ต้องขอโทษมา ณ. ที่นี้ แต่ที่ต้องออกมาระบายเพราะมีเรื่องที่บอกใครไม่ได้
หลายๆคนอาจจะมองว่าไร้สาระหรือเปล่าผมก็ไม่รู้นะ แค่อยากระบายความในใจเฉยๆ
ปีนี้เป็นปีที่โคตรจะซวย ต้นปีที่ผ่านเงินเดือนออกหลายๆคนก็คงกำลังมีความสุข รวมถึงตัวผมด้วยเช่นกัน แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ความสุขของผมมันสั้นมากเพียงแค่ระยะเวลาเดินทางจากที่ทำงานมาบ้าน(ด้วยรถจักรยานยนต์) เงินที่อยู่ในถุงที่จะต้องใช้จ่ายในครอบครัวเกิดหายขึ้นมา ไม่ว่าจะค่ากิน ค่าเทรมลูก สารพัดสารเพ หายไปในพริบตาย แต่ช่วงเวลาตรงนั่นก็เกือบทำให้พ่อต้องตัดลูกตัดพ่อกันเลยทีเดียว เมียรู้ก็จะเลิก ไหนจะลูกที่จะไม่ได้เห็นหน้า ความคิดเริ่มสับสน อะไรต่างๆในหัวมันสับสนไปหมด จนมีนางฟ้าคนหนึ่งออกตัวมาช่วยผมไว้ (แม่) ต้องไปอ้อนวอนขอหยิบยืมจากคนที่โรงงานมาให้ จนเหตุการครั้งนี้ก็ผ่านไปด้วยดี จึงตัดสิ้นใจให้พ่อของผมเป็นคนถือเอทีเอ็มให้และไม่เคยหายอีกเลย

ไม่ถึง 4 เดือนก่อนจะหยุดยาวเทศกาล ก็เกิดเหตุการซ้ำรอยแต่ครั้งนี้ มันเป็นเพราะตัวผม โชคชะตา หรืออะไรก็ไม่ทราบ 15 เมษาที่จะถึงนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของแฟนผม ไอ้เราก็จะอยากไปซื้อของมาให้แฟน ถึงแม้จะเล็กๆน้อย พอคนที่บ้านถามว่าตังออกวันไหน ด้วยความที่อยากจะซื้อของให้แฟน เราก็โกหกไปว่าออกปกติ วันที่ 15 แต่ก่อนหน้านั่น 4 วันผมได้แอบเอาสมุดบัญชีแอบไปเบิกเงินออกมาเรียบร้อย แต่ด้วยความที่ว่ายังหาของถูกใจไม่ได้จึงยังไม่ซื้อทันที จึงเก็บไว้ก่อนเพราะว่ามีธุระโน้นธุระนี้ด้วย แต่พอมาถึงวันที่ 14 ช่วงสายๆ ใกล้ๆเวลาห้างเปิดเราก็รีบไปหาตังที่เราเบิกไว้และซ่อนไว้ในกางเกง สรุปแล้ว หาไม่เจอ ด้วยความยุ่งเยิงในหัวอีกครั้งคิดทบทวนว่าเราไม่ไหนบ้าง ถอดกางเกงที่ไหนบ้าง (ผมจะเป็นคนชอบใส่กางเกงยีนส์ตัวเดียวเดิมๆซ้ำๆ) ก่อนหน้าวันที่จะหาย ผมได้ถอด 1 ครั้งคือวันที่ 13 ไปเล่นน้ำตก แต่ก็ถอดไว้ใกล้ๆครอบครัว เลิกเล่นน้ำเสร็จด้วยความที่ว่ากำลังกรึ่มๆ ด้วยเบีย ก็ไม่ได้ไปควักหาเงินที่ซ้อนไว้ ก็ขึ้นรถนอนหลับจนถึงบ้าน กลับมาต่อที่วันที่ 14 หลังจากรู้ว่าตังไม่มีอีกแล้ว ก็ตัดสิ้นใจยื่ม ไม่ว่าจะเพื่อน รุ่นพี่ที่ทำงาน คนรู้จัก (ที่ไม่สนิดกับญาติเรา) จนถึงวันสุดท้าย วันนี้ ก็ยังไม่มีเงินเลยนอกจากเศษเหรียญที่ติดตัว มันเป็นความเครียดที่ไม่รู้จริงๆที่จะหาทางออกยังดี ถ้าบอกพ่อ ก็ต้องโดนกระทืบหรือตีแน่ๆ จะบอกเมียสุดท้ายก็คงต้องลงเอ๋ยด้วยการหย่ากันแน่ๆ จนมาตอนนี้ผมก็คิดนะ ว่าถ้าผมไม่อยู่แล้วอะไรก็คงดีขึ้นเยอะ จนถึงขั้นอยากฆ่าตัวตายเลยทีเดียว แต่สุดท้ายก็ทำไม่ลง ภาพลูกชายสองคนลอยเข้ามาในหัวจนกลั่นน้ำตาไม่อยู่ จะบากหน้าบอกแม่ก็ไม่กล้าเพราะเงินที่ยืมเค้ามารอบที่แล้วก็ยังใช้ไม่หมดเรื่องนั่นมันคงไม่สำคัญเพราะเวลาแค่วันเดียวใครจะหาเงิน 5-6 พันได้จริงไหม เรื่องกินของตัวเองไม่เคยห่วง อย่างๆน้อยๆก็ลูกล่ะจะดกินอะไร ค่าเทรมลูกล่ะ หลายๆคนอาจจะสงสัยแฟนก็มีเงินนิทำไมไม่ให้แฟนจ่ายก่อน ก็อธิบายก่อนว่าแฟนก็จ่ายครับซื้อของเข้าบ้านจิปาถะ ให้เงินแม่แฟน
เรื่องทุกอย่างก็ประมาณนี้ จนถึงตอนนี้ก็ยังเครียดไม่หายไม่รู้จะหาทางออกยังไงดี หากไปสร้างความรำคาญให้ใครขออภัยด้วย    b.