สวัสดีครับทุกคนผมอเล็กซ์  ผมมีเรื่องราวมาแชร์กัน คือ ผมเรียนมัธยมปลาย เพื่อนในห้องผมบางคนมักจะชอบแถล้งผมและทำร้ายร่างกายผม มีเพื่อนผู้ชายชอบตบหัวผมบ่อยๆ ผมยิ่งสู้ก็ยิ่งโกรธผม แต่ประเด็นคือ ตบหัวไม่พอมาทำแว่นตาผมกรอบแตกโชคดีแว่นตาไม่แตกไม่งั้นต้องตัดใหม่ ผมต้องโพสต์การบ้านในกลุ่มส่วนตัวในเฟสบุ๊คทุกวันทุกวินาทีถ้าไม่โพสต์ก็มาด่าผมว่า ทำไมไม่บอกคำตอบการบ้าน หลังจากนั้นก็ทำร้ายผม ผมต้องเป็นฝ่ายไม่ยอมต่อสู้ ผมต้องเข้าห้องน้ำในโรงเรียนไปต่อยฝาฝนังและร้องไห้คนเดียว ผมได้แต่ไปปรึกษาครูในโรงเรียนทั้งน้ำตา บางครั้งมีการบ้านแบบเป็นกลุ่มไม่จ่ายเงินกันผมเลยยอมอดข้าวเช้า-เที่ยง(ครอบครัวผมสถานะมีกินไปวันๆเท่านั้น ปางกลาง) โชคดีผมได้ทุนการศึกษาเสียค่าเทอม  ทุกวันผมมักช่วยเหลือคุณครูในโรงเรียนทุกวัน แต่พอผมกลับบ้านต้องทนฟังคนในครอบครัวมาทะเลาะกัน  แม่มักจะถามเบื่อทำไมได้เกรดวิชาคณิตศาสตร์ ต่ำ ผมเลยต้องอดนอน ไม่กินข้าวเย็น  ทุกครั้งที่แม่ถามแบบนั้ผมมักจะไม่มีความสุขและรู้สึกแย่มากแต่ผมก็พยายามเต็มที่แต่ผมก็ยังไม่เก่งคณิตศาสตร์  ผมรู้ว่าอยากมีพี่ชาย ที่ค่อยรับฟัง ความรู้สึกผมบางครั้งต้องแอบร้องไห้คนเดียวและยอมยึ้มอย่างหลอกให้คนที่บ้านสบายใจ   #ทุกคนมีความคิดเห็นยังไงบ้างครับ#