ตองแปง หรือ เจ้าชายเมงกุน ในประวัติศาสตร์จริง  มือปลงพระชนม์อุปราชคะนอง(ตัวจริง) ก่อนจะหลบหนีเข้าบริติชอินเดีย

ออกตัวก่อนว่า เพลิงพระนางรอบนี้ไม่ได้ดูภาพเคลื่อนไหว แต่อ่านเรื่องย่อคราวๆเอา เท่าที่ดูรู้สึกเหมือนคนเขียนบทพยายามจะยกระดับให้เป็นตัวนิสัยดีมากขึ้น(จริงๆก็คือยกระดับทุกคน แม้แต่บ่าวเฟือง)  ปรับนิสัยว่า ใจจริงนั้นรักบ้านเมือง และ ญาติวงศ์ แต่ดันมีเจ้าคุณปู่คิดคด กับ ลูกสปอยล์เก่าอย่างท้าวตองนวล ทำให้กลายเป็นเจ้าชายเสเพล ไม่เอาราชกิจ

นั่นก็คือ ติด noob เหมือนเดิมเพราะ คาแรคเตอร์บังคับไว้ เลยกลายเป็นว่า  ตกชั้นตัวประกอบอาภัพยิ่งกว่าคราวก่อน เพราะ ส่วนดีที่เพิ่มมาเพียงน้อยนิดไม่ช่วยให้เป็นคู่ต่อสู้ของม่านฟ้า หรือ ครองภพได้  และ ธงที่ปักไว้ว่าต้องเป็นผู้แพ้เลยดูน่าสมเพชกว่าเดิม บัลลังค์ก็ไม่ได้ สาวก็ไม่แล

ส่วนที่คิดว่าย้อนแย้งในครั้งนี้ คือ เจ้าตัวบอกว่าอยากเป็นเจ้าหลวง, หรือ แต่งกับธิดาเจ้าทิพย์  แต่...แทนที่จะไปทรงงานราชการเมืองทิพย์หรือฝึกฝีมือต่อสู้  หาทางแวะเทียวไปคุ้มเจ้าทิพย์หาลูกสาวเขาบ่อยๆ เพื่อให้เข้าตาพระชนก หรือ ปักธงธิดาเจ้าทิพย์ ดันเอาแต่สำราญไปวันๆ แบบนี้แสดงว่า เป็นคนเห็นแก่ความสุขเฉพาะหน้าสำคัญกว่าเป้าหมาย พอใจจะสนุกประสาหนุ่มสำราญไปวันๆ  คนแบบนี้ไม่น่าจะผิดหวังเสียใจมากมายที่พลาดเป้าหมายนะ หรือว่าไงครับ?

เอาจริงถ้าเจ้าตองแปงเจ้าเล่ห์กว่านี้ นิสัยเสียเหมือนเวอร์ชั่นก่อน ทะเยอทะยานกว่านี้ และ เป็นคนไปต่อต่อกับกองทัพอังกฤษ แทนที่จะเป็นท้าวตองนวล   เพราะ มีปมทั้งเรื่องที่พลาดตำแหน่ง และ คนรัก  คนดูคงสาแก่ใจในจุดจบพีแกฐานะคูแข่งของครองภพมากกว่าที่เป็น

ที่เป็นในตอนนี้เหมือน เป็นลูกฟุตบอลให้เขาเตะเล่นมากกว่า คือ ญาติทางพ่อก็ไม่มีใครเอาด้วยรังเกียจว่า นิสัยเสเพล , noob, ไร้ประโยชน์ เมืองมีดสมคบกับอังกฤษเลยโดนหางเลขทั้งที่ ไม่ได้มีส่วนร่วมกับเจ้าคุณปู่เลย