ผมกับเพื่อนกำลังเถียงอะไรบางอย่างกันด้านวิชาการ และมันเริ่มไปเถียงกันระดับปรัชญา
คำถามสรุปง่ายๆคือ
คำถามเริ่มที่เถียงกัน เริ่มจากเรื่องความน่าจะเป็น
ต่อมาก็เริ่มเถียงกันว่า ลูกเต๋ามันคำนวนล่วงหน้าได้ แสดงว่ามันไม่ใช่การสุ่ม หรือว่ามันใช่
ต่อมาก็เริ่มเถียงกันว่า สำหรับพระเจ้า,ทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้วหรือไม่ เพราะถ้าทุกอย่างถูกกำหนดแล้ว มันก็ไม่มีการสุ่ม
แต่ดูเพื่อนจะหยุดเถียงไปเสียดื้อๆ ทั้งที่ยังไม่จบ ผมสงสัยว่าเขาคงกลัวเสียมิตรภาพ
ผมสงสัยว่า
เลือกจะไม่เถียงหาความถูกต้องเพื่อรักษามิตรภาพไว้ นี่คือสิ่งที่ควรทำหรือไม่?
เลือกจะไม่เถียงหาความถูกต้องเพื่อรักษามิตรภาพไว้ นี่คือสิ่งที่ควรทำหรือไม่?
คำถามสรุปง่ายๆคือ
คำถามเริ่มที่เถียงกัน เริ่มจากเรื่องความน่าจะเป็น
ต่อมาก็เริ่มเถียงกันว่า ลูกเต๋ามันคำนวนล่วงหน้าได้ แสดงว่ามันไม่ใช่การสุ่ม หรือว่ามันใช่
ต่อมาก็เริ่มเถียงกันว่า สำหรับพระเจ้า,ทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้วหรือไม่ เพราะถ้าทุกอย่างถูกกำหนดแล้ว มันก็ไม่มีการสุ่ม
แต่ดูเพื่อนจะหยุดเถียงไปเสียดื้อๆ ทั้งที่ยังไม่จบ ผมสงสัยว่าเขาคงกลัวเสียมิตรภาพ
ผมสงสัยว่า
เลือกจะไม่เถียงหาความถูกต้องเพื่อรักษามิตรภาพไว้ นี่คือสิ่งที่ควรทำหรือไม่?