ผมขอออกตัวก่อนเลยว่า ผมรู้ตัวดีว่าปล่อยปละละเลยเรื่องเรียนจนได้รับผลแบบนี้ ผมถูกคุณพ่อต่อว่าอย่างหนักและโดนบังคับให้ทำตามที่ท่านสั่งทุกอย่างซึ่งผมเครียดมากจนแทบเป็นบ้าจนพอคุณแม่คุณป้าท่านโทรมาถามว่าเป็นยังไงบ้างพร้อมกับปลอบใจ อยู่ดีๆผมฟิวขาดรู้สึกคลั่งไม่อยากได้ยินอะไรทั้งสิ้นและตะคอกผ่านโทรศัพท์ผมกลับไปนั่งร้องไห้เสียอกเสียใจเป็นอย่างมากซึ่งทั้งรู้สึกผิด+ไม่อยากถูกมองว่าเป็นคนอ่อนแอแต่วินาทีนั้นผมรู้สึกเครียดหนักมาก+กับการโดนรีไทร์ครั้งแรกในชีวิต ก่อนหน้านั้นคุณแม่บอกกับผมว่าทำใจดีๆยังไม่ต้องคิดอะไรตั้งสติให้ได้ก่อนแล้วค่อยเขียนออกมาว่าต่อจากนี้จะทำอย่างไรต่อไปในชีวิต ผมนั่งร้องไห้อยู่เกือบชั่วโมงสักพักคุณพ่อท่านมาบอกให้ผมไปนอนพักทำใจให้สบายในห้องแอร์เย็นๆทีแรกผมรู้สึกไม่อยากไปเพราะความโกรธในใจแต่สุดท้ายผมก็ยอมไปโดยไม่พูดอะไรทั้งสิ้น ผมรู้สึกผิดมากที่ไปว่าคุณพ่อทั้งที่เค้าตั้งใจจะสอนเรา ผมนอนคิดจนหลับ ตื่นมาอีกทีบ่ายสามจนถึงตอนนี้ผมคิดว่าลองเข้ามาปรึกษาในพันทิปดูก่อนเพื่อเป็นข้อมูลเพิ่มเติม

เข้าเรื่อง 1.ผมสงสัยว่าถ้าโดนรีไทร์จากมหาลัยเดิมผมจะสามารถไปสมัครที่อื่นได้หรือไม่เช่น รามคำแหง ได้มั้ย
           2.ถ้าสมมุติเอาเกรดของมหาลัยเดิมไปยื่นเพื่อเรียนปี2ของม.รามได้หรือเปล่า (เกรดเฉลี่ย2เทอมของปี1มหาลัยเดิมผมได้1.41)
           
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นของพี่ๆคุณลุงคุณป้าคุณน้ามากครับ