สวัสดีคะ เรื่องที่เราจะนำมาให้เล่าให้ฟังเป็นเรื่องที่รุ่นพี่เราเล่าให้ฟังคะ โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนที่ตั้งอยู่ฝั่งธนบุรี ชื่อโรงเรียนมีทั้งหมด 5 พยางค์ โดย 2 พยางค์แรก หมายถึง "รู้ทั่วถึงเหตุถึงผล รู้อย่างชัดเจน"
เรื่องนี้มีอยู่ว่า ประวัติโรงเรียนเราก่อนจะก่อนตั้งเป็นโรงเรียนสถานที่แห่งนี้เคยเป็นป่าช้าเก่ามาก่อน จนกระทั่งทางวัดตัดสินใจมอบที่ดินผืนนี้ให้กระทรวงศึกษาธิการเพื่อจัดสร้างเป็นโรงเรียนจนวันก่อตั้งโรงเรียนมาจนถึงปัจจุบันก็มีอายุยาวนานร่วม 80 กว่าปี
อาคารแห่งนี้มี 4 ชั้น ชั้น 1 เป็นห้องพยาบาล ชั้น 2 เป็นห้องแนะแนว ชั้น 3 เป็นห้องวิชาทหาร และชั้น 4 เป็นห้องคอมพิวเตอร์ (บอกละเอียดแบบนี้คนที่เรียนอยู่คงรู้ดีว่า รร. อะไร) ตามประวัติของโรงเรียนได้มีพูดถึงว่า พื้นที่บริเวณอาคารแห่งนี้เคยเป็น "กูดัง" มาก่อน กูดังคือสถานที่เก็บศพที่เสียชีวิตจากการถูกฆาตกรรม (บ้างทีก็ยินเสียงแปลกๆตอนเย็นๆแบบเสียงโหยหวนน)
มีเรื่องเล่าอยู่เรื่องนึงที่ดังมากในโรงเรียน ทั้งเหล่าครูอาจารย์รู้เห็นเจอกับตัวเองกันทุกคน โดยมีอยู่วันนึงเป็นวันประชุมคณะครู/อาจารย์ ของโรงเรียน และเลือกสถานที่ประชุมคือ อาคาร 1 แห่งนี้ เวลานั้นประมาณ 6 โมงเย็นบรรยากาศกำลังเริ่มมืด การประชุมก็ดำเนินไปเรื่อยๆ และระหว่างที่เหล่าครูอาจารย์กำลังฟังสรุปการประชุมในช่วงสุดท้าย จู่ๆ มีเสียงปริศนาดังขึ้นมาในลำโพงห้องประชุม
เป็นเสียงร้องไห้โหยหวน ปนกับเสียงคำพูดว่า "โอ๊ยเจ็บ" ทุกอย่างดังขึ้นมาจากลำโพงขณะประชุม ทางฝ่ายเจ้าหน้าที่โสตได้เช็คอุปกรณ์ก็ยืนยันว่า ไม่มีทางเป็นไปได้หากจะมีเสียงแทรกเข้ามา เพราะบริเวณนั้นไม่มีใคร และมีไมค์เพียงตัวเดียว งานนี้ทำเอาคณะครุอาจารย์ที่นั่งฟังอยู่นิ่งกันเป็นแถว แล้วจัดการจบการประชุมในทันที รวมกับรู้ว่าสาเหตุที่แท้จริงมาจากอะไร
อีกเรื่องนึงนะคะเกิดขึ้นที่ตึก 3 บริเวณหน้าห้อง 337 หน้าห้องหมวดอังกฤษ รุ่นพี่บอกว่ามีเด็กผู้ชายเล่นกันหน้าห้องตามภาษาเด็กผู้ชายอ่ะคะแล้วเกิดพลัดตกลงไปข้างล่างจึงทำให้เสียชื่อชีวิตทันที เมื่อเวลาผ่านไปคนเราก็ลือกันว่ามีคนได้ยินเสียงร้องไห้บ้าง เห็นเป็นเงาบ้าง เรากับเพื่อนก็เคยเห็นเงานะคะเพราะเราจะขึ้นไปหาครูหมวดอังกฤษต้องผ่านหน้าห้องนั้น พอวันต้อมาพวกเราก็รีบไปทำบุญเลยคะ
เรื่องน่ากลัวของโรงเรียนหนึ่งในฝั่งธน
เรื่องนี้มีอยู่ว่า ประวัติโรงเรียนเราก่อนจะก่อนตั้งเป็นโรงเรียนสถานที่แห่งนี้เคยเป็นป่าช้าเก่ามาก่อน จนกระทั่งทางวัดตัดสินใจมอบที่ดินผืนนี้ให้กระทรวงศึกษาธิการเพื่อจัดสร้างเป็นโรงเรียนจนวันก่อตั้งโรงเรียนมาจนถึงปัจจุบันก็มีอายุยาวนานร่วม 80 กว่าปี
อาคารแห่งนี้มี 4 ชั้น ชั้น 1 เป็นห้องพยาบาล ชั้น 2 เป็นห้องแนะแนว ชั้น 3 เป็นห้องวิชาทหาร และชั้น 4 เป็นห้องคอมพิวเตอร์ (บอกละเอียดแบบนี้คนที่เรียนอยู่คงรู้ดีว่า รร. อะไร) ตามประวัติของโรงเรียนได้มีพูดถึงว่า พื้นที่บริเวณอาคารแห่งนี้เคยเป็น "กูดัง" มาก่อน กูดังคือสถานที่เก็บศพที่เสียชีวิตจากการถูกฆาตกรรม (บ้างทีก็ยินเสียงแปลกๆตอนเย็นๆแบบเสียงโหยหวนน)
มีเรื่องเล่าอยู่เรื่องนึงที่ดังมากในโรงเรียน ทั้งเหล่าครูอาจารย์รู้เห็นเจอกับตัวเองกันทุกคน โดยมีอยู่วันนึงเป็นวันประชุมคณะครู/อาจารย์ ของโรงเรียน และเลือกสถานที่ประชุมคือ อาคาร 1 แห่งนี้ เวลานั้นประมาณ 6 โมงเย็นบรรยากาศกำลังเริ่มมืด การประชุมก็ดำเนินไปเรื่อยๆ และระหว่างที่เหล่าครูอาจารย์กำลังฟังสรุปการประชุมในช่วงสุดท้าย จู่ๆ มีเสียงปริศนาดังขึ้นมาในลำโพงห้องประชุม
เป็นเสียงร้องไห้โหยหวน ปนกับเสียงคำพูดว่า "โอ๊ยเจ็บ" ทุกอย่างดังขึ้นมาจากลำโพงขณะประชุม ทางฝ่ายเจ้าหน้าที่โสตได้เช็คอุปกรณ์ก็ยืนยันว่า ไม่มีทางเป็นไปได้หากจะมีเสียงแทรกเข้ามา เพราะบริเวณนั้นไม่มีใคร และมีไมค์เพียงตัวเดียว งานนี้ทำเอาคณะครุอาจารย์ที่นั่งฟังอยู่นิ่งกันเป็นแถว แล้วจัดการจบการประชุมในทันที รวมกับรู้ว่าสาเหตุที่แท้จริงมาจากอะไร
อีกเรื่องนึงนะคะเกิดขึ้นที่ตึก 3 บริเวณหน้าห้อง 337 หน้าห้องหมวดอังกฤษ รุ่นพี่บอกว่ามีเด็กผู้ชายเล่นกันหน้าห้องตามภาษาเด็กผู้ชายอ่ะคะแล้วเกิดพลัดตกลงไปข้างล่างจึงทำให้เสียชื่อชีวิตทันที เมื่อเวลาผ่านไปคนเราก็ลือกันว่ามีคนได้ยินเสียงร้องไห้บ้าง เห็นเป็นเงาบ้าง เรากับเพื่อนก็เคยเห็นเงานะคะเพราะเราจะขึ้นไปหาครูหมวดอังกฤษต้องผ่านหน้าห้องนั้น พอวันต้อมาพวกเราก็รีบไปทำบุญเลยคะ