สวัสดีปีใหม่ไทยที่พึ่งผ่านพ้นไป
หลายคนคงชุ่มฉ่ำเปียกโชกมะลอกมะแลกกัน
หลายคนคงมึนเมาซึมเซาพิ่งสร่างซา(รวมกระผมด้วย)
และคงมีอีกหลายคนที่กำลังเคร่งเครียดกับการขับขี่ยวดยานพาหนะ
ขับรถขับราก็ขอให้ใจเย็น ง่วงเมางดขับขี่กันนะครับผม

ช่วงนี้นอกจากข่าวเพ่คิมแล้ว ผมยังเสพข่าวแปลกๆเกี่ยวกับหมุดคณะราษฏร์ที่หายไป
มีหลายคนออกมาแสดงความคิดเห็นอันแปลกประหลาด
แทบไม่อยากเชื่อว่าเป็นแนวคิดของปัญญาชน
จนผมอยากเอาไปเปรียบเทียบกับบุคคลอันมีความหวังเสมอเดือนละ 2 ครั้ง
อ้าววันนี้ก็ใช่นี่นา^^


ก่อนอื่นเรามาดูความเป็นมาของหมุดที่หายไปกันดีกว่า
หมุดคณะราษฎร เป็นหมุดทองเหลืองฝังอยู่กับพื้นถนนบนลานพระบรมรูปทรงม้าด้านสนามเสือป่า
เพื่อเป็นที่ระลึกถึง ณ ตำแหน่งที่พระยาพหลพลพยุหเสนาอ่านประกาศคณะราษฎร
นิยมเรียกกันว่า หมุดคณะราษฎร มีข้อความว่า

"ณ ที่นี้ ๒๔ มิถุนายน ๒๔๗๕ เวลาย่ำรุ่ง คณะราษฎรได้ก่อกำเนิดรัฐธรรมนูญเพื่อความเจริญของชาติ"
อันนี้คืออันเก่าที่หายไป

และแล้วก็ปรากฏอันใหม่ที่มีข้อความว่า
"จะคืนความสุขให้เธอ ประชาชน" เฮ้ย ไม่ใช่ๆ

ข้อความว่าอย่างนี้ครับ
“ขอประเทศสยามจงเจริญยั่งยืนตลอดไป ประชาชนสุขสันต์ หน้าใส เพื่อเป็นพลังของแผ่นดิน”

ผมไม่แปลกใจเลยว่าเหตุใดประชาธิปไตยบ้านเราจึงยังอ่อนแอแบบนี้
เพียงเพราะเหตุที่หมุดทองเหลืองหายไป(แล้วคนเอาไปยังแสดงความหวังดีทำมาเปลี่ยนซะด้วย^^)
มันจะทำให้ระบอบการปกครองอันเป็นที่สุดแห่งความดีงามในสากลโลก
ต้องถึงกัลปาวสานไป เฮ้อออออออออ (ดูเลขหมุดแล้ววันนี้ 24 ยาวไปๆ)

ระบอบการปกครองนี้สำคัญที่สิทธิเสรีภาพความเท่าเทียมกันของมนุษย์
มิใช่ หมุด มิใช่ อนุสาวรีย์ มิใช่ หนังสือ มิใช่ รัฐสภา
มันคือใจของมนุษย์ที่มองเห็น รู้สึกว่า ผู้อื่นเสมอภาพกับตน
และแน่นอนว่าประเทศเราในขณะนี้ยังไม่ใช่ก็ได้แต่หวังว่าหลังการเลือกตั้ง
ที่กำลังจะมาถึง(พูดเหมือนไวๆนี้เนอะ)คงจะใช่สักที
.
.
.
ถ้าเราท่านต่างยังยึดมั่นถึอมั่นในวัตถุ
เราท่านก็จะยังคงไม่ก้าวไปถึงสิ่งที่สำคัญกว่าคือความคิด
หากเรายังคงยึดมั่นในวัตถุ ระบอบการปกครองนี้คงเรียกได้แค่ว่า
"ลัทธิประชาธิปไตย"


                                                       มู่ยู่ เสรีชนแห่งที่ราบสูง