ตอน....วันสุดท้ายของฮิตเล่อร์.....
ไม่ได้คิดจะเล่าเรื่องนี้หรอกนะคะ แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว อีกทั้งมันจะมีเรื่องต่อเนื่องจากนี้ไปด้วย...เลยขยายซะทีเดียวเลย...อีกทั้งมันเป็นอะไรที่ค่อนข้างจะละเอียดกว่าที่เคยเขียนไว้นานมาแล้วด้วย..
เหตุเกิดในเดือนนี้ เมื่อ เจ็ดสิบกว่าปีก่อน...
วันที่ 30 เมษายน 1945 เป็นวันที่คู่บ่าวสาวที่ผ่านการสมรสมาได้แค่วันเดียวนั้น...จะต้องมาพบจุดจบในตามเส้นทางที่ตัวเองได้เลือกไว้...อดอล์ฟ ฮิตเล่อร์ และ เอวา บราวน์
เริ่มจากเวลา 8.30 น. ที่รอบบริเวณของเมืองเบอร์ลินที่กำลังถูกบอมบ์จากกองทัพรัสเซียอย่างต่อเนื่อง...แต่ภายในบังเกอร์นั้นยังเป็นไปตามปรกติ แม๊กดา (Magda) และ โจเซฟ เกิบเบิลส์ และลูกๆทั้งหก ยังนั่งรับประทานอาหารเช้าด้วยกัน
เด็กๆสนุกกับเสื้อผ้าใหม่ๆที่เพิ่งส่งมาให้ เพราะย้ายเข้ามาตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วด้วยเสื้อผ้าที่น้อยชิ้น เพราะไม่คิดว่าจะอยู่นาน....รวมทั้งอาหารอร่อยๆที่มีแม่ครัวอยู่เตรียมพร้อมตลอดเวลา...
แม๊กดาแทบไม่แตะต้องอาหารเลย...เธอเลี่ยงไปนั่งเอนๆบนเตียงในห้อง เพราะรู้ดีว่า อะไรจะเกิดขึ้นกับครอบครัวของเธอต่อไปจากนี้...
เวลา 11.30 น.
เอวา บราวน์ เจ้าสาวหมาดๆเพิ่งจะแต่งหน้าเสร็จ...เธอเรียกหา Traudl Junge (เลขานุการิณีของฮิตเล่อร์)
ให้เข้ามาพบในห้องส่วนตัวที่อยู่ในส่วนของบังเกอร์ชั้นล่างลงไป
"ชั้นไม่อยากจมกับความคิดคนเดียว..." เธอให้เหตุผล..
เทราเดิล...ก็ไม่รู้ว่าจะชวนคุยเรื่องอะไรดี บรรยากาศมันช่างอึมครึมไปหมด นอกจากที่จะชวนคุยเรื่องอดีตที่สนุกๆในสมัยวัยเด็ก...
เอวาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า และ หยิบเอาผ้าคลุมบ่าขนสัตว์มาให้...บอกว่า...
"นี่คือชิ้นโปรดของฉันเชียวนะ...อยากจะให้เธอเก็บไว้ใช้ ถือว่าเป็นของขวัญในการลาจากก็แล้วกัน"
เทราเดิลรับมา พร้อมกับขอบคุณ ทั้งๆที่เธอเองก็ไม่รู้อนาคตเหมือนกันว่าจะได้ใช้มันหรือไม่...
เวลา 11.45 น.
เสียงฮิตเล่อร์ซอยเท้าลงบันไดมา...ผ่านแผงโทรศัพท์ที่มี Rochus Misch ทำหน้าที่เป็นโอปะเรเตอร์...รีบลุกขึ้นยืนทำความเคารพ...รอรับคำสั่ง...
แต่ไม่มีคำสั่งใดๆออกมาจากปากของฮิตเล่อร์....เขาหยุดนิ่งไปชั่วขณะที่หน้าประตูห้อง...จากนั้นก็หมุนตัวกลับขึ้นบันไดไปชั้นบน...
เวลาเที่ยงตรง...
ฮิตเล่อร์เรียกประชุมเหล่านายพล... ผบ. Weildling ผู้บัญชาการกองกำลังป้องกันเบอร์ลิน ได้รายงานให้ทราบถึงสถานะการณ์ที่ตกต่ำและเลวร้ายลงไปเรื่อยๆ...
"อาวุธเราเหลือน้อยเต็มทีแล้วขอรับ..การส่งบำรุงทางอากาศถูกตัดขาด...การต่อสู้เป็นไปเฉพาะที่กลางเมืองเท่านั้น ผมเชื่อว่าเรามีโอกาสสู้ได้ถึงแต่เย็นนี้เท่านั้น..."
ฮิตเล่อร์ นั่งฟังเงียบๆ หันไปถามผบ. Mohnke ว่า...มีความคิดเห็นอย่างไร
คำตอบที่ได้...ใกล้เคียงกัน...
ฮิตเล่อร์จึงค่อยๆยันตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้...เดินออกไปอย่างเงียบๆ
12.30 น.
เอวากำลังจัดหาเครื่องแต่งกายที่เหมาะกับวันสุดท้ายของเธอ โดยมี Liesl เป็นผู้ช่วย เด็กๆในครอบครัวของเกิบเบิ้ลส์ยังคงเล่นกันสนุกสนานในห้อง
แม๊กดายังนอนนิ่งอยู่ที่เดิม...
ในห้องทำงาน...ฮิตเล่อร์ได้เรียกหา นาย Martin Bormann ที่ทำหน้าที่เป็นเลขาฯและที่ปรึกษา...ให้เข้ามาพบ...และสั่งว่า
"มันถึงเวลาแล้วนะ...นางสาวบราวน์***และฉันจะต้องลาจากอย่างชั่วนิรันดร์ในบ่ายนี้..."
***แม้กระทั่งวินาทีสุดท้ายของชีวิต ทั้งๆที่แต่งงานกันแล้ว......ฮิตเล่อร์ก็ยังไม่เรียกเอวา ว่า...นางฮิตเล่อร์...ยังคงเรียกนางสาวบราวน์
อลหม่านหลังม่านวันดีเดย์....ภาคสิบสี่!!
ไม่ได้คิดจะเล่าเรื่องนี้หรอกนะคะ แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว อีกทั้งมันจะมีเรื่องต่อเนื่องจากนี้ไปด้วย...เลยขยายซะทีเดียวเลย...อีกทั้งมันเป็นอะไรที่ค่อนข้างจะละเอียดกว่าที่เคยเขียนไว้นานมาแล้วด้วย..
เหตุเกิดในเดือนนี้ เมื่อ เจ็ดสิบกว่าปีก่อน...
วันที่ 30 เมษายน 1945 เป็นวันที่คู่บ่าวสาวที่ผ่านการสมรสมาได้แค่วันเดียวนั้น...จะต้องมาพบจุดจบในตามเส้นทางที่ตัวเองได้เลือกไว้...อดอล์ฟ ฮิตเล่อร์ และ เอวา บราวน์
เริ่มจากเวลา 8.30 น. ที่รอบบริเวณของเมืองเบอร์ลินที่กำลังถูกบอมบ์จากกองทัพรัสเซียอย่างต่อเนื่อง...แต่ภายในบังเกอร์นั้นยังเป็นไปตามปรกติ แม๊กดา (Magda) และ โจเซฟ เกิบเบิลส์ และลูกๆทั้งหก ยังนั่งรับประทานอาหารเช้าด้วยกัน
เด็กๆสนุกกับเสื้อผ้าใหม่ๆที่เพิ่งส่งมาให้ เพราะย้ายเข้ามาตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วด้วยเสื้อผ้าที่น้อยชิ้น เพราะไม่คิดว่าจะอยู่นาน....รวมทั้งอาหารอร่อยๆที่มีแม่ครัวอยู่เตรียมพร้อมตลอดเวลา...
แม๊กดาแทบไม่แตะต้องอาหารเลย...เธอเลี่ยงไปนั่งเอนๆบนเตียงในห้อง เพราะรู้ดีว่า อะไรจะเกิดขึ้นกับครอบครัวของเธอต่อไปจากนี้...
เวลา 11.30 น.
เอวา บราวน์ เจ้าสาวหมาดๆเพิ่งจะแต่งหน้าเสร็จ...เธอเรียกหา Traudl Junge (เลขานุการิณีของฮิตเล่อร์)
ให้เข้ามาพบในห้องส่วนตัวที่อยู่ในส่วนของบังเกอร์ชั้นล่างลงไป
"ชั้นไม่อยากจมกับความคิดคนเดียว..." เธอให้เหตุผล..
เทราเดิล...ก็ไม่รู้ว่าจะชวนคุยเรื่องอะไรดี บรรยากาศมันช่างอึมครึมไปหมด นอกจากที่จะชวนคุยเรื่องอดีตที่สนุกๆในสมัยวัยเด็ก...
เอวาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า และ หยิบเอาผ้าคลุมบ่าขนสัตว์มาให้...บอกว่า...
"นี่คือชิ้นโปรดของฉันเชียวนะ...อยากจะให้เธอเก็บไว้ใช้ ถือว่าเป็นของขวัญในการลาจากก็แล้วกัน"
เทราเดิลรับมา พร้อมกับขอบคุณ ทั้งๆที่เธอเองก็ไม่รู้อนาคตเหมือนกันว่าจะได้ใช้มันหรือไม่...
เวลา 11.45 น.
เสียงฮิตเล่อร์ซอยเท้าลงบันไดมา...ผ่านแผงโทรศัพท์ที่มี Rochus Misch ทำหน้าที่เป็นโอปะเรเตอร์...รีบลุกขึ้นยืนทำความเคารพ...รอรับคำสั่ง...
แต่ไม่มีคำสั่งใดๆออกมาจากปากของฮิตเล่อร์....เขาหยุดนิ่งไปชั่วขณะที่หน้าประตูห้อง...จากนั้นก็หมุนตัวกลับขึ้นบันไดไปชั้นบน...
เวลาเที่ยงตรง...
ฮิตเล่อร์เรียกประชุมเหล่านายพล... ผบ. Weildling ผู้บัญชาการกองกำลังป้องกันเบอร์ลิน ได้รายงานให้ทราบถึงสถานะการณ์ที่ตกต่ำและเลวร้ายลงไปเรื่อยๆ...
"อาวุธเราเหลือน้อยเต็มทีแล้วขอรับ..การส่งบำรุงทางอากาศถูกตัดขาด...การต่อสู้เป็นไปเฉพาะที่กลางเมืองเท่านั้น ผมเชื่อว่าเรามีโอกาสสู้ได้ถึงแต่เย็นนี้เท่านั้น..."
ฮิตเล่อร์ นั่งฟังเงียบๆ หันไปถามผบ. Mohnke ว่า...มีความคิดเห็นอย่างไร
คำตอบที่ได้...ใกล้เคียงกัน...
ฮิตเล่อร์จึงค่อยๆยันตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้...เดินออกไปอย่างเงียบๆ
12.30 น.
เอวากำลังจัดหาเครื่องแต่งกายที่เหมาะกับวันสุดท้ายของเธอ โดยมี Liesl เป็นผู้ช่วย เด็กๆในครอบครัวของเกิบเบิ้ลส์ยังคงเล่นกันสนุกสนานในห้อง
แม๊กดายังนอนนิ่งอยู่ที่เดิม...
ในห้องทำงาน...ฮิตเล่อร์ได้เรียกหา นาย Martin Bormann ที่ทำหน้าที่เป็นเลขาฯและที่ปรึกษา...ให้เข้ามาพบ...และสั่งว่า
"มันถึงเวลาแล้วนะ...นางสาวบราวน์***และฉันจะต้องลาจากอย่างชั่วนิรันดร์ในบ่ายนี้..."
***แม้กระทั่งวินาทีสุดท้ายของชีวิต ทั้งๆที่แต่งงานกันแล้ว......ฮิตเล่อร์ก็ยังไม่เรียกเอวา ว่า...นางฮิตเล่อร์...ยังคงเรียกนางสาวบราวน์