หยัดขึ้นสู่พื้นปลายเขียวสด
มรกตเหยียดระบัดบนผืนหล้า
เรียวลู่พลิ้วลมโชยชายช่างงามตา
สุดฟากฟ้าขอบฝันอันกลมกลืน

โอบแอบอุ้มชุ่มฉ่ำแนบแผ่นดิน
กรุ่นอายกลิ่นพฤกษามอบสดชื่น
กระยาหารสรรพสัตว์คอยค้ำคืน
พลังฟื้นยืนย่างแกร่งกำลังกาย

กระต่ายแพะแกะเก้งอัลปาคา
สุขหรรษากินหญ้ายามกระหาย
อีกฝูงม้าอาชาไนยเหล่าวัวควาย
ทแกล้วกล้าท้าทายมรณา

ศุนิหมาวิฬาร์แมวล้าแรงป่วย
ยาหญ้าช่วยสำรอกกรดเกินหนา
เติมเสริมเพิ่มพูนธาตุนำพา
ปลดโรคาช่วยชื่นคืนชีวี

มองฟ้าครามถามมาว่าเหนื่อยไหม
ไม่เป็นไรตฤณตอบยิ้มสุขี
ยังโยกไหวใบก้านหยอกยวนยี
หญ้ายาหยีไม่กักทุกข์เก็บสุขเอย




หยัดยืนขึ้นสู่พื้น................มรกต สวยสี
ปลายระบัดใบสด..............ยอดหญ้า
เรียวลมลู่งามงด...............เอิบอาบ
สุดขอบฝันฟากฟ้า............สุดหล้ากลมกลืน

โอบฉ่ำดินชุ่มอุ้ม..............น้ำนา
หอมกรุ่นกลิ่นพฤกษา........ชื่นฟื้น
พลันย่างแกร่งกายา..........สรรพสัตว์
อีกโภชน์พึงหล่อรื้น.......ชีพแผ้วเพียงพอ

กระต่ายแพะแกะเก้ง.........อัลปาคา
สุขสราญหรรษา..............กรอบหญ้า
วัวควายและอาชา..........ร่างแกร่ง กร้วมกิน
ทวยเหล่าทแกล้วกล้า.....ทาบท้ามรณา

แมวหมาศุนินั้น.................ป่วยมา  กลืนตฤณ
สำรอกกรดเกินยา..............พฤกษ์แพร้ว
เพิ่มเสริมธาตุนำพา...........โรคปลิด
กลับปกติแล้ว....................ชื่นไซร้ชีวา

มองห้วงหาวเอ่ยอ้า...........ถามศรี เหนื่อยไหม
ตฤณะตอบสุขี.................ยั่วฟ้า
ไหวยิ้มหยอกยวนยี...........คคนะ
ไม่กักทุกข์ สุขหญ้า............ตอบแก้นภา