ภิกษุ ท. ! ภิกษุ ที่ประกอบด้วยเหตุสี่อย่างแล้ว สมควรที่จะเสพเฉพาะ
ซึ่งเสนาสนะเงียบสงัดอันเป็นป่าและป่าชัฏ. เหตุสี่อย่างอะไรบ้างเล่า ? สี่อย่าง
คือ :-
(๑) เป็นผู้มีความครุ่นคิดในทางการออกจากกาม.
(๒) เป็นผู้มีความครุ่นคิดในทางไม่พยาบาท.
(๓) เป็นผู้มีความครุ่นคิดในทางไม่เบียดเบียน.
(๔) เป็นคนมีปัญญา ไม่โง่เขลาเงอะงะ.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุ ที่ประกอบด้วยเหตุสี่อย่างเหล่านี้แล้ว สมควรที่จะเสพ
เฉพาะซึ่งเสนาสนะเงียบสงัดอันเป็นป่าและป่าชัฏแล.
ผู้สมควรอยู่ป่า
ซึ่งเสนาสนะเงียบสงัดอันเป็นป่าและป่าชัฏ. เหตุสี่อย่างอะไรบ้างเล่า ? สี่อย่าง
คือ :-
(๑) เป็นผู้มีความครุ่นคิดในทางการออกจากกาม.
(๒) เป็นผู้มีความครุ่นคิดในทางไม่พยาบาท.
(๓) เป็นผู้มีความครุ่นคิดในทางไม่เบียดเบียน.
(๔) เป็นคนมีปัญญา ไม่โง่เขลาเงอะงะ.
ภิกษุ ท. ! ภิกษุ ที่ประกอบด้วยเหตุสี่อย่างเหล่านี้แล้ว สมควรที่จะเสพ
เฉพาะซึ่งเสนาสนะเงียบสงัดอันเป็นป่าและป่าชัฏแล.