สปอยแบบรวบรัดเฉพาะกิจในโอกาสที่อนิเมะม้ามืดแห่ง SS นี้จบนะครับ



- หลังจบตอนที่ 11 ไปเมื่อสัปดาห์ก่อน เซอร์วัล หลังได้สติกลับมา ได้รู้จาก หมีสีน้ำตาล ว่า คาบัน โดน เซรูเลี่ยนสีดำ เล่นงานไปแล้ว ซึ่งความจริง ฉากปวดตับเมื่อสัปดาห์ก่อนมันก็ไม่มีอะไรหรอก คาบันไม่ได้โดนเหยียบเป็นกล้วยทับ แต่โดนมันจับเข้าไปในร่างของมันอีกครั้งนึง (เฟรนด์ที่โดนเซรูเลี่ยนกลืนลงท้องจะเสียความทรงจำไปทั้งหมด)

ดังนั้น เซอร์วัล จึงต้องรีบไปช่วยถึงจะมีความหวังน้อยนิดก็ต้องไปช่วยให้ได้


- หลังไปสู้กับ เซรูเลี่ยนสีดำ อีกรอบ สิ่งที่เห็นได้จากร่างกายสีดำขนาดยักษ์ของมันก็คือ ใต้ท้องมีลูกแก้วสีรุ้งเหมือนสะเก็ดดาวตกอยู่ตรงนั้น ซึ่งเป็นอะไรไม่ได้นอกจาก คาบัน แน่ๆ ดังนั้นเป้าหมายคือ ต้องไปดึงมันออกมาให้ได้



- แน่นอนว่า ตอนแรกก็ทำอะไรมันไม่ได้สักอย่าง แต่ทว่า ศาตราจารย์นกฮุกและผู้ช่วย ได้โผล่ออกมา พร้อมเรียกเหล่า เฟรนด์ ตั้งแต่ Ep.1 - Ep.11 มาช่วยกันรวมพลังสามัคคี ไปหยุดเซรูเลี่ยนสีดำ (เบื้องหลังคือ บอส เรียกให้ทุกคนมาช่วย)


- สุดท้ายก็ช่วยออกมาได้ เพราะ เครื่องบินกระดาษติดไฟของคาบันทำให้เซรูเลี่ยนสีดำโดนเบนความสนใจไปชั่วขณะ


- หลังช่วยออกมาได้สำเร็จ ตอนแรกนึกว่าจะไม่มีความหวังอะไรอีกแล้วเพราะคาบันกลายสภาพเป็น ลูกบอลสีสะเก็ดดาวตก แบบนี้ แต่ก็เกิดเรื่องเหลือเชื่อคือ ลูกบอล กลายร่างเป็นคาบันตามเดิมอย่างไร้รอยขีดข่วน แถม ความทรงจำยังอยู่ครบถ้วน กระทั้งศาตราจารย์นกฮูกยัง งง

นกฮูกผู้ช่วย - เฟรนด์อย่างพวกเรา คือ สัตว์ที่กลายสภาพเป็นรูปแบบ Human
นกฮูกผู้ช่วย - งั้นถ้า เฟรนด์รูปแบบ Human โดนกลืนไปแล้วกลับไปเป็น รูปแบบ Human ตามเดิมมันจะออกมายังไงละ ?
นกฮูกศาตราจารย์ - ลึกลับ แปลกประหลาด จริงๆ


- ส่วนเซรูเลี่ยนสีดำ โดนไฟล่อไปถึงเรือ แล้วจมไปพร้อมกับเรือ โดยผู้ที่ยอมสละชีพก็คือ...........







ม่ายนะ!!!!!! บอสส!!!!!!




- แต่ทว่า เรื่องนี้มันไม่ใช่ การ์กันเทีย คาบันก็ไม่ใช่เลโด บอสก็ไม่ใช่สุกิตะแชมเบอร์ และ คนเขียนบทก็ไม่ใช่จอมมารเกน หลังรุ่งเช้าก็เจอกับ ซากของบอส ที่เหลือแค่ เลนส์ที่ติดตรงท้อง แถมยังอยู่สบายดีไม่บุบสลาย


- คาบัน เซอร์วัล และ เหล่าเฟรนด์ ไปฉลองกันที่สวนสนุกเก่า  ตรงนี้ไม่มีอะไรมากแต่มีส่วนสำคัญคือ



- เป็นการเฉลยเรื่องของ คาบัน ไปด้วยโดย แรคคูน ได้เข้ามาบอกว่า ในเหตุการณ์ที่ ทุ่งซาวันน่า ตัวแรคคูนได้บังเอิญเห็น หมวกซาฟารี ใบนึงทิ้งในที่กลางทุ่ง แต่ยังไม่ทันเข้าไปหยิบได้มี เศษสะเก็ดดาวตก ไปโดนเข้าพอดี จนเกิดออกมาเป็น คาบัน อย่างที่เห็น

ซึ่งทำให้ตีความไปได้ว่า คาบันโดนเซรูเลี่ยนสีดำกลืนลงท้องแล้วยังอยู่ครบสมบูรณ์จำอะไรได้ทั้งหมด นั้นก็เพราะ คาบัน คือ เฟรนด์ รูปแบบ Human (มนุษย์) ที่เกิดจากเส้นผมของมนุษย์ ทำให้ สัญชาตญาณความก้าวร้าวของมนุษย์ (humans aggressively) ทำงานเพื่อป้องกันตัวจากเซรูเลี่ยน (สื่ออีกอย่างนึงว่า มันคือความมุ่งมั่นของมนุษย์ที่ต้องการปกป้อง Japari Park แห่งนี้)   



- ตรงนี้ก็อีกจุดที่เฉลยว่า ตกลง ไกด์สาวผมสีเขียว มิไร ตกลงตายไปแล้วหรืออยู่รอด ซึ่งก็เฉลยว่า ที่จริง หมวกซาฟารี ใบนั้น คือ หมวกของมิไร ที่บังเอิญโดนลมพัดปลิวหายไปพอดี


- แม้ว่าเรือที่จะใช้เดินทางไปนอกเกาะจะไม่มีอีกแล้ว แปลว่าคาบันก็คงต้องอยู่ที่พาร์คนี้ไปตลอดชีวิตแน่ๆ แต่ไม่เลย เพราะเหล่า เฟรนด์ ได้ทำการเอา จาปารีบัส ไปดัดแปลงเป็นเรือให้เรียบร้อย พร้อมให้เสบียงอาหารไว้เดินทางต่อ




- วันต่อมา วันแห่งการบอกลา คาบันได้เรียนรู้อะไรมากมายจากการเดินทางตั้งแต่ Ep.1 - Ep.12 นี้มาเยอะแยะ ทั้งได้เจอเหล่า เฟรนด์ ที่รักมากมาย  

ลาก่อนทุกคน ขอบคุณมากๆ!!!!


แต่ทว่า

.
.
.
.
.


เซอร์วัล - ขอตามไปด้วยสิ



เป็นอันว่า ทั้ง 4  (รวม เฟนเนก กับ แรคคูน ที่นั่งปั่นไม่เห็นตัว) ตกลงจะเดินทางไปด้วยกันต่อเพื่อไปยังดินแดนของมนุษย์ แน่นอนว่า อาจจะได้เจอเหล่าเฟรนด์ประเภทอื่นด้วย

ในทวิตมีคนบอกว่าสังเกตให้ดี ตรงฉากนี้ไกลๆจะเห็น สะพานเซโตะโอฮาชิ ที่จังหวัดโอกายามาของญี่ปุ่น ด้วย

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
และในตอนท้ายมีเสียงนึงดังขึ้นมาจากใต้น้ำ ซึ่งคนเดาว่าน่าจะเป็น เธอ คนนี้




Happy Ending



เอาเป็นว่า จบไปแล้วกับอนิเมะม้ามืดแห่ง SS นี้ โดยส่วนตัวบอกตรงๆว่า เราไม่ได้ดูตั้งแต่ตอนแรกที่ฉายหรอก แต่พอดีเห็นคนพูดกันว่าเรื่องนี้สนุกเลยลองไปดูจนสุดท้ายก็ติดแบบที่หลายคนน่าจะเคยเจอกันมานั้นแหละ จะให้วิจารณ์อะไรก็พูดไปหมดตั้งแต่กระทู้ก่อนๆของคุณ NEKOchichi ไปหมดแล้ว  งั้นจะวิจารณ์แบบสั้นๆก็แล้วกัน

ถ้าพูดในแง่ว่า อนิเมะเรื่องนี้คือสร้างมาเพื่อให้เด็กเล็กได้รู้จักธรรมชาติและเหล่าสัตว์ป่ากับเพื่อให้ เพื่อต้องการให้ เด็ก ผู้ใหญ่ ที่เหนื่อยจาก การเรียน/ทำงาน ได้กลับมาผ่อนคลายความเครียดกับอนิเมะเรื่องนี้ ตามที่ ผู้กำกับเคยสัมภาษณ์ ให้ไปเลย 10/10 คะแนน เพราะแต่ละตอนดูแล้วมันเพลินมากๆ  


และเรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่เด่นชัดมากที่ว่า "แม้ภาพจะสวยก็ต้องมาแพ้ให้กับเนื้อหาที่สนุกน่าติดตาม" เพราะเรื่องนี้ คุณภาพของงานภาพ เทียบกับ อนิเมะเรื่องอื่นที่ดูกันมา มันเทียบไม่ได้เลยสักนิด  

แต่มีจุดดึงดูดคือ เนื้อหาที่เรียบง่ายตรงไปตรงมา แฝงปมปริศนาเล็กน้อย เดินเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้หลุดประเด็นไปไหน  (ความจริงผู้กำกับสัมภาษณ์ว่า พวกซากอารยธรรมในตัวเรื่องราวก่อนออกอากาศตั้งใจจะใส่มาด้วยแต่เกรงว่าหาก ใส่เข้าไปมันจะทำให้จุดประสงค์ของเรื่องราว เอนเอียง ไปด้วยเลยจึงไม่ใส่เข้ามา)  


ด้านตัวละครก็คือจุดขายอีกอันนึง ถ้าพูดถึงเฉพาะการดีไซน์ถือว่ามีเอกลักษณ์โดดเด่นมาก สามารถดึงเอา ภาพลักษณ์ และ สรีระตามธรรมชาติ ของสัตว์ชนิดนั้นมาวาดได้อย่างลงตัว ทั้งสัตว์แต่ละตัวถึงบทมันจะไม่เห็นอะไรมากมายถึงมุมมองความคิดที่หลากหลาย เพราะตามเรื่อง เหล่าเฟรนด์ เป็น สิ่งมีชีวิตที่กลายร่างมาจากสัตว์  ความคิดจึงไม่ได้ซับซ้อนแบบมนุษย์ เลยถือว่าเป็น โมเมนต์ ที่น่าสนใจอย่างหนึ่ง เช่นว่า ถึง สัตว์ตัวนั้นจะเป็น เฟรนด์ ไปแล้ว แต่พฤติกรรมและสัญชาตญาณยังมีอยู่  เช่น กลัวเปลวเพลิง นิสัยไม่ชอบวางแผน หรือ พึ่งรู้ว่ามันมีแบบนี้ด้วยเหรอ อย่างการ การปรุงอาหาร ถอดเสื้อผ้าอาบน้ำ การสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ

ทั้งตัวเรื่องเหมือนต้องการจะนำเสนอว่าเหล่า เฟรนด์ ต้องการที่จะหาสิ่งอื่นใดทำในชีวิตตัวเองเพื่อสร้างสีสันและการมีตัวตนของตัวเอง เช่น อัลปาก้าเปิดคาเฟ่ , เพนกวินสร้างวงไอดอล , นกฮูกที่ดูแลห้องสมุด , นกที่เปิดโรงแรมให้เฟรนด์ไปพัก , หมี ลิง และ หมาล่าเนื้อ ตั้งกลุ่มนักล่าเซรูเลี่ยน


สุดท้ายเรื่องจะสร้าง SS2 ได้หรือไม่ ดูจากยอดขายรอดูกันไปก่อนแต่มาแรงขนาดนี้อาจมีหวังสูงมาก และ มีคนแกะรอยจากภาพตอนจบมีตัวหนังสือ ตัวนี้โผล่มาจางๆ


ลงท้ายนี้ก็ไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว ขอบคุณที่ชมกันมาด้วยกันครับ

ขอแถมครับ ด๋อยขนาดยังไม่ได้ลงสี ไม่มีกระทั้งโชว์ตัวสินค้าก็เปิด Pre-order กันแล้ว


ลงท้ายคือ เหล่าทีมพากย์ที่คงได้แจ้งเกิดไปเรียบร้อยกับอนิเมะเรื่องนี้ และ เค้กขอบคุณ