อาการของคนที่กลัวความรักเข้าขั้นหนัก จนแทบไม่เป็นตัวของตัวเองเมื่อเจอคนที่รู้สึกพึงใจ กลัวๆ กล้าๆ อยากจะรัก แต่ลึกๆ ก็กลัวว่าจะรักไม่ได้และทำมันพังอีก เรียกว่ากลัวการจะตกหลุมรัก เพราะชีวิตนี้ไม่อยากเสียใจซ้ำซาก สาเหตุของโรคนี้เกิดจากหลายปัจจัย หลักๆ ก็จะเกิดขึ้นจากประสบการณ์ของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นการอกหักเสียใจหลายครั้ง ชีวิตในวัยเด็กที่เจอแต่คนล้มเหลวในชีวิตคู่ หรือแม้แต่เรื่องของประเพณีวัฒนธรรมที่เคร่งครัด และกฎระเบียบข้อบังคับจากการเลี้ยงดูที่เข้มงวดของครอบครัว ล้วนแล้วแต่ทำให้เป็นต้นเหตุได้ทั้งนั้น ลองสังเกตตัวเองหรือคนรอบข้างดูว่า มีใครที่เข้าข่ายอาการเหล่านี้บ้าง สาเหตุของโรคและอาการ อาจมาจากปัจจัย เช่น เหตุการณ์ในแง่ลบที่ฝังใจมาตั้งแต่ตอนเด็ก โดยเฉพาะหากเติบโตมาในครอบครัวที่มีปัญหาหย่าร้าง พ่อแม่คนใกล้ตัวมีชีวิตรักในแง่ลบ เช่น ทะเลาะตบตีกันประจำ หรือแสดงความรุนแรงต่อกันบ่อยๆ หรือประสบการณ์ความรักที่ล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่า โดยเฉพาะกับคนที่มีประสบการณ์อกหักอย่างโชกโชน ความรู้สึกผิดหวัง ความเจ็บปวดที่เกิดจากการกระทำของคนเคยรัก อดีตเหล่านั้นจะตามหลอกหลอนให้รู้สึกเจ็บมากจนไม่กล้าจะเอาหัวใจตัวเองไปลองเสี่ยงอีกครั้ง ซึ่งอาจทำให้เกิดความระแวงระวังเกินเหตุ ไม่กล้าที่จะมีรักครั้งใหม่อีกต่อไป อาการบ่งชี้ที่เห็นชัดคือ กลัวการเริ่มต้นความรักครั้งใหม่ ทุกครั้งที่พบเจอกับคนที่ถูกใจและรู้สึกว่าความสัมพันธ์กำลังไปได้สวย จะมีความรู้สึกวิตกกังวล และพยายามจบความสัมพันธ์นั้นให้เร็วที่สุด เพื่อที่จะไม่ให้ตัวเองต้องเจอกับภาวะเสียใจ มักจะห้ามใจตัวเองไม่ให้ถลำลึกไปกับความรู้สึกรักชนิดที่จริงจังมากจนเกินไป ปิดโอกาสไม่ให้ใครเข้ามาสานสัมพันธ์ ไม่ว่าจะมีคนมาชอบ เดินหน้าจีบมากแค่ไหน แต่ก็จะต้องเจอกับกำแพงด่านใหญ่ที่ถูกตั้งขึ้นมา เพื่อปิดกั้นไม่ให้คนอื่นเข้ามาทำความรู้จักได้