เราอายุ18แล้วก็มีแฟนอายุ20ซึ่งตอนนี้เราคบกันอยู่แต่ก่อนหน้านั้นเราทะเลาะกับแฟน เขาบอกว่าเขาเบื่อเราต่างๆนาๆ คำพูดของเขาหลายคำที่พูกออกมามันทำร้ายจิตใจเรามาก  ตลอดเวลาที่คบกัน เขาแทบจะไม่แสดงออกให้ใครรู้เลยว่าเขาคบกับเรา เหมือนคบกันแบบเงียบๆเท่านั้น เราน้อยใจแต่เราก็เลือกที่จะไม่พูด การกระทำของเขามันเหมือนกับว่าจะมีเราหรือไม่มีเราก็ได้ เวลาเรางอนหรือน้อยใจเขาไม่เคยง้อเราเลยสักครั้ง แต่เวลาเขาน้อยใจหรืองอนเรา เราจะต้องเป็นฝ่ายง้อตลอด แต่พอเราง้อเขากลับบอกว่าเราน่ารำคาญ เราเจอแบบนี้จนชินไปแล้ว จนวันนึงเราเกือบเลิกกันกับแฟน เพราะเขาจะบอกเลิกเรา แต่เราก็ไปรั้งเขาไว้ ก็เลยไม่ได้เลิกกัน เขาบอกว่าเขายังรักเราอยู่ เราก็ไม่มั่นใจว่าจะเชื่อใจเขาได้ไหม เรารังเลใจมากเลย จนมีวันนึง มีคนเข้ามาคุยกับเรา เขาอายุ30 ซึ่งห่างกับเรา12ปี เขาเป็นตำรวจ และเราก็คุยกับเขามาได้สักพัก ทั้งๆที่เรายังมีแฟนอยู่แต่เราก็ไปคุยกับคนอื่น เรารู้สึกอึดอัดใจมาก พี่ตำรวจที่มาคุยกับเรา เขาก็ไม่รู้ว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว เพราะเราไม่ได้บอกเอง พี่เขาทำดีกับเรามากในหลายๆเรื่อง เราแอบรู้สึกอบอุ่น เพราะสิ่งเหล่านี้ที่เราได้รับจากพี่ตำรวจคนนี้ มันเป็นสิ่งที่เราแทบไม่เคยได้รับจากแฟนเราเลย ทั้งๆที่เราต้องการ พี่ตำรวจเขาดูใส่ใจเรามาก ดูเปิดเผยกับเรา แต่เราไม่ได้ชอบพี่เขาเลย เราไม่กล้าบอกว่าเรามีแฟนแล้ว เพราะเราว่าจะเลิกกับแฟน แต่เราก็เลิกไม่ได้ แต่เราก็รู้สึกว่าเราไม่ได้รู้สึกรักแฟนเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ความรู้สึกเรามันเปลี่ยนไปแล้ว เราเป็นอะไรกันแน่ เราสับสน แล้วเราควรทำยังไงดี