-คือเราคบกับแฟน มาจะ 5 ปีละ รู้อะไรๆกันทุกอย่าง ทั้งนิสัยและความชอบ ชอบกินชอบเที่ยวเหมือนกัน อยู่ด้วยกันตลอดไปไหนก็ไปด้วยกันจนเขานึกว่าเราแต่งงานกันละ. ก็เพราะเราอยู่ด้วยกันมากเกกิน ใกล้กันมากไป มันเลยทำให้เราเบื่อ ทำไรก็น่าเบื่อ แค่เขามานั่งใกล้ๆ มาอ้อน มาหนุนตักเราก็หงุดหงิดรำคาญ จนวันหนึ่ง เราเหนื่อยอะไรหลายๆอย่าง ทั้งมันร้อนทำให้คนหงุดหงิดง่าย จนเราเผลอไล่เขาหนีจากเรา เขาเข้ามากอดเรา ขอให้เราพูดดีๆกับเขา แต่เราก็ยิ่งด่าและไล่เขาหนี และเราก็หนีมาจากตรงไหน แล้ววันต่อมาเขาไปจิงๆ ตอนแรกก็รู้สึกสบายใจ ดีใจ ร่าเริงที่เขาไปจาก. แต่พอเวลาผ่านมาแค่ 2-3 วัน กลับรู้สึกคิดถึงเขา ให้เขามีความสุขกับคนอื่น ถ่ายรูปกับคนอื่น มันโคตรเจ็บอะ. ครั้งนี้เขาไปจากเราจิงๆ แล้ว เขาไปแล้ว ไม่มีแม้แต่จะหันกลับมา
-แต่เราดีใจนะที่เราเคยรักกัน เขาผิดเองที่ไล่ตัวเขาไม่คิดเลยว่ามันจะทรมานขนาด ถ้าย้อนกลัไปได้เขาจะกอดไม่ให้ตัวไปจากเขาเลย
ใครที่มีแฟน คบกันมานานอย่าเลิกกันเพราะคำว่าเบื่อนะคะ คิดถึงเวลารักกันไว้มากๆนะ เพราะถ้าเสียไปจะเสียใจเหมือนเรา
คิดได้ในวันที่เสียไป
-แต่เราดีใจนะที่เราเคยรักกัน เขาผิดเองที่ไล่ตัวเขาไม่คิดเลยว่ามันจะทรมานขนาด ถ้าย้อนกลัไปได้เขาจะกอดไม่ให้ตัวไปจากเขาเลย
ใครที่มีแฟน คบกันมานานอย่าเลิกกันเพราะคำว่าเบื่อนะคะ คิดถึงเวลารักกันไว้มากๆนะ เพราะถ้าเสียไปจะเสียใจเหมือนเรา