เรื่องมีอยู่ว่าเป็นตุ๊ดได้อาศัยกับผู้ชายหลายคนในบ้านเช่าซึ่งทั้งหมดทำงานที่เดียวกันรู้จักกันมาก่อน  แล้วเราได้แอบชอบผชคนนึง หน้าตาดีมีแฟนแล้ว
ขอแทนตัวเองว่าเป็น  ผญคนเดียวในบ้านอยู่ด้วยกันก็อย่างว่าหลงรักไปไม่รู้ตัวเมื่อรู้ตัวเองว่าชอบเค้าไปแล้ว  แอบชอบไม่กล้าออกตัวว่าชอบทำอะไรก็กั๊กๆ
กลัวว่าเขาจะไม่ชอบ  แต่ผ่านเลยไปมันยิ่งอัดอั้นจนเริ่มทำตัวเข้าใกล้ แสดงออกว่าชอบ หยอด แรกๆผู้ชายก็กลัว ก็เบรคตลอดๆ  ก็เลยตัดสินใจบอกไปว่าที่ชอบไม่ได้คิดอะไรเกินเลยก็แค่ชอบ  ไม่ได้หวังอะไรคิดแบบพี่น้องรู้สึกดีเวลาอยู่ด้วยกัน  ผชก็รับได้หลังจากที่ที่พูดออกไปก็โล่งเลย  รู้สึกปลดปล่อยสบายใจทีบอกออกไป ก็อย่างว่าคำว่าเปย์ก็ผุดขึ้นในหัวเมื่อเราชอบใครเราก็อยากจะดูแล  ก็เลยเปย์ทุกอย่างแรกกายแรงใจ
ซื้อของให้ แต่พูดเลยไม่ได้เปย์แบบทุ่มแรงนะ  ตามฐานะไม่เดือดร้อนหรือติดหนีมาเปย์  แรกๆก็อยากจะเปย์เพราะเรามีความสุขที่จะให้ขอแคาได้ให้แค่นี้พอ  แต่หลังๆมามันรู้สึกไม่มีความสุขเลย  มันยิ่งถลำลึกมากขึ้นเริ่มคิดถึงมาก  หวง  และเปย์หนักขึ้นเรื่อยๆ และเกิดความคิดว่าที่เราทำทั้งหมด  เราต้องการการอะไร  แค่ความสุขกับการให้หรือต้องการการเป็นคนพิเศษคนสำคัญ ตอนนี้นอยมากเวลาที่ผู้ชายไม่สนใจ ไม่เห็นเราสำคัญกว่าคนอื่น  นอยทุกสิ่งทุกอย่างแต่ตัวเรายังหยุดไม่ได้ยังชอบยังอยากทำอะไรให้แต่มันยิ่งไม่มีความสุขเพราะเราหวงเค้ามาก  แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเราเป็นแบบนี้ ทุกครั้งที่ได้ยินเค้าพูดถึงผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนเค้าเราจะเสียใจมากบางทีเก็บสีหน้าไม่อยู่เลย  มีใครบ้างที่เป็นแบบเดียวกันที่กำลังเปย์อยู่แต่ไม่มีความสุข  ทำอะไรไม่ได้แต่หยุดไม่ได้
เรื่องทั้งหมดไม่มีเรื่อง Sex นะเพราะสถานะแบบเพื่อน  พี่น้องใสใส