เราเคยสักมาครั้งแรก ม.4-5 (ใต้ร่มผ้า)  ตอนนั้นทำไปเพราะความชอบ  ไม่เคยคิดจะลบ ไม่เสียใจที่สัก อาจจะเร็วไปก็เถอะ (#ครอบครับเราโอเค เพราะ แม่เราเข้าใจ   แรกๆก็เสียใจที่เราสักเพราะยังไม่ถึงเวลา  แต่พอเราพูดไปตรงๆว่า 'ขอโทษนะแม่ แต่หนูชอบจริงๆ' แม่ก็เข้าใจ พร้อมให้หัดสักเป็นอาชีพติดตัวไปด้วย)     มาเข้าเรื่องเถอะ.. แม่เราไปหาเพื่อนที่ร้านเสริมสวย เราเลยขอแม่ไปสัก  แม่ก็โอเค ให้ไปได้ พอมาถึงร้าน เอาลายให้ดู พี่ช่างสักเขาบอกว่า  ลายที่เราจะเอามันดูเหมือนผช. ให้เราเอาแบบอื่น  แต่เราชอบบแบบ old school  พี่เขาก็บอกว่า" เอาในร่มผ้าดีกว่า  เอาแบบอื่นสิ  ที่มันไม่เฉย   จะสักคิดดีๆนะ หาข้อมูลมาให้ดีๆ หาลายมาเลือกเยอะๆ"  พร้อมหันไปสนใจลุงฝรั่งต่อ ในใจเราก็เถียงนะ  ' จ้ะ รู้ล่ะจ้ะ ก็เลือกมาแล้ว จะมาสักเนี่ย ' เราก็เปลี่ยน  เอาแบบอื่นให้ดู    พี่เขาก็แนะมาว่า'น้องอย่ามายึดติดกับลายแบบนี้เลย  พี่อ่ะโตแล้ว เห็นผญสักแล้ว ไม่โอเคหรอก มันไม่มีเสน่ห์ ผญสักนะดูเถื่อนๆ  ถ้าจะสัก พี่แนะนำ ใต้ร่มผ้า แบบเซ็กซี่ๆ อยากโชว์ก็โชว์ ไม่อยากโชว์ก็ปิดๆไว้   ถ้าน้องสักข้างนอกร่มผ้านะ  น้องจะหมดความน่ารักไปเยอะ  น้องมีแฟนป่าว น้องชอบผชไหมล่ะ ถ้าชอบผชยังอยากมีแฟน  อนาคตอยากมีแฟน ก็เอาในร่มผ้าเถอะ  " เราก็แบบ อาการณ์หน้าชาแปลกๆ  ความคิดเริ่มก้าวร้าว สมองซีกขวา คิดว่า'เออ ก*ไม่มี ไม่แฟนนน พึ่งโดนหยิบทิ้ง  พึ่งโดนละเลย เขาทิ้งก*ไปแบบไม่ชายตาแล'  ทำได้แค่ยืนนิ่ง    หัวเราะแฮะๆ  ให้ช่าง  เราบอกว่า'หนูชอบลายนี้อ่ะพี่'  พี่ช่างก็ยังให้หนูเปลี่ยนลาย สักในร่มผ้า "พี่เป็นผช  พี่ก็มองน้อง เหมือนคนอื่นมองอ่ะแหละ  สังคมจะคิดไงอ่ะ ถ้าน้องสักลายนั้น   น้องคิดว่าผชเขาจะมารับได้แค่นั้นเหรอ  มันไม่ใช่นะ  อนาคตน้องต้องเจอไรผชอีกเยอะ  เอาในร่มผ้า เซ็กซี่ๆ สักนอกร่มผ้าระวังจะเสียใจไปตลอดชีวิตนะ  ถ้าแบบน้องสักอ่ะ ความสวยความน่ารักจพลดไปดยอพอ่ะ ผชไม่หล้าจีบนะ   เขาจะมองว่าเถื่อน " พี่เขาก็พูดพร่ำ  เรากำลังจะอ้าปากบอกว่า 'แม่หนูโอเค  หนูก็ไม่ห่วงไรแล้วค่ะ เรื่องงานก็ทำอาชีพอิสระโลด หน้าซื่อๆ แบบนี้ หนูทรยศคนเก่งมากนะพี่   หนูสักเพราะหนูชอบ    หนูชอบในน้ำหมึก ชอบลายเส้น   ผิวคนเรา จะดำจะขาว แก่ไปก็ต้องเหี่ยว  หน้าตาจะซื่อ จะแรง  จะด่า จะมีฝ้า มีสิว ตายไปก็แค่นเำเลือดน้ำหนองอ่ะ  แล้วอีกอย่าง ปนวโอลสคูล หนูไม่เห็นว่าจะเฉยเลย  ต่อให้เฉย  ก็ไม่เสียใจที่สัก  เพราะเลือกเอง  '      เราเงียบล่ะก็ยิ้มๆ เดินออกจากร้าน ความรู้สึกแบบ ก*ไม่โอเลย    แถมยังนึกถึงตอนที่โดนหลายคนถาม ว่า  ผชที่ไหนจะเอาผญสัก?    ม*ง โสดตลอดชีวิตเพราะลายสักอ่ะ คำพูดไอ้แฟนเก่าก็ลอยมา'ขอโทษนะพี่ไม่ชอบ    อะไรพวกนี้ มันสกปรก'
มีอีกเรื่องจะบอกพี่ช่างสัก  หนูไม่แก่เท่าพี่ก็จริง  แต่หนูก็ไม่ได้จะให้ใครมารักหนู โดยที่เขาต้องปรับเข้าหาหนู   ถ้ารักกัน ก็ปรับคนล่ะครึ่ง  ไม่ว่างคือไม่ว่าง โตแล้วทุกคนมีหน้าที่   ไว้ใจคือไว้ใจ  ถ้าเขาผิด หนูง้อได้  เป็นผญง้อผชก่อน ไม่เห็นน่าอายเลย   เขาไม่ต้องมาเลิกเล่นเกม เลิกดูบอล เลอกไปหาเพื่อน เพื่อนเอาเวลามาหาหนูหรอก  เขาก็ต้องมีชีวิตของเขาบ้าง   คบกันเป็นแฟน  เป็น เพื่อน เป็นพี่ เป็นน้อง  มันโอเคกว่าการที่เราจะต้องสักในร่มผ้าเพื่อให้ผชมาจีบอ่ะ  
ปล.จขกท  เราไม่ได้น่ารักแบบที่ช่างมันว่านะ  พี่แกคงพูดเพราะจะให้สักอ่ะ
#อย่าจริงจังมากเด้อค่ะ  หนูกะแค่อยากจะเข้าใจโลกว่า ผญสัก  กลายเป็นผญที่ลดคุณค่าหน้าตาตัวเอง?  หรือลดคุณค่าอะไรอีก
ผญทุกคนมีความสวยในตัวเองนะ  อ้วนดำ เวลาคุณขำ คุณยิ้ม ตาหยีๆ คุณก็น่ารักค่ะ    มีสิว   ถ้าคุณเตือนคนอื่นเรื่องครีมแรงๆที่ใช้แล้วแพ้ คุณก็น่ารักค่ะ    ผชผิวเข้ม  คุณไม่ได้ดูขี้เหร่นะ  คุณดูเป็นคนที่สู้งาน  ผิวเข้มคมสไตล์เอเชีย  ผชอ่อนโยน คุณไม่ใช่เพศทางเลือก แต่คุณคือผชที่อบอุ่น  เพศทางเลือก คุณเป็นคนดีได้นะ   หนูคิดแบบนี้นะคะ  555  พูดมากไป ขออภัยด้วยนะค่ะ