แม่เราเพิ่งซื้อบ้านเดี่ยว ทีนี้เลยให้หลานมาอยู่ด้วย เพราะเค้าหางานได้ที่กทม. แล้วบ้านเราก็เดินทางไปที่ทำงานเค้าสะดวก เค้ามาอยู่ห้องส่วนตัวเราค่ะ เพราะวันธรรมดาเราอยู่คอนโดเก่า เสาร์-อาถึงจะไปอยู่บ้านกับแม่ แต่ญาติเราเค้าจะอยู่แค่วันธรรมดา เสา-อา เค้าจะกลับตจว.ไปหาลูก

เค้ามาอยู่บ้านเราได้3เดือน เราก็ถามแม่ว่าไม่มีปัญหาอะไรใช่มั้ย แม่ก็อ้ำๆอึ้งๆแล้วบอกว่าก็ไม่ได้มีอะไรหนักหนา แต่ว่าญาติเรามาอยู่ไม่เคยซื้อของเข้าบ้านเลย มื้อเย็นกินกับแม่เราที่บ้าน ล้างจานแค่ของตัวเองคนเดียว งานบ้านไม่จับ ทำแต่ห้องที่อยู่ก็คือห้องนอนเรา บางวันแม่เราไม่ทำกับข้าวก็ให้เงินเค้าไปซื้อแกงถุงกิน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเนต ไม่ได้ออกสักบาทเดียว กินข้าวเสร็จก็หมกตัวในห้องเรา ไม่ได้ออกมาช่วยหยิบจับอะไร

จริงๆปัญหาแค่นี้แม่เราคงไม่คิดมาก แต่แม่เราได้ยินเค้าโทรหาพ่อ (พี่ชายแม่เรา) บอกว่า เรื่องของเค้าไม่ต้องมาสั่งสอน ถึงเป็นญาติก็จะไม่ไว้หน้า จะด่าให้เสียคนเลย (ประมาณว่าพ่อโทรมาเตือนให้ทำตัวดีๆหน่อย) แม่เราก็ตกใจว่าเป็นเด็กทำไมคิดแบบนี้ ทั้งที่ตอนตัวเองมีปัญหา ผู้ใหญ่ที่บ้านทุกคนแบกหน้ารับให้ตลอด อย่างท้องตอนเรียนปี2 ที่บ้านก็ไม่ซ้ำเติม ทุกวันนี้พ่อแม่เค้าก็เลี้ยงหลานให้ ส่งเงินให้เลี้ยงลูกแค่เดือนละ4000บาท ทั้งที่เงินเดือน20K พ่อแม่ก็ไม่ร่ำรวย พ่อเค้าก็โทรมาขอยืมเงินซื้อนมให้หลานบ่อยๆ แม่เราเลยคิดว่า แม่เราควรจะคุยกับเค้าตรงๆดีมั้ย ว่าควรส่งเงินให้มากกว่านี้ ลูกตัวเองกำลังกินกำลังนอน แต่แม่ของญาติเราเค้าก็เคยพูดลอยๆตอนวันทำบุญรวมว่า "หลานgu guมีปัญญาเลี้ยงได้ ไม่อดตายหรอก" คือแม่เค้าสปอยลูกกับหลานอะค่ะ ซึ่งจริงๆ แม่เราส่งเงินให้ลุงทุกเดือน ทีละ1000 500 ตลอด

เราควรแนะนำแม่ยังไง แม่เราเกรงใจลุงเพราะลุงฝากลูกกับแม่เรา แต่เราว่าแบบนี้ก็ไม่ไหว