วันนี้ได้เจอกับเรื่องน่าเศร้าใจ อยากมาเล่าให้เพื่อนในพันทิปฟัง เผื่อว่ามีใครพอจะช่วยได้บ้าง
ปกติแล้วเราจะขับรถเองตลอด ไม่ค่อยได้มีโอกาสเดินขึ้นสะพานลอยเท่าไหร่ วันนี้มีความจำเป็นต้องใช้บริการ MRT มาลงสถานีลาดพร้าว แล้วเดินขึ้นสะพานลอยยาวๆเพื่อมาลงที่ปากซอยลาดพร้าว 23 เรามองเห็นคุณยายขอทานตรงหัวมุมก่อนเดินลงไปยังซอยลาดพร้าว 23 แต่ไกล แล้วก็จำได้ว่า เมื่ออาทิตย์ที่แล้วที่ต้องขึ้น MRT กลับบ้าน ก็เห็นคุณยายคนเดียวกันนี้นั่งอยู่ตรงนี้นี่แหละ ซึ่งวันก่อนที่เราเห็น เราไม่ได้รู้สึกอะไร เดินผ่านไปเฉยๆ
แต่วันนี้ ความแตกต่างที่เราเจอคือ มีผู้ชายคนนึง รูปร่างอ้วน ผิวดำแดง เดินถือถาดเล็กๆมีพระเครื่องอยู่ในถาดหลายองค์ เดินขึ้นสะพานลอยมา ในขณะที่เรากำลังจะเดินลงในอีกไม่กี่ก้าว ผู้ชายคนนั้นก็พูดเสียงดังกับคุณยายว่า "ขอให้ได้เยอะๆนะวันนี้อะ ไม่งั้นไม่ต้องกินข้าว รีบๆเลยด้วย" จากนั้นผู้ชายคนนั้นก็ไปยืนอยู่ห่างจากคุณยายประมาณ 1 เมตร เราหันไปมองหน้าผู้ชายคนนั้น ผู้หญิงคนข้างหน้าเราที่กำลังเดินลงก็หันไปมองเหมือนกัน ตอนนั้นเราตกใจมาก ไม่เคยเจอแบบนี้ ทำไมกล้ามาก พูดแบบนี้ต่อหน้าคนที่เดินผ่านไปมาแบบไม่ได้กลัวเกรงอะไรเลย
ตอนนั้นเราเดินอยู่คนเดียว จะพูดอะไรกับผู้ชายคนนั้นก็ไม่กล้า แต่ในใจนี่ด่าไปแรงมาก แล้วเราก็มองมาที่คุณยาย แกก็อมยิ้มเฉยๆ ไม่พูดอะไร ไม่มีท่าทีอะไรเลย ได้แต่อมยิ้ม คุณยายดูผิวพรรณสะอาด รูปร่างท้วม ผมสีขาวทั้งศีรษะแล้ว เราเองอยากช่วยมาก แต่ก็ไม่กล้า แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าจะช่วยยังไงตรงนั้น ไม่รู้ด้วยว่านอกจากผู้ชายคนนั้นแล้ว ยังมีคนอื่นในขบวนการอยู่ใกล้ๆด้วยรึเปล่า
ตอนนั้นเรารีบเดินลงสะพานลอยมาให้เร็วที่สุด พอมาเจอแฟนที่จอดมอเตอร์ไซค์รออยู่ เรารีบเล่าให้แฟนฟัง แล้วมองหาตำรวจแถวนั้นก็ไม่เจอ เลยรีบกดหาเบอร์ สน พหลโยธิน เพื่อโทรไปแจ้ง ตำรวจรับสายไวมาก เราเล่าเครื่องให้ฟังยังไม่ทันจบดี ตำรวจบอกว่า "เดี๋ยวจะส่งสายตรวจไปดูให้" แล้วก็เค้าก็วางสายไปเลย เรายังพูดไม่ทันจบ
ไม่รู้เหมือนกันว่าสายตรวจมาดูทันตอนที่ผู้ชายคนั้นยังยืนคุมอยู่รึเปล่า หรือว่าได้จัดการอะไรไปบ้างมั้ย
พอมีใครช่วยเหลืออะไรได้บ้างมั้ยคะ หรือมีหน่วยงานอะไรในพื้นที่รับผิดชอบนี้บ้างที่มีส่วนเกี่ยวข้องที่เราควรติดต่อไปเพื่อขอความช่วยเหลือ หรือร้องเรียน
เราไม่เข้าใจว่าทำไมขบวนการขอทานมันถึงยังมีอยู่โจ่งแจ้งขนาดนี้ ทำไมไม่มีหน่วยงานไหนทำอะไรได้เลย เมื่อกี๊นี้ดูข่าวช่องเนชั่น ก็มีพูดถึงเรื่องหมู่บ้านขอทานแถวอิมพีเรียลสำโรง พูดถึงเรื่องการรับส่วยอะไรกันต่างๆนานา เรื่องราวมันก็ชัดเจนขนาดนี้ มีคนรับผลประโยชน์จากขบวนการนี้ ทุกคนรู้หมด แต่ไม่มีใครทำอะไรได้เลย
คนธรรมดาอย่างเราคงทำอะไรไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็อยากช่วยคุณยายคนนั้น ... เราเห็นแล้วเรานึกถึงคุณยายของเราเอง ถ้าเกิดว่าเค้าต้องมาโดนแบบนี้ เรารับไม่ได้ เห็นแล้วเศร้า สะเทือนใจ หลายๆอบ่าง อธิบายไม่ถูก แล้วก็คับแค้นใจ ที่เราเห็นอยู่กับตา เห็นอยู่ตรงหน้า แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย ...
ปัญาหาขอทานที่ไม่เคยหายไป และคุณยายขอทานบนสะพานลอยปากซอยลาดพร้าว 23
ปกติแล้วเราจะขับรถเองตลอด ไม่ค่อยได้มีโอกาสเดินขึ้นสะพานลอยเท่าไหร่ วันนี้มีความจำเป็นต้องใช้บริการ MRT มาลงสถานีลาดพร้าว แล้วเดินขึ้นสะพานลอยยาวๆเพื่อมาลงที่ปากซอยลาดพร้าว 23 เรามองเห็นคุณยายขอทานตรงหัวมุมก่อนเดินลงไปยังซอยลาดพร้าว 23 แต่ไกล แล้วก็จำได้ว่า เมื่ออาทิตย์ที่แล้วที่ต้องขึ้น MRT กลับบ้าน ก็เห็นคุณยายคนเดียวกันนี้นั่งอยู่ตรงนี้นี่แหละ ซึ่งวันก่อนที่เราเห็น เราไม่ได้รู้สึกอะไร เดินผ่านไปเฉยๆ
แต่วันนี้ ความแตกต่างที่เราเจอคือ มีผู้ชายคนนึง รูปร่างอ้วน ผิวดำแดง เดินถือถาดเล็กๆมีพระเครื่องอยู่ในถาดหลายองค์ เดินขึ้นสะพานลอยมา ในขณะที่เรากำลังจะเดินลงในอีกไม่กี่ก้าว ผู้ชายคนนั้นก็พูดเสียงดังกับคุณยายว่า "ขอให้ได้เยอะๆนะวันนี้อะ ไม่งั้นไม่ต้องกินข้าว รีบๆเลยด้วย" จากนั้นผู้ชายคนนั้นก็ไปยืนอยู่ห่างจากคุณยายประมาณ 1 เมตร เราหันไปมองหน้าผู้ชายคนนั้น ผู้หญิงคนข้างหน้าเราที่กำลังเดินลงก็หันไปมองเหมือนกัน ตอนนั้นเราตกใจมาก ไม่เคยเจอแบบนี้ ทำไมกล้ามาก พูดแบบนี้ต่อหน้าคนที่เดินผ่านไปมาแบบไม่ได้กลัวเกรงอะไรเลย
ตอนนั้นเราเดินอยู่คนเดียว จะพูดอะไรกับผู้ชายคนนั้นก็ไม่กล้า แต่ในใจนี่ด่าไปแรงมาก แล้วเราก็มองมาที่คุณยาย แกก็อมยิ้มเฉยๆ ไม่พูดอะไร ไม่มีท่าทีอะไรเลย ได้แต่อมยิ้ม คุณยายดูผิวพรรณสะอาด รูปร่างท้วม ผมสีขาวทั้งศีรษะแล้ว เราเองอยากช่วยมาก แต่ก็ไม่กล้า แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าจะช่วยยังไงตรงนั้น ไม่รู้ด้วยว่านอกจากผู้ชายคนนั้นแล้ว ยังมีคนอื่นในขบวนการอยู่ใกล้ๆด้วยรึเปล่า
ตอนนั้นเรารีบเดินลงสะพานลอยมาให้เร็วที่สุด พอมาเจอแฟนที่จอดมอเตอร์ไซค์รออยู่ เรารีบเล่าให้แฟนฟัง แล้วมองหาตำรวจแถวนั้นก็ไม่เจอ เลยรีบกดหาเบอร์ สน พหลโยธิน เพื่อโทรไปแจ้ง ตำรวจรับสายไวมาก เราเล่าเครื่องให้ฟังยังไม่ทันจบดี ตำรวจบอกว่า "เดี๋ยวจะส่งสายตรวจไปดูให้" แล้วก็เค้าก็วางสายไปเลย เรายังพูดไม่ทันจบ
ไม่รู้เหมือนกันว่าสายตรวจมาดูทันตอนที่ผู้ชายคนั้นยังยืนคุมอยู่รึเปล่า หรือว่าได้จัดการอะไรไปบ้างมั้ย
พอมีใครช่วยเหลืออะไรได้บ้างมั้ยคะ หรือมีหน่วยงานอะไรในพื้นที่รับผิดชอบนี้บ้างที่มีส่วนเกี่ยวข้องที่เราควรติดต่อไปเพื่อขอความช่วยเหลือ หรือร้องเรียน
เราไม่เข้าใจว่าทำไมขบวนการขอทานมันถึงยังมีอยู่โจ่งแจ้งขนาดนี้ ทำไมไม่มีหน่วยงานไหนทำอะไรได้เลย เมื่อกี๊นี้ดูข่าวช่องเนชั่น ก็มีพูดถึงเรื่องหมู่บ้านขอทานแถวอิมพีเรียลสำโรง พูดถึงเรื่องการรับส่วยอะไรกันต่างๆนานา เรื่องราวมันก็ชัดเจนขนาดนี้ มีคนรับผลประโยชน์จากขบวนการนี้ ทุกคนรู้หมด แต่ไม่มีใครทำอะไรได้เลย
คนธรรมดาอย่างเราคงทำอะไรไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็อยากช่วยคุณยายคนนั้น ... เราเห็นแล้วเรานึกถึงคุณยายของเราเอง ถ้าเกิดว่าเค้าต้องมาโดนแบบนี้ เรารับไม่ได้ เห็นแล้วเศร้า สะเทือนใจ หลายๆอบ่าง อธิบายไม่ถูก แล้วก็คับแค้นใจ ที่เราเห็นอยู่กับตา เห็นอยู่ตรงหน้า แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย ...