คือเราพึ่งคบกับแฟนได้2เดือนกว่าๆค่ะ แฟนเป็นคนขอคบเราก่อน คือเราก็ชอบเขานะ แต่ก่อนหน้านี้เขาก็เคยชอบเพื่อนในห้องมานานปีกว่า แล้วน้องรหัสของเขาก็ยังชอบเขาอีก คือคนที่เขาชอบมานานปีกว่าเป็นคนหน้าตาน่ารักเลยค่ะ เรียนก็เก่งอยู่สอบคณิตได้เต็มบ่อยๆ ในปีแรก แต่หลังๆมาไม่ค่อยสนใจเรียน คะแนนวิชาต่างๆก็เริ่มตกลง แต่หน้าตาน่ารักจริงๆเรายอมรับเลย ส่วนน้องรหัสของเขาก็เรียนเก่งค่ะ สอบได้ที่1ของห้องนั้น ส่วนตัวเราสอบได้ที่2ของห้อง เราไม่รู้ว่าเค้าจะมาชอบเราทำไม คนที่เขาชอบแต่แรกก็น่ารัก ผมยาวสวย ผิวสีน้ำผึ้ง ตาโต ตลกเฮฮา น้องรหัสเขาก็เรียนเก่ง เรียบร้อย ยิ้มสวย ส่วนตัวเรานั้นก็ขาวอยู่(แต่ไม่ได้ขาวมาก) เรียนก็กลางๆ ไม่ได้หน้าตาดี ออกแนวหมวยๆเพราะตาลั้นเดียวและแก้มเยอะ คือให้เราไปเทียบคนที่เขาชอบหน้าตาก็สู้ไม่ได้ เทียบกับน้องรหัสก็เรียนสู้ไม่ได้ แล้วทำไมเขาถึงมาขอเราเป็นแฟน คือเราคบกับเขาตั้งแต่ปลายเทอมที่แล้ว นี่ก็พึ่งเลยวันครบรอบเดือนที่2มาเอง ทั้งวันครบรอบเดือนแรก เราก็รอๆๆว่าเขาจะพูดอะไรมั้ย ปรากฏว่าเขาไม่พูดอะไรเลยเราไม่รู้ว่าเขาจะจำได้รึป่าว แต่เราไม่อยากไปพูดแบบวันนี้วันอะไรน้าาาวันครบเดือนไง แบบนี้มันดูไม่เข้ากับเรา(คือเหมือนเราก็วางมาดไว้นิดนึง5555555555) หลังจากครบเดือนแรกแปปเดียวเขาก็ไปเหมือนทำงานที่ต่างจังหวัด คือจริงๆอายุก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะเลย แต่แผนการเรียนที่เราเรียนเป็นแผนการเรียนเกี่ยวกับคอม เขาไปทำงานคอมเราก็ไม่แปลกใจอะไร ไปที่นั่นแม่เขาก็ให้บวชด้วย เราเลยเข้าใจว่างานคงยุ่งไรงี้ เพราะตั้งแต่เขาไปก็ไม่ค่อยทักมา พอเราทักไปบางทีเขาก็ไม่อ่าน ช่วงแรกๆเราก็จะรอนอนพร้อมเขา เขาทำงานเสร็จเที่ยงคืนตีหนึ่งประมาณนี้ เราก็รอเขาจนเขาทำงานเสร็จ บางวันก็โทรคุยกัน บางวันแค่บอกฝันดี แล้วก็นอน แต่เรารู้สึกว่าเราเหงามาก เวลาเช้ากับกลางวันเราได้แต่ส่งข้อความไปหาเขา ตื่นแล้ว กินข้าวด้วย ทำไรอยู่ อื่นๆ แต่บางทีเขาจะได้มาอ่านตอบก็ตอนเย็นไม่ก็ดึกเลย เราเข้าใจว่าเขางานยุ่ง แต่หลังๆมาเนี่ยเรารู้สึกว่าเหมือนเราพยายามอยู่คนเดียว ช่วงนั้นเราเหนื่อยและท้อมากเลยนะ เช่นเวลาเราถามอะไรไปเขาก็ตอบมาเป็นสติกเกอร์ ออนแต่ไม่อ่านบ้าง อ่านแล้วไ่ม่ตอบบ้าง ช่วงเวลานั้นเหมือนเราอยู่คนเดียว มันทำให้เราคิดอะไรไปไกลมากเลย บางทีก็คิดว่าเขาคงเบื่อเราแล้ว บางทีก็คิดว่าเราทำตัวงี่เง่าไปหรือเปล่า คอยจู้จี้จุกจิกหรอ เพราะเราชอบรัวแชทไปปลุกเขา คงจริงแหละเพราะเรายังไม่ชอบเลยเวลาแม่ปลุก555555 แต่ยังไงๆเราก็ยังคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขางานยุ่ง จนก่อนวันครบเดือนที่2หนึ่งวัน วันนั้นเป็นวันเกิดของคนที่เขาชอบตอนแรก มันขึ้นแจ้งเตือนในเฟส เราเลยเปิดหน้าวอลล์จะแฮป แต่เราไปเห็นเขาแฮปก่อนเราซะอีก วันนั้นเขายังไม่ทักเรามาด้วยซ้ำ เราทักเขาไปแต่เช้าเขายังไม่อ่านเลย ตอนนั้นมันทำให้เราคิดว่าที่เขาคบกับเราเพราะจะประชดคนที่เขาชอบ ตอนนี้นเรายอมรับว่าเราเสียใจมาก จนเราลบเฟสบุ๊คเมสเซนเจอร์ออก พอวันครบรอบเราอยากรู้ว่าเขาจะทำยังไงถ้าไม่มีเมสเซนเจอร์ที่ใช้คุยกันเป็นประจำ ตอนเที่ยงเราลองเช็คโทรศัพท์ เขาไม่โทรมา เช็คไลน์ เขาก็ไม่ทักมา เราเลยโหลดเมสเซนเจอร์มาเพราะคิดว่าเขาจะพูดอะไรในนี้บ้าง เราตื่นเต้นมากตอนนั้น ลุ้นมากอย่างกับลุ้นหวย5555555 พอเราเปิดมาปุ๊ปเหมือนใจสลายเลย555เขาไม่แม้แต่จะทักมาด้วยซ้ำ เราก็รอๆๆๆๆจนสี่ทุ่ม ตอนนั้นเราตัดใจแล้วไง เราทักไปว่าทำไรอยู่เขาก็บอกว่าเล่นเกม เขาบอกว่ามีอะไรจะบอกเดี๋ยวขอเล่นเกมก่อนแล้วค่อยบอก ตอนนั้นเราก็ตื่นเต้นอีกอยากรู้ว่าจะบอกเรื่องวันครบรอบหรอ เราก็รอๆๆจนไม่นอนเลยค่ะห้าทุ่มผ่านไปเที่ยงคืนผ่านไปจนผ่านไปวันถัดไปแปดโมงแล้วเราเลยทักไปถามว่าแล้วเรื่องที่จะบอกหล่ะ เขาก็ตอบกลับมาว่าช่างมันเถอะ มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เรารอเขา เรารู้สึกเหนื่อยและท้อมากเลย เหมือนเราพยายามประคับประคองอยู่คนเดียว คือเราไม่รู้ว่าเราควรจะทำยังไงดี เราเหนื่อยมาก แต่เรายังชอบเขาอยู่อ่ะ เราอยากให้เขาเห็นค่าของเราบ้างว่าเราเหนื่อย เราท้อ เราพยายามมามากขนาดไหน เราแค่อยากให้เขาใส่ใจสนใจเราบ้าง อยากให้เพื่อนๆช่วยแนะนำหน่อย แต่ถ้าให้เลิกเราก็อยากเลิกแบบที่เราเจ็บน้อยที่สุดแล้วให้เจารู้สึกผิด เสียดายที่ไม่สนใจเราอ่ะค่ะ