ผมเป็นเด็กธรรมดาคนนึง แต่อาชีพทางบ้านอาจจะไม่เหมือนคนอื่น คือบ้านผมเปิดร้านขายของชำ ซึ่งมันต้องมีการจัดของแช่ของเป็นประจำทุกๆวัน
ในวันนี้ผมตื่นสายลงมาช่วยงานพ่อ-แม่ช้ากว่าปกติ แต่พอลงมาถึงทั้งพ่อและแม่ก็ด่าก็ว่าผมต่างๆนาๆ เช่น บอกให้นอนเร็วทำไมไม่นอน (เมื่อคืนตอน4ทุ่มกว่าผมช่วยพ่อแช่ของอยู่ ผมจะนอนเวลาปกติประมาณ4ทุ่ม) แล้วก็จะโยงไปเรื่องนู้นเรื่องนี้ที่เป็นข้อด้อยข้อเสียของผม บางทีก็พูดประชดว่า วันๆแกทำอะไรมั่งต้องให้บอกอยู่เรื่อยไม่มีความกระตือรือร้นเลย (ผมรู้หน้าที่ของผมครับเวลาทำงานผมก็รู้ว่าผมต้องทำอะไร ลงจากห้องมาก็แช่น้ำก่อนเลย บางทีก็จัดน้ำแข็งใส่ตู้ แล้วก็ถูบ้าน กวาดบ้าน ยกลังเบียร์ที่ลูกค้าดื่มหมดแล้วขึ้นไปเก็บบนห้องเก็บของ) และก็ประชดว่า ทีเรื่องคอมพ์ ของมาส่ง(พัดลมคอมพ์)นี่ทำแป๊ปเดียวเองนะไม่ต้องบอก(มันเป็นความชอบของผมครับแล้วเวลาที่ผมทำก็ผมก็ทำงานเสร็จหมดแล้ว) ทำไมพ่อ-แม่ต้องพูดถึงข้อเสียข้อด้อยของลูกเวลาทำผิดด้วย เอาเรื่องเดิมๆซ้ำๆมาด่ามาว่าอย่างนี้เป็นประจำ ทำไมไม่มองถึงข้อดีของลูกบ้าง ว่าลูกทำอะไรไปบ้าง ชมบ้างก็ดีนะ ไม่ใช่บ้ายอแต่มันเป็นกำลังใจครับ คำพูดของพ่อกับแม่มันมีผลกับเรามากนะครับ ผมยังไม่เคยได้รับคำชมจากพวกท่านเลยT_Tบางทีก็อยากไ้กำลังใจจากพ่อแม่อะครับ #มาระบายนะครับ