สวัสดีคับผมชื่อ นาย เจม (นามสมมุด) ก่อนอื่นผมต้องบอกก่อนเลยน้ะคับว่านี้เป็นกระทู้แรกของผมและจะเป็นกระทู้สุดท้ายเช่นกัน และนี้ก้เปนรหัสของเพื่อนผม ผมขอเล่าเลยน้ะคับ
ผมมีแฟนอยู่คนนึงเขาชื่อ น้ำ (นามสมมุด) เราสองคนคบกันมาตั้งแต่ มอต้นคับ จนตอนนี้เรา2 คนได้จบมอปลายแล้ว เราผ่านอะไรกันมามากมาย เราสองคนเลิกกัน2-3 ครั้งแล้ว แฟนผมเป็นคนที่นิสัยดีมาก ไม่มีเรื่องเจ้าชู้ ไม่คุยกับใครนอกจากผม แต่ตอนช่วง มอ5 ผมได้หนีออกจากบ้านมาอยู่ข้างนอก แต่ที่ผมหนีออกจากบ้านมา มันอยู่ใกล้ รร น้ำเป็นคนที่ช่วยเหลือผมมาตลอด จะไปโรงเรียน เขาก้มารับผม บางวันผมตื่นสาย เขาก้มารอผม และเป็นแบบนี้ทุกวัน จนหลังๆ อยู่ๆเขาก้ได้คุยกับนักวอลเล่ โรงเรียนอื่นโดยเพื่อนเขาให้คุย ตอนนั้นผมได้จับได้ ผมนี้เจ้บมากก ในใจคิดจะเอาคืนอย่างเดียวแล้วเขาก้เลิกคุยกับนักวอลเล่นั้นเพื่อผม และพอดีช่วงนั้นมีเพื่อนผมที่พังงา มันกลับมาบ้าน และมันมีเพื่อนคนนึงและเพื่อนของเพื่อนเขาก้ชอบผม ตอนแรกผมก้ไม่คิดอะไรน้ะ แต่พอหลังๆ ผมเริ่มคิดจะเอาคืนน้ำ และผมก้ทำได้สำเร็จ เขาจับได้ ในใจผมตอนนั้น มีความสุขกับเราแก้แค้น และผมก้คุยกับเพื่อนของเพื่อนที่ชอบผมอีกรอบ และน้ำก้จับได้อีก แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งที่แล้ว เพราะเขานัดตบกัน แล้วน้ำก้ไปตบเพื่อนของเพื่อนผมที่ชอบผม ตอนนั้นผมไปที่เขาตบกัน ในใจตอนนั้นสงสารน้ำมาก แม่เทอเพื่อนๆเทอให้เลิกกับผมตอนนี้ผมเสียใจมากที่ทำแบบนี้กับเทอ แต่น้ำก้ไม่ยอมเลิกกับผมไม่ว่าแม่เขาจะพูดให้เลิกกับผมก้ตามและตอนนั้นผมคิดในใจว่า ผมจะรักเทอตลอดไป และจะไม่มีคนอื่น พอวันเวลานานเข้า หลังเหมือนผมรักเขามากเกิน ผมงี่เง่า มากไป เขาเลยไปคุยกับคนอื่น โดยที่ผมไม่รู้ แต่ในใจจิงๆผมรู้แล้วว่าเขากำลังมีคนอื่น แต่ผมแค่ไม่พูด และพอมาวันนึง ผมได้บอกเลิกเทอ แล้วผมพยายามพูดให้เทอ ส่งแชทที่คุยกับคนที่เทอคุย พอได้เห็นรูปที่เขาคุยกัน ผมจุกเลย เจ็บสุดๆ ไม่รู้จะทำไง ร้องไห้เหมือนเด็ก ผมเป็นคนเด็ดขาดทุกเรื่องแต่ผมไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมเรื่องนี้ผมถึงเป็นแบบนี้ ผมเกลียดเทอไม่ลงจิงๆ และเทอได้บอกผมว่า เทอหมดรักผมตั้งนานแล้ว ตอนนั้นผมเจ็บเข้าไปใหญ่ ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยจิงๆตอนนั้น ได้แต่มานั่งเสียใจอยู่คนเดียว จน ผมต้องทำใจว่ายังไงเทอก้ไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว
ผมอยากจะบอกอะไรเพื่อนๆไว้น้ะคับ เรามีคนดีๆอยู่แล้วให้เก็บรักษาเขาไว้นานๆ อย่านอกใจกันเลยคับเพราะมันไม่ใช่ทางออกที่ดี และอีกอย่างผมหนีออกจากบ้านมาอยู่คนเดียว แม่ผมก้อยู่ต่างประเทศ ผมเป็นคนอ่อนแอต่อความรู้สึกมาก เพราะเหมือนกับไม่ได้อยู่กับครอบครัวเลยไม่อบอุ่นเหมือนคนอื่นๆ คนที่เป็นแฟนกับคนที่เขาไม่ได้อยู่กับพ่อกับแม่ อย่าไปทำแบบนี้กับเขาน้ะคับ เพราะเขาไวต่อความรู้สึกมาก นิดๆหน่อยๆก้ร้องแล้ว แล้วผมอยากจะขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆหน่อยว่าควรทำยังไงต่อดีกับความรักครั้งนี้ ขอบคุณทุกคนมากที่เข้ามาอ่านกระทู้ผม ผมอาจจะเขียนไม่ดีนักเพราะนี้เป็นกระทู้แรกของผม ขอบคุณมากๆคับ
อุทาหรณ์ความรัก
ผมมีแฟนอยู่คนนึงเขาชื่อ น้ำ (นามสมมุด) เราสองคนคบกันมาตั้งแต่ มอต้นคับ จนตอนนี้เรา2 คนได้จบมอปลายแล้ว เราผ่านอะไรกันมามากมาย เราสองคนเลิกกัน2-3 ครั้งแล้ว แฟนผมเป็นคนที่นิสัยดีมาก ไม่มีเรื่องเจ้าชู้ ไม่คุยกับใครนอกจากผม แต่ตอนช่วง มอ5 ผมได้หนีออกจากบ้านมาอยู่ข้างนอก แต่ที่ผมหนีออกจากบ้านมา มันอยู่ใกล้ รร น้ำเป็นคนที่ช่วยเหลือผมมาตลอด จะไปโรงเรียน เขาก้มารับผม บางวันผมตื่นสาย เขาก้มารอผม และเป็นแบบนี้ทุกวัน จนหลังๆ อยู่ๆเขาก้ได้คุยกับนักวอลเล่ โรงเรียนอื่นโดยเพื่อนเขาให้คุย ตอนนั้นผมได้จับได้ ผมนี้เจ้บมากก ในใจคิดจะเอาคืนอย่างเดียวแล้วเขาก้เลิกคุยกับนักวอลเล่นั้นเพื่อผม และพอดีช่วงนั้นมีเพื่อนผมที่พังงา มันกลับมาบ้าน และมันมีเพื่อนคนนึงและเพื่อนของเพื่อนเขาก้ชอบผม ตอนแรกผมก้ไม่คิดอะไรน้ะ แต่พอหลังๆ ผมเริ่มคิดจะเอาคืนน้ำ และผมก้ทำได้สำเร็จ เขาจับได้ ในใจผมตอนนั้น มีความสุขกับเราแก้แค้น และผมก้คุยกับเพื่อนของเพื่อนที่ชอบผมอีกรอบ และน้ำก้จับได้อีก แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งที่แล้ว เพราะเขานัดตบกัน แล้วน้ำก้ไปตบเพื่อนของเพื่อนผมที่ชอบผม ตอนนั้นผมไปที่เขาตบกัน ในใจตอนนั้นสงสารน้ำมาก แม่เทอเพื่อนๆเทอให้เลิกกับผมตอนนี้ผมเสียใจมากที่ทำแบบนี้กับเทอ แต่น้ำก้ไม่ยอมเลิกกับผมไม่ว่าแม่เขาจะพูดให้เลิกกับผมก้ตามและตอนนั้นผมคิดในใจว่า ผมจะรักเทอตลอดไป และจะไม่มีคนอื่น พอวันเวลานานเข้า หลังเหมือนผมรักเขามากเกิน ผมงี่เง่า มากไป เขาเลยไปคุยกับคนอื่น โดยที่ผมไม่รู้ แต่ในใจจิงๆผมรู้แล้วว่าเขากำลังมีคนอื่น แต่ผมแค่ไม่พูด และพอมาวันนึง ผมได้บอกเลิกเทอ แล้วผมพยายามพูดให้เทอ ส่งแชทที่คุยกับคนที่เทอคุย พอได้เห็นรูปที่เขาคุยกัน ผมจุกเลย เจ็บสุดๆ ไม่รู้จะทำไง ร้องไห้เหมือนเด็ก ผมเป็นคนเด็ดขาดทุกเรื่องแต่ผมไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมเรื่องนี้ผมถึงเป็นแบบนี้ ผมเกลียดเทอไม่ลงจิงๆ และเทอได้บอกผมว่า เทอหมดรักผมตั้งนานแล้ว ตอนนั้นผมเจ็บเข้าไปใหญ่ ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยจิงๆตอนนั้น ได้แต่มานั่งเสียใจอยู่คนเดียว จน ผมต้องทำใจว่ายังไงเทอก้ไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว
ผมอยากจะบอกอะไรเพื่อนๆไว้น้ะคับ เรามีคนดีๆอยู่แล้วให้เก็บรักษาเขาไว้นานๆ อย่านอกใจกันเลยคับเพราะมันไม่ใช่ทางออกที่ดี และอีกอย่างผมหนีออกจากบ้านมาอยู่คนเดียว แม่ผมก้อยู่ต่างประเทศ ผมเป็นคนอ่อนแอต่อความรู้สึกมาก เพราะเหมือนกับไม่ได้อยู่กับครอบครัวเลยไม่อบอุ่นเหมือนคนอื่นๆ คนที่เป็นแฟนกับคนที่เขาไม่ได้อยู่กับพ่อกับแม่ อย่าไปทำแบบนี้กับเขาน้ะคับ เพราะเขาไวต่อความรู้สึกมาก นิดๆหน่อยๆก้ร้องแล้ว แล้วผมอยากจะขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆหน่อยว่าควรทำยังไงต่อดีกับความรักครั้งนี้ ขอบคุณทุกคนมากที่เข้ามาอ่านกระทู้ผม ผมอาจจะเขียนไม่ดีนักเพราะนี้เป็นกระทู้แรกของผม ขอบคุณมากๆคับ