ห้องเพลงคนรากหญ้าเปิดขึ้นมามีวัตถุประสงค์ เพื่อ

1. มีพื้นที่ให้เพื่อนๆ ได้มาพบปะ พูดคุยระหว่างกัน ในภาวะที่ต้องระมัดระวังการโพสการเมืองอย่างเคร่งครัด
2. เป็นพื้นที่ พักผ่อน ลดความเครียดทางการเมือง ให้เพื่อนๆ มีกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกัน
3. สร้างมิตรภาพและความปรองดอง ซึ่งเราหวังให้สังคมไทยเป็นเช่นนี้ แม้นคิดต่างกัน แต่เมื่อคุยกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม

กระทู้ห้องเพลงเป็นกระทู้เปิด มิได้ปิดกั้นผู้หนึ่งผู้ใด "ขอให้มาดี เราคือเพื่อนกัน" ซึ่งก็เหมือนกับกระทู้ทั่วไป ที่เราไม่จำเป็นต้องทราบว่า User ท่านไหนเป็นใครมาจากไหน  ...ดังนั้น หากมีบุคคลใดที่มีการโพสสิ่งผิดกฎหมายและศีลธรรมอันดีของสังคมนั้น หรือสิ่งรบกวนใดๆ ในบอร์ด เป็นเรื่องส่วนบุคคล ทางห้องเพลงจึงขอแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น

---

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ห้องเพลงและเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

เคยเห็นพี่โอ้ตั้งกระทู้เรื่องสามก๊กไป ก็เลยจะนำตอนหนึ่งในเรื่องนั้นมาเสนอ

เป็นตอนที่หลายคนรู้จักกันเป็นอย่างดี นั่นคือตอนที่ขงเบ้งกำลังพลาดพลั้ง โดนทัพสุมาอี้มาล้อมเมือง
ขงเบ้งจำต้องใช้กลเปิดเมือง หรือกลเมืองร้าง ซึ่งถือเป็น 1 ใน 36 กลยุทธ์ ตำราพิชัยสงคราม
ที่จริงแล้ว กลเปิดเมืองนี้ ไม่ใช่ขงเบ้งใช้เป็นคนแรก เพียงแต่เหตุการณ์นี้เป็นตัวอย่างหนึ่งที่เราคุ้นเคยกัน

และมีคนวิเคราะห์ไว้ว่าตอนขงเบ้งดีดพิณนี้ไม่มีจริงในประวัติศาสตร์ แต่ล่อกวนตงแต่งขึ้นมา
โดยมี "บันทึกจ่อจ้วน แคว้นฉู่กลืนแคว้นเล็ก" มาเป็นพื้นฐานแห่งแรงบันดาลใจ
เจตนาก็เพื่อชู ขงเบ้ง ให้สูงเด่นเหนือกว่า สุมาอี้

ไม่ว่าจะมีจริงหรือไม่ เราก็ถือว่าศึกษาในมุมมองของกลยุทธ์แล้วกันค่ะ


ขงเบ้งดีดพิณ ตัวอย่างของกลเปิดเมือง หรือกลเมืองร้าง  

หลังจากขงเบ้งพลาดใช้ม้าเจ๊ก จนเสียทีสุมาอี้ เหลือทหารไม่กี่พัน ต้องรีบถอยทัพโดยด่วน
แต่สุมาอี้ก็ขนทหารเป็นกองทัพมาประชิดเมืองเสียแล้ว จะหนีก็ไม่ทันการ  

ขงเบ้งจึงวางแผนเปิดประตูเมือง ให้ชาวเมืองออกมากวาดใบไม้ ทำเป็นปกติมากที่สุด แล้วตัวเองมานั่งดีดพิณบนหอ

ในหนังสือกล่าวว่า "แล้วขงเบ้งสวมเสื้อครุยขนนกโพกศีรษะ ให้เด็กน้อย 2 คนยกพิณขึ้นไปนั่งบนกำแพง
แลตั้งกระถางธูปบูชาไว้เบื้องหน้า พลางนั่งดีดพิณเล่นอยู่อย่างเพลิดเพลิน"




สุมาอี้จึงระแวงว่าขงเบ้งต้องมีทหารหรือกับดักซุ่มในเมืองแน่ๆ

ขงเบ้งยังรู้อีกว่าสุมาอี้เชี่ยวชาญดนตรี เลยดีดพิณที่ทำนองสุขุมลุ่มลึก แต่แฝงแววฆ่าฟัน
จนสุมาอี้ถึงกลับอกสั่นขวัญแขวน สั่งถอยทัพแบบไม่เป็นขบวน พลาดโอกาสได้ชัยต่อขงเบ้งอย่างน่าเสียดาย



ความลับ

สุมาอี้หารู้ไม่ ขงเบ้งเอง ดีดพิณไป ก็เหงื่อตกไป 555



พอสุมาอี้ถอยทัพแล้ว ขงเบ้งถึงกับถอนใจว่า "เสี่ยงเหลือเกิน" ไม่จำเป็นก็ไม่ใช้วิธีนี้แน่ๆ

สุดท้าย กว่าสุมาอี้จะรู้ตัวว่าเสียรู้ให้ขงเบ้ง ขงเบ้งก็พ้นวิกฤติในครานั้นไปเสียแล้ว





ขอบคุณที่มาข้อมูล กลอน และภาพ
http://oknation.nationtv.tv/blog/Aloneinthedark/2008/09/29/entry-1
http://topicstock.ppantip.com/sinthorn/topicstock/I3583499/I3583499.html
https://ppantip.com/topic/31329773
http://daily.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TUROamIyd3hOekV3TURFMU5nPT0


............................................


กลนี้ไม่ใช่ใครๆ ก็ใช้ได้ แต่คนใช้ต้องมีเครดิตพอที่ศัตรูจะประเมินว่าเขาวางกับดัก มีขุมกำลัง หรือมีแผนอะไรหรือไม่
อีกทั้งต้องรู้เขา รู้เรา เป็นคนมีสติ หนักแน่น วัดใจกันอย่างหมดหน้าตัก

ขงเบ้งตีขิม - สุเทพ วงศ์กำแหง

https://www.youtube.com/watch?v=r3dAw6VM4N4