เราคบกับแฟนเรามา9เดือนกว่าๆ เราเป็นคนติดนิสัยเฟรนลี่ออกแรดๆ เพราะไม่ได้มีแฟนนานบวกกับเจอแต่ผช ๆ พอเรามาเจอคนนี้เราชอบเขามาก อยากจะอยู่กับเขาไปนานๆ ช่วงแรกๆที่คบกัน เราทำให้เขาเสียใจตลอดเพราะนิสัยเรา เราก็ค่อยๆปรับเพราะเราไม่อยากเสียเขาไป เขาบอกเราว่าเขาไม่ชอบให้เราไปสนิทกับผช เอ่ย! บอกก่อนเราเรียนวิศวะ และในคณะผชก็เยอะ คนในคณะเรารับรู้หมดว่าเรามีแฟนแล้ว และไม่มีใครมายุ่งกับเรา เนื่องจากคณะเราคนน้อย เราเลยสนิทกันทุกคนสนิทนี่แบบคุยกันได้ ติวก็ช่วยกันติว มีปัญหาก็ปรึกษากันทั้งผชและผญ เราไม่รู้เราสนิทกับผชไปมั้ย แต่เรานึกถึงแฟนเราตลอดเวลาจะทำอะไร เราก็คุยกับผชเท่าที่จำเป็น เล่นเท่าที่จำเป็น แต่เขารู้เขาก็โกรธเรา เราก็ง้อเขา เพราะเรารักเขา จนมาประมาณ8 เดือนกว่าๆ แฟนสอบ (เรากับแฟนอยู่กันคนละมหาลัย สอบเลยไม่ตรงกัน) แฟนเราเคียดมากๆ เคียดจนบอกกับเราว่า ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับเรา เขาเคียด บวกกับที่เราทำตัวห่างเหินเพราะเราน้อยใจเขาที่เขาติดเพื่อนมากเกินไป ตอนนั้นเราโมโหเราเลยบอกไปว่า เธอไม่มีเราก็ได้อะ เพราะเธอติดเพื่อน เขาตอบกลับมาว่า ไม่รู้ดิ่ จากนั้นเราเลยไม่ได้คุยกันตั้งแต่เช้าจนถึงอีกวัน เราเสียใจมากคิดว่าเลิกกันแล้ว เพื่อนก็เป็นห่วงเรา เลยชวนเราไปวิ่ง(เพื่อนผชชวนไปวิ่ง) เราก็เอ้อ ไม่อยากอยู่คนเดียวอะ ฟรุ้งซ่าน เราเลยไป และสุดท้ายเรากับแฟนก็กลับมาดีกัน แต่เราไม่ได้บอกแฟนว่าเราไปวิ่งกับเพื่อนผชมา จน9เดือนกว่าๆ เราเจอกันล่าสุด แฟนไปเห็นแชทที่เราไปวิ่งกับเพื่อนผช เราก็อธิบายแล้วว่าเป็นยังไง เขาก็ไม่ฟัง เราร้องไห้ต่อหน้าเขา เขาก็ทิ้งเราและเดินออกจากห้องไปเลย ปล่อยเราให้ร้องไห้คนเดียว เราก็โทรหาเขา โทรจิกเลยค่ะ จนเขาทนไม่ไหวเขาบอก เขาเหนื่อย เขาไม่ไหวแล้ว ขออยู่คนเดียว ขอเลิกเรา ตอนนี้เราทำใจไม่ได้เลย เราทะเลาะกันทุกครั้ง ไม่เคยต้องเลิกกันจริงๆ เราสับสนไปหมด เราทำตัวทุเรศขนาดนั้นเลยหรอ เราโทรไปหาเขาเขาก็บอกเขาเหนื่อย เขาไม่อยากรุ้สึกแบบนั้นอีก เราบอกเราขอโอกาส เขาบอกเขาอยู่คนเดียวและสบายใจกว่า แต่เราไม่อยากเสียเขาไปจริงๆ เราควรทำยังไงดี เขาเป็นคนที่ดีที่สุดสำหรับเราเลย เขาทำให่เราหยุดที่เขาได้