เราชื่อ เกรซ เรื่องของเรามีอยู่ว่า เรามีเพื่อนเป็นกลุ่มอยู่กลุ่มหนึ่ง ขอให้นามสมมุติแทนเพื่อนของเราว่า คิม แกป กอฟ หมวย ก้อง อาม และ นัคริน ตอนม.4ก่อนเปิดเทอม เราเล่นเกมออนไลนอยู่เกมหนึ่งกับเพื่อนของเรา(เพื่อนเรารู้จักกันตั้งแต่ม.ต้น แต่ไม่ค่อยสนิทกันมาก สวนกอฟเราไม่รู้จักเลย) ในเกมที่เล่นกันมี เรา คิม กอฟ และแกป แล้วเราจะสนิทกันมากกับคิม สวนกอฟก็พึงจะมารู้จักเพราะเป็นเพื่อนคิม เวลาเล่นกัน จะมีหลายครั้งที่คิมมาเล่าเรื่องของแกปให้ฟัง ประมาณว่าแกปชอบ อย่างนู้นอย่างนี้ สวนแกปเราเคยทะเลาะกันตอนม.ต้น แต่เราก็มาขอคืนดีแกปในตอนช่วงนี้ เราจึงได้กลับมาเป็นเพื่อนกัน ซึ่งช่วงเวลาปิดเทอมนี้ทั้งหมดพวกเราจะใช้เวลาเล่นเกมด้วยกันและ จะสือสารกันผ่านเกมนี้ ตั้งแต่เราคืนดีกับแกป คิมก็ได้ชวนเราและแกปไปดูหนังด้วยกัน3คนซึ่งก็ทำให้พวกเราสนิทกันมากขึ้น จนมาถึงตอนเปิดเทอมเราได้อยู่ห้องเดียวกับ แกป และ ก้อง ก้องจะเป็นคนที่เคยทำร้ายจิตใจเรามาตั้งแต่มอต้น ซึ้งตอนมอ1 ก้องเคยขโมยเครื่องเกมเรา แล้วเราไปฟ้องครู ครูเลยมาพูดในห้องว่า คนที่ขโมยไปจะถูกไล่ออก ก้องเลยเอาเครื่องเกมมาคืนเรา ส่วนเราก็ไม่ไปบอกครูและคนอืนว่าก้องขโมย เพราะเราสงสารก้อง และตอนม.3 ก้องก็สร้างเฟสปลอมเราไปด่าคนอืน แล้วมาโกหกทำเป็นดีกับเรา แต่ถึงตอนนี้เราว่าเราขึ้นม.ปลายแล้ว เราจึงให้อภัยทุกอย่าง เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด ให้มันผ่านพ้นไป เรา ก้อง แกป ในฐานะที่เคยรู้จักกันเลยมาเป็นเพื่อนกัน แล้วในแก๊งที่เวลาไปไหนด้วยกันก็จะมี เรา คิม กอฟ ก้อง แกป อาม และนัคริน(อามเป็นเพื่อนสนิทอีกคนของกอฟ) วันหนึ่งเราให้รหัสidเกมของเราให้แกปไป เพราะเราคิดว่า เราเป็นเพื่อนกันแล้ว เราน่าจะไว้ใจกันได้ หลังจากนั้นเราเข้าไปในเกม เราก็พบว่า เงินในเกมที่เราเติมหายไป เราเลยไปถามแกปว่า "แกปเอาเงินไปหรือเปล่า" เราไม่ได้โกรธแกปเลย ที่เอาเงินในเกมเราไป แต่แกปตอบกลับมาว่า "เราไม่ได้เอาไปเลย" เราเลยไปถามGMเกมว่าใครเป็นคนเอาไป เค้าก็ตอบกลับมาว่า "เงินในเกมของเราถูกส่งของไปให้แกป" เราไม่ได้โกรธแกปนะที่แกปขโมยเงินเรา แต่เรารู้สึกว่า แกปยังติดเรื่องเก่าหรือเปล่า ที่เราเคยทะเลาะกัน เหมือนแกปจะไม่หายโกรธเรา เราก็อุสาไว้ใจแกป พอเราคุยกับคิมเราเลยบอกเรื่องนี้ให้คิมฟัง สวนคิมก็มาบอกเราว่าแกปก็ขโมยของในเกมของคิมไปเหมือนกัน คิมเลยไปเล่าเรื่องความของแกปให้คนอืนฟังไปทั่ว พวกเราในกลุ่มเพื่อน เลยพากันไม่ชอบแอนตี้แกป แต่จริงๆตัวเราไม่ได้โกรธอะไรแกปเลย แต่เพราะคิมบอกให้แบนแกปให้หมด กลุ่มเพื่อนๆเลยแบนตาม เพื่อนก็แอบไปสร้างกลุ่มในlineใหม่ที่ไม่มีแกป และชวนกันไปดูหนังกันมี เรา คิม กอฟ ก้อง และอาม(ส่วนนัครินไม่ได้ไปเพราะนัครินเป็นเด็กประจำหอใน) โดยที่ไม่มีแกป ตอนแรกแกปไม่รู้ แต่มีเพื่อนแกปที่เจอพวกเราที่โรงหนังไปเล่าให้แกปฟัง แกปเลยน่าจะคิดว่าเราเป็นคนบงการเรื่อง ซึ่งมันไม่ใช่เราหมด แต่เป็นเพราะคิมกับกอฟด้วย แกปเลยทำตัวออกห่างจากแก๊งพวกเรา หลังจากนั้นพวกเพื่อนนั้นก็มาทำดีกับเรา ชอบมาบ้านเราบ่อยๆ เพราะบ้านเรามีแอร์ มี คอม มีเกม เพื่อนก็ชอบมาเล่นบ้านเรา กอฟกับก้องนั้นมาบ่อยสุด เพราะบ้านกอฟอยู่ใกล้บ้านเรา และก้องนั้นเป็นเพื่อนสนิทเราที่อยู่ในห้องเดียวกัน เลยทำให้สนิทมากขึ้น วันหนึ่งกอฟกับนัครินก็เริ่มจะไม่ถูกกัน เพราะนัครินชอบทำตัวโรคจิตบางครั้ง แต่นัครินเคยเป็นเพื่อนสนิทเรามาตั้งแต่ม.ต้นเหมือนกัน เวลาผ่านไปช่วงหลังสอบกลางภาคเทอม1 แกปก็ได้ของย้ายห้องลงไปเรียนห้องเดียวกันกับคิม ซึ่งเป็นห้องศิลป ส่วนเราก็เหลือกันอยู่กับก้อง พอเวลาผ่านไป แกปก็ได้กลับมาสนิทกับเพื่อนๆในแก๊งเราเหมือนเดิม แต่เราก็เริ่มโดนเพื่อนในแก๊งแอนตี้มากขึ้น ซึ่งเราก็ไม่ได้รู้ตัว เพื่อนในแก๊งมักจะมาบ้านเราบ่อยๆ แต่พอลับหลังเราก็จะแอบไปนินทากัน กอฟกับคิมก็วางแผนแอบไปสร้างกลุ่มในlineใหม่ที่ไม่มีเรา สวนก้องก็ไปคบกับอามซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของกอฟ แต่พอเวลามีเรื่องที่เพื่อนในแก๊งของช่วย เราก็จะช่วยทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น ปริ้นงานให้ ขอไปบ้าน และอีกมากมาย ทำให้เราเหมือนโดนเพื่อนในแก๊งหลอกใช้ตลอดเวลา จนมาวันหนึงมีงานกิจกรรมวันพ่อของ นศท. ให้เด็กนร.ไปรวมตัวกันที่ห้างเซนทรัน กอฟเลยมาบ้านเรา ตอนเช้า เพื่อนที่จะให้แม่เราไปส่งเรากับกอฟพร้อมกันที่ห้าง แต่พอถึงห้าง เราก็เจอเพื่อนๆ เจอคิม แกป ก้อง นัคริน กอฟก็ไปหาคิม กับแกป แล้ววางแผนเดินหนีเรา สวนก้องก็ไปเที่ยวกับเพื่อนอีกกลุ่มนึง ทำให้เราอยู่กับนัครินสองคน เรารู้ตัวดีว่าพวกคิม กับกอฟ หนีเรา พอถึงตอนเยน กอฟก็ให้ก้องมาตีบททำเป็นมาถามเราว่า นัครินมีนินทาอะไรพวกมันบ้างไหม เราบอกเราโกรธมากที่พวกนั้นเดินหนีเรา ทั้งๆที่ตอนเช้าเราอุสามาส่งกอฟที่ห้างแท้ๆ ทำไมกอฟทำเรากลับแบบนี้ แต่พวกนั้นก็บอกกลับมาว่า ที่เดินหนี เพราะ ตั้งใจจะหนีนัคริน ไม่ได้ตั้งใจจะหนีเราเลย วันต่อมาทาง นศท.ก็ให้มารวมพลที่สนามกีฬากลางเพื่อมาทำกิจกรรมวันพ่ออีก ครั้งนี้กอฟกับคิม ไม่เดินหนีเรา แต่สั่งให้เราหนีนัครินแทน ซึ่งเราก็ทำ เพราะเรายังแคร์พวกมันอยู่ ต่อมาพอถึงช่วงปิดเรียนปีใหม่ คุณครูแนะแนวก็ได้นัดให้ เรา กับเพื่อนๆในแก๊ง และนัคริน ช่วยกันทำเข็มกลัดติดให้รุ่นพี่ ม.6 ในงานปัจจิม เราก็มาตามนัดของครู แต่นัครินไม่มา นัครินอ้างว่า กลับบ้านที่ภูเก็ต แต่จริงๆนัครินยังอยู่ใกล้ๆ เราเลยด่านัครินที่นัครินไม่มาช่วย สุดท้ายเรากับนัครินก็ได้ทะเลาะกัน ทั้งเพื่อนในแก๊งด้วย ที่พากันแบนนัคริน ต่อมามีวันหนึ่งที่คิมขอยืมโทรสัพเราเข้าเฟสบุคของคิม เราแอบดูพาสเฟสคิมไว้ด้วย พอกลับบ้านเราก็แอบเข้าเฟสคิม แล้วไปดูแชทที่คิมคุยกับแกป มันทำให้เราได้รู้ว่า ตั้งแต่เรื่องที่หนีเรากับนัครินที่ห้างนั้น คิมก็ตั้งใจจะหนีเราเหมือนกัน เราก็ยังรู้สึกผิดที่ทะเลาะกับนัครินไป เรากับนัครินจึงคืนดีกันหลังจากนั้น แต่ถึงยังไง พวกในแก๊งก็ยังไม่ชอบนัครินอยู่ดี แต่แกล้งทำเป็นดีกับนัคริน ต่อมาเราได้เจอกับหมวยตอนเรียนพละ เราก็หมวยรู้จักมาตั้งแต่ประถม แต่ไม่ได้สนิทกัน เราก็หมวยก็มานั่งคุยกันเรื่องเกม พอกลับบ้านไปเราก็ทักไปชวนหมวยมาเล่นเกมด้วยกัน หลังจากนั้นเรากับหมวยก็ได้สนิทกัน เรากับหมวยเล่นเกมแล้วคอลหากันทุกวันตอนหลังเลิกเรียน เพื่อนในแก๊งเราก็เหนเรากับหมวยคุยกัน ก็เลยอยากเข้าไปสนิทกันหมวยด้วย วันนั้นกอฟก็มาขอเบอรหมวยที่เรา แต่เราบอกว่าไม่มีเบอร์หมวย กอฟเลยเดินเชิดไปเลย สุดท้ายกอฟ คิม ก้อง ก็ได้มาสนิทกับหมวยด้วย แถมพวกมันไปเล่าเรื่องเราให้หมวยฟังว่า เราเป็นคน เป็นคนไม่ดี แต่หมวยก็มาเล่นเกมกับเราเหมือนเดิม จนจบ ม.4 .............เดี่ยวมาต่อให้น้ายังมีอีกยาว5555