ยืมล็อกอินเพื่อนมานะครับ

ขอเกริ่นก่อนว่า.. ผมกำลังคุยกับผู้หญิงคนนึง ผมและเขาก็วัยทำงานทั้งคู่

เรื่องมันเริ่มจากช่วงนี้เธอเข้าทำงานตั้งแต่เช้า
เลิกงานถึงบ้านราวๆ 2 ทุ่มครึ่ง

ขณะที่ผมเอง ปกติก็เลิกงาน 2 ทุ่ม
รวมเวลาเดินทางกว่าจะถึงบ้าน
ก็ราวๆ ไม่เกิน 3 ทุ่ม

ซึ่งปกติก็จะคุยกันระหว่างวันเรื่อยๆ
ถ้าไม่ว่างกันจริงๆ ก็ไม่ได้คุย
คุยเท่าที่คุยได้

---------------------------------------------

เรื่องวันนี้ คือ ผมเลิกงานแล้วมีประชุมกับที่ทำงานต่อ
ประชุมเลิกราวๆ 4 ทุ่ม

ตอนจะกลับฝนตก.. รุ่นพี่ที่ทำงานก็มาส่งที่คอนโด
รุ่นพี่ถามว่า..ให้พี่เลี้ยวเข้าไปส่งข้างในตอนโดเลยไหม?

ผมกำลังจะตอบว่าไม่เป็นไรพี่.. แต่ยังไม่ทันตอบพี่เขา..

รุ่นพี่บอกว่า เฮ้ย .. พี่ไปส่งแกข้างในคอนโดเลยดีกว่าว่ะ
ฝนตก.. แกจะได้ไม่เปียก

หลังจากนั้นผมก็โทรหาเธอทันที ที่แยกย้ายกับที่ทำงาน

ก็คุยกันไปไม่ถึง 10 นาที

ผมก็ขอลงไปเอาผ้าที่ซักไว้หน้าคอนโด ก็ตากฝนปรอยๆ ไปน่ะแหละครับ..

ขากลับจากร้านซักรีด ฝนก็ตกแรงขึ้น ก็เลยยืมร่มคุณป้าเจ้าของร้านซักรีดกลับมา

พอถึงห้อง ผมก็บอกกับเธอว่า ผมขออาบน้ำแปปนึงได้ไหม?
เธอก็บอกว่า..  เธอรอไม่ไหวหรอก เธอจะนอนแล้ว..
เธอทำงานมาตั้งแต่เช้า ทำงานมาทั้งวัน
เหนื่อยและอยากนอน

( ผมก็ทำงาน ประชุมอีก ก็เพิ่มเลิกเหมือนกันไห​ม? )

ผมเลยบอกว่า ผมตากฝนมานะ ซึ่งจริงๆ ก็ตากมาตั้งแต่ที่ร้านที่ไปประชุมกันแล้ว
( โต๊ะที่ร้านมัน out door โดนฝนกันจนต้องย้ายโต๊ะมาข้างใน )

เธอก็บอกผมว่า.. เธอไม่โอเคนะ ทำไมไม่คุยกับเธอก่อน สัก 10 - 15 นาทีล่ะ?
แล้วค่อยไปอาบน้ำก็ได้..

ซึ่งผมไม่โอเคที่จะนั่งแช่ ในสภาพแบบนี้

เธอก็พูดว่า.. ผู้ชายที่เธอเคยคุยมาก็ทำให้แบบนั้นเสมอ.. ให้เธอก่อนเป็นอันดับ 1

ผมก็พูดสวนว่า ปกติ ผู้หญิงที่ผมเคยคุยด้วยก็จะถามผมเสมอว่า..

เหนื่อยไหม? เลิกงานมา อาบน้ำก่อนไหม? แล้วมาคุยกันนะ บลาๆ

หรือถ้ารู้ว่าเปียกฝนมา...
ก็จะถามว่าเปียกมากรึเปล่า? อาบน้ำสระผมก่อนดีไหม
เดี๋ยวจะไม่สบายนะ อาบเสร็จแล้วมาคุยกันนะ ก็ว่ากันไป

สรุปคือก็ทะเลาะกันครับ... ผมมองว่าเธอเอาแต่ใจเกินไปหน่อย
ขณะที่เธอเองก็บอกว่า ผู้ชายแบบผม เห็นแก่ตัวไม่คิดถึงเธอที่ง่วงนอนเต็มที

สุดท้าย การกระทำแบบนี้ ในมุมของคนทั่วไป เรียกว่าผมเห็นแก่ตัวเกินไปไหมครับ?