เคยเลิกกับภรรยาเพื่อไปอยู่กับคนใหม่มั้ยครับ ชีวิตเป็นอย่างไรบ้าง และคุณภรรยาที่ถูกสามีทิ้งไปล่ะครับ เป็นอย่างไรบ้าง?

สวัสดีครับ

คุณผู้ชายทุกๆท่าน ท่านเคยหย่าร้าง หรือเลิกกับภรรยาเพื่อไปใช้ชีวิตใหม่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งมั้ยครับ ?
ชีวิตใหม่เป็นยังไงบ้างครับ ใช้เวลาจัดการกับความรู้สึกผิดในใจตัวเองอย่างไร และนานมั้ยครับ
อยากขอแบ่งปันเป็นวิทยาทานหน่อยครับ

ส่วนคุณผู้หญิงล่ะครับ หลังจากเลิกกับสามีไปแล้วเป็นอย่างไรบ้างครับ ?
สามารถเล่า หรือระบายได้ทุกแง่มุมนะครับ
อยากให้ถือว่าเป็นกระทู้แบ่งปันประสบการณ์ หรือกระทั่งเป็นที่ระบายก็ได้ครับ

ผมกำลังอยู่บนทางแยกที่ต้องเลือกระหว่างภรรยาที่อยู่กินกันมาหลายปี แต่ไม่ได้รู้สึกรักเธออีกแล้ว
ทุกวันนี้อยู่ด้วยกัน ด้วยความรู้สึกรับผิดชอบต่อคนคนหนึ่งที่เราสัญญาต่อเค้าและพ่อแม่เค้าว่าจะดูแลกันครับ
กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่เข้ามาในชีวิตและเกิดรักกันขึ้นมา
ภรรยาผมเธอไม่ได้ทำอะไรผิด และผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเหมือนกัน
แต่คนผิดคือผมเองที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้เรื่องราวมันเป็นเช่นนี้
ด่าผมได้แต่อย่าดราม่ากันนะครับ

ขอบพระคุณทุกท่านครับ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 32
ตอบในฐานะเป็นแม่ของลูกที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ถูกสวมเขามานาน ทั้งที่เคยตกลงกันไว้ตั้งแต่แรกว่า ถ้าพบเจอคนใหม่ที่รักมากกว่า ก็ให้บอกกันตรง ๆ ไม่มียื้อ ไม่มีรั้ง เพราะเชื่อว่าความรู้สึกคนมันเปลี่ยนแปลง เป็นธรรมดาของโลก เรายอมรับได้ถ้าบอกกันตรง ๆ ถือว่าให้เกียรติกัน อย่างน้อยก็เปลี่ยนสถานะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไป คิดแบบนี้จริง ๆ ขออย่างเดียว อย่าโกหกกัน เพราะเราไม่โกหกเลยคิดว่าคนอื่นจะไม่โกหกเหมือนเรา

เรามารู้ตัวว่าเขางอกเล็มหญ้าอยู่นาน ทำอะไรก็ผิด แม้กระทั่งหายใจ ถูกเหวี่ยง ถูกวีน ถูกตะคอก เหมือนหมูเหมือนหมาจนญาติพี่น้องเค้าสงสาร สมเพช เวทนา พาเราไปทำบุญ ดีกับเราผิดปกติเพราะเราไม่ได้ทำอะไรผิด แต่เราก็เชื่อใจและคิดว่าเรื่องอารมณ์แปรปรวนเล็กน้อย พยายามมองข้ามผ่าน ไม่เก็บมาใส่ใจ ตราบใดที่เขายังบอกว่าเขายังซื่อสัตย์กับเรา ไม่มีใคร เราก็เชื่อไง คือถ้าเรารู้ตั้งแต่แรก ว่าเพราะอะไร เราไม่มีทางยอมให้คนผิดศีลมามุสา หรือหยามเกียรติเราได้ขนาดนี้

กระทั่งหมดกรรมจึงได้เอะใจ ถามกับญาติพี่น้องเขาตรง ๆ พอรู้ความจริงว่าเพราะเขามีคนอื่นจริง ๆ เรารู้สึกเหมือนคนที่จมน้ำแล้วทะลึ่งพรวดขึ้นมาหายใจได้ รู้สึกโล่ง โปร่ง สบายอย่างบอกไม่ถูก ที่ผ่านมาเราพยายามอดทนเพื่อรักษาครอบครัวไว้ให้ลูก ไฟในไม่นำออก รักษาเกียรติให้เขาในฐานะสามี หน้าชื่นอกตรมต่อหน้าคนอื่นอยู่หลายปี โคตรน่าสมเพชตัวเอง

ทันทีที่รู้แน่ชัด เราไม่รอช้า รีบโทรบอกแม่ บอกน้องเขาว่าเรารู้ความจริงแล้ว เราโอเค ไม่อยากให้ครอบครัวเขามารู้สึกผิดกับเรา เพราะครอบครัวเขารักและดีกับเราและลูกมาก ไม่อยากให้ห่วงเรากับลูก เราไม่คิดกีดกันพ่อลูก เราดูแลลูกและตัวเองได้ แม้มันจะทุลักทุเล แต่เราไม่เคยคิดจะรั้งหรือยื้อไว้เลย อย่าคิดว่าคนทุศีลจะมีค่ากับเรามากขนาดนั้น อย่าคิดว่าเราจะมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ ถ้าไม่มีคุณ

กับอดีตสามีก็รีบโทรไปอโหสิกรรมให้สิคะ จะรอช้าอยู่ทำไม เหน็บด้วยว่า "ทำไมไม่บอกกันตรง ๆ ว่ามีคนอื่น ทำอะไรอย่างน้อยควรให้เกียรติน้องเค้า ไม่มีใครอยากอยู่ในฐานะเมียน้อย และเราก็ไม่ได้รู้สึกภูมิใจที่ถูกยัดเยียดสถานะเมียหลวงให้ ต่อไปไม่ต้องช่วยส่งค่าบ้าน เราจะจัดการของเราเอง ส่วนเรื่องค่าเลี้ยงดูลูก ก็แล้วแต่จะเห็นสมควร มาหามารับลูกพาไปเที่ยวไปบ้านญาติได้ ไม่ห้ามไม่หวง เอาที่สบายใจ"

ชีวิตหลังจากนั้นก็ลำบากตามอัตภาพ เขาไม่ส่งค่าเลี้ยงดูลูกก็ไม่เป็นไร ยังไงก็ลูกเรา เอ่ยปากให้ช่วยค่าเทอมบ้างในช่วงที่เราหาไม่ทันจริง ๆ ก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง ไม่ได้เก็บมาคิด หรือโทษอะไรใคร ไม่โกรธ ไม่เกลียด เพราะถือว่าที่ผ่านมาชดใช้เวรกรรมกันไป กับแฟนใหม่เขาเราก็คุยกันดี เขาเคยแสดงออกมาหลายครั้งที่กลับมาแต่เราเป็นคนใจเด็ด เราแสดงออกชัดเจนว่าเราไม่ยินดีที่เขาจะกลับเข้ามาในชีวิตเราในฐานะเดิม ทั้งที่เราก็ไม่ได้คิดที่จะมีใครใหม่ (ผ่านมา 9 ปีแล้ว) คุยกันเฉพาะเรื่องลูกพอแล้ว ถ้าอยากทำหน้าที่พ่อก็ปล่อยให้ทำไป ไม่ได้ขัดขวางและไม่เคยสอนให้ลูกเกลียดพ่อ แต่ก็นะ เด็กเรียนรู้เองจากการกระทำของผู้ใหญ่ ไม่ใช่ด้วยคำพูด

ตอนนี้ชีวิตเราหน้าที่การงานดีขึ้นแบบก้าวกระโดด มีความสุขตามอัตภาพ 2 คนแม่ลูก รู้แต่ว่าชีวิตการงานของเขาแย่ลง แย่ลง กับชีวิตครอบครัวเขาเราก็ไม่ได้อยากรู้อยากเห็น กรรมใครก็จัดสรรแบ่งปันกันไป

ถ้าอยู่กับคนที่ศีลไม่เสมอกัน ภรรยาคุณไม่มีความสุขหรอกค่ะ อย่าเห็นแก่ตัวรั้งเธอไว้ ให้โอกาสเธอไปเจอคนที่ศีลสูงเสมอกัน หรือถ้าภรรยาคุณไม่คิดจะมีใครใหม่อย่างเรา เรากล้ายืนยันว่า การอยู่ลำพังมีความสุข สงบ มากกว่าการอยู่กับคนเห็นแก่ตัวจริง ๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่