คือเราเลิกกับแฟนอ้ะค่ะ เรากับแฟนอยู่หอด้วยกัน วันที่เลิกกันคือเค้าขนข้าวขนของออกไปเลยน้ะค่ะ เราก็ทำใจไม่ได้หรอก ก็ขนของไปอยู่กับน้องสาวก่อน ช่วงนั้นก็ง้อค่ะ เพราะเราผิด เราก็ง้อๆๆ แต่นี่เป็นคนเข้มแข็งไวมากเลยค่ะ หรือเพราะได้อิสระก็ไม่รู้ ตอนคบกับ (แฟนเราเป็นทอมน้ะค่ะ) คือเค้าก็ไม่ค่อยอยากให้เราไปไหนเลยค่ะ ขณะที่เค้าไปทำงาน แล้วนี่แบบตรงวันไม่มีเรียน เพื่อนโทรมาชวนไปสัมเพ็ง เค้ายังไม่ให้ไปเลย จะไปสวนสยามกับเพื่อน ทะเลาะกันแทบตายเลยค่ะ ก่อนหน้าคบเค้าเราไม่เคยมีแฟนมาก่อน คืออยู่กับตัวเองแต่มีคนคุยเรื่อยๆน้ะค่ะ แต่ไม่ผูกมัด เราเลยอยากทำไรก็ทำ คือจะว่าดีก็ดีอ้ะค่ะ เราชอบเที่ยว ชอบทำอะไรเกี่ยวกับความสวยความงาม มีไปกินเหล้ากับเพื่อนได้ แต่พอมาคบเค้าเราก็ยอมรับน้ะค่ะว่ารักเค้ารักมากอะไรยอมได้ก็ยอม คือ1ปีกว่าๆที่อยู่ด้วยกันมา เราแทบไม่ได้ไปไหนเลย คือไปไหนก็ไปกับเค้าตลอด กับเพื่อนนี่เซโนเลยค่ะ จนเพื่อนชินล้ะว่าเราไปไหนกับมันไม่ได้5555 เราก็มีไปกินเหล้าบ้าง ก็ต่อเมื่อเค้าไป คือคร่าวๆน้ะค่ะ ตริงๆปัญหาที่เลิกกันมันหลายๆเรื่องเล็กๆน้อยๆจนแบบกลายเป็นใหญ่ ตอนนี้เราเลิกกันเค้าไม่อยากเลิกกับเราหรอกค่ะเราพอดูออก แบบคือแยกกันคนล้ะทางเมื่อวันศุกร์  ผ่านไป เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ อังคาร คือเราร้องไห้แทบตลอดเลยค้ะ แบบกินไม่ได้นอนไม่หลับโครตแย่เลยแล้วพอคืนวันอังคาร 5ทุ่มเค้ามาเก็บของบางส่วนที่หลงๆไว้ เ้าบอกเค้าให้โอกาสเรา เค้ารักเรานะ เค้าอยากเริ่มใหม่ อยากกลับมาอยู่ด้วย แต่คือตอนนี้เราสับสนมากอ้ะ เราไม่รู้ว่าเราอยากหรือไม่อยาก ไม่รู้จริงๆค่ะ ทำไมเรารู้สึกไม่ดีใจเลยที่จะได้กลับไป แต่เราก็ไม่อยากเสียเค้าไป เราเห็นหน้าเค้าเรา โครตคิดถึงเค้าเลยค่ะ แต่พอคิดถึงช่วงเวลาที่กลับไปทำไมเราถึงรู้สึกแปลกๆ เราทำไงดีค่ะ