สวัสดีครับ ผมอายุ 22 ครับ ผมไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ตั้งแต่จำความได้ ผมโตมาก็อยากเป็นผู้ชายเลยครับ ไม่ได้อยากเป็นทอมด้วย เคยมีความคิดว่าอยากข้ามเพศให้เป็นผู้ชาย แล้วก็อยากมีแฟนเป็นตุ๊ดหรือเกย์ อะไรแบบนั้นเลยครับ หรือเอาง่ายๆความรู้สึกผมคือ ผมอยากเป็นเกย์ แต่มันก็ยากซะเหลือเกิน ผมเคยโง่สร้างเฟสบุ๊คปลอม ว่าเป็นผู้ชายแล้วก็ได้คุยกับเกย์หรือตุ๊ดหลายๆคน ตอนนั้นผมมีความสุขมาก สุขมากจริงๆครับ แต่สุขของผมมันดันไปทำให้คนอื่นทุกข์ เพราะวันนึงผมเจอคนที่ผมรักเข้าจริงๆ และ เขาก็รักผม แต่เขารักที่ผมเป็นผู้ชายคนนั้น ไม่ใช่ทอมคนนี้ เขาก็อยากเจอผม พยายามทุกทาง เพื่อให้ได้เจอกัน แต่ผมเองไม่กล้าสู้หน้าเขาเลยครับ จนสุดท้ายเขาก็รู้ว่าผมเป็นใคร เราเคยเจอกันครั้งนึงครับ แต่ก็นั้นแหละ ผมมันไม่ใช่ผู้ชาย และเป็นแบบที่เขาต้องการไม่ได้ ผมมันเป็นคนเห็นแก่ตัว ที่เอาแต่ความสุขของตัวเอง ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมทำมันแย่มาก ผมไม่ได้นึกถึงจิตใจคนที่เข้ามารู้สึกกับผมด้วยเลย หลังจากนั้นผมก็ปิดเฟสบุ๊คนั้นและไม่เคยคิดที่จะทำแบบนั้นอีกเลยครับ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ มันก็ผ่านมา 4 ปีแล้ว ผมก็ยังรักเขาเหมือนเดิม คอยติดตามและเป็นห่วงเขาอยู่เหมือนเดิม แต่ไม่เข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเขาอีกเลย ผมพยายามคุยกับผู้หญิง แต่มันก็ไม่ได้มีความสุขเลยครับ ความรู้สึกมันไม่เหมือนกัน ผมก็ได้แต่แอบชอบไปเรื่อยๆ ไม่ได้รักใครอีกเลยครับ เพราะผมรู้ว่าถึงยังไงเรื่องความรักของผมยังไงมันก็เป็นไม่ได้ครับ ที่ผมได้มาเขียนกระทู้ในวันนี้ เพราะผมอยากระบายความรู้สึกผิดที่มันอยู่ข้างในลึกๆที่ผมพูดกับใครไม่ได้เลย ผมได้แต่โทษตัวเองว่าทำไมผมต้องมารู้สึกหรือรักกับใครที่เป็นไปไม่ได้ด้วย 😭และปัจจัยอีกอย่างที่ทำให้ผมไม่สมหวังคือผมหน้าตาไม่ดี แหละครับ