1-5 ล้าน X 0.5
6-10 ล้าน X 1.0
11-50 ล้าน X 1.5
51-100 ล้าน X 2.0
100-500 ล้าน X3.0...
เด็กอนุบาลยังคิดได้เลยว่าถ้าตอ้งการให้คนมีมากคายฟันยางออกมามันต้องใช้วิธีนี้ แต่เหล่าคนออกกฎหมายก็มิได้นำพา

ขนาดต่อให้คิดอัตราก้าวหน้า Landlord ขนหน้าแข้งยังไม่ร่วงเลยมั้งเพราะคงหาวิธีเลี่ยงทำเป็นพื้นที่ทำกินได้ในที่สุดตามมาตรฐานการประเมินแบบไทยๆ

ส่วนวิธีที่ท่านคิดมานี้มันไม่ใช่บีบเศรษฐีคายฟันยางละ มันบีบคนธรรมดา ที่ถือที่น้อยๆแหละคายฟันยางแทน  ตัวอย่างเช่น บ้าน 50 ตร.วา มูลค่า 3 ล้าน เสียภาษีจิ๊บๆ ใช่ปะ นิดเดียวทำบ่น อยากให้เก็บ ( ความเห็นของกบบางตัว)  ก็ทำมาหากินได้ปกติ วันดีคืนดี รถไฟฟ้าผ่านหน้าบ้าน ขึ้นไปเป็น 10 ล้าน นี้ก็เริ่มกรี๊ดแระ รายได้ยังเท่าเดิม แต่ต้องเสียภาษีเพิ่ม จนกว่าจะทนเสียไม่ไหวก็ต้องขายคายฟันยางออกมาในที่สุด แต่อ้าวไม่ดีเหรอบ้าน 3 ล้าน ขายได้ 10 ล้าน กำไรตั้ง 7 ล้าน เหอๆ ถามกลับว่าแล้วเขาเลือกจะไม่ขายได้ไหม อยู่กันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ สะดวกสะบายดีอยู่แล้วไรเงี้ย คนธรรมดาห้ามอยู่ Location Zone ที่ขัดกับรายได้หรือไง

เฮ้อ  คำกล่าวที่ว่า"ชนชั้นใดร่างกฎหมายก็เพื่อชนชั้นนั้น" ยังคงเป็นความจริง ไม่ว่ายุคใดหรือสมัยใด หรือที่ใด บ้านย่านกังนัม  ก็ต้องอยู่กับคนกังนัมสไตล์เท่านั้น