนดด้วยอะไร
สภาพของ Higgs Field    หรือ  ตำแหน่งของมวลต่างๆรวมกัน ?