สวัสดีค่ะ
เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบนอนมากกกกกกค่ะ นอนวันละเป็น 10 ชั่วโมง เคยนอนได้มากสุดเป็น 20 ชั่วโมง
จนเพื่อนที่สนิทชอบแซวประจำ ประโยคประมาณ
"ตื่นมาพักแล้วหรอ?"
"เพิ่งตื่นใช่มั้ย"
"จะกลับไปนอนอีกแล้วหรอ?"
เคยคิดและพยายามเลิกนิสัยอยู่หลายครั้ง เพราะเราเองก็รู้สึกว่า ใช้ชีวิตไม่คุ้มเลย เกิดมาแค่ครั้งเดียว แต่นอนรัยเยอะแยะ ตายไปก็ต้องนอนอยู่ดี
เสียดายเวลาในชีวิตค่ะ (T^T)
แต่พอเอาจริง เรารู้สึกว่าการนอนคือวิธีที่ช่วยให้เราลืมความทุกข์ได้เร็วขึ้น
ตอนนี้ พอมานั่งคิดเลยเริ่มรู้สึกว่าที่เรานอนเยอะ ชอบนอนบ่อยยังงี้
เพราะเราไม่มีแรงบันดาลใจในชีวิตหรือเปล่า
หรือสิ่งที่เราเรียนอยู่มันไม่ใช่เราเลย จนไม่มีความกระตือรือร้นอะไรเลย
คืออยากรู้ใครเป็นอยู่มั่งคะ?
แล้วแก้ไขมันยังไง?
เคยได้ยินเรื่องนี้ บางที่ก็อธิบายด้วยฮอร์โมนไม่สมดุล แต่เรารู้สึกมันต้องแก้ไขได้โดยไม่ต้องกินยา หาหมอก็ได้หรือเปล่า
เรื่องแบบนี้ อยากเปลี่ยนที่ตัวเองค่ะ
เป็นคนพูดงงๆ 5555 ต้องขอโทษคนที่เข้ามาอ่านกระทู้ด้วยนะคะและขอบคุณที่รับฟังค่ะ ><
อยากถามคนที่ชอบนอนแบบไม่รู้สาเหตุค่ะ ว่าคุณคิดว่า นอนเพราะมีความสุข หรือ เพราะเบื่อโลก??
เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบนอนมากกกกกกค่ะ นอนวันละเป็น 10 ชั่วโมง เคยนอนได้มากสุดเป็น 20 ชั่วโมง
จนเพื่อนที่สนิทชอบแซวประจำ ประโยคประมาณ
"ตื่นมาพักแล้วหรอ?"
"เพิ่งตื่นใช่มั้ย"
"จะกลับไปนอนอีกแล้วหรอ?"
เคยคิดและพยายามเลิกนิสัยอยู่หลายครั้ง เพราะเราเองก็รู้สึกว่า ใช้ชีวิตไม่คุ้มเลย เกิดมาแค่ครั้งเดียว แต่นอนรัยเยอะแยะ ตายไปก็ต้องนอนอยู่ดี
เสียดายเวลาในชีวิตค่ะ (T^T)
แต่พอเอาจริง เรารู้สึกว่าการนอนคือวิธีที่ช่วยให้เราลืมความทุกข์ได้เร็วขึ้น
ตอนนี้ พอมานั่งคิดเลยเริ่มรู้สึกว่าที่เรานอนเยอะ ชอบนอนบ่อยยังงี้
เพราะเราไม่มีแรงบันดาลใจในชีวิตหรือเปล่า
หรือสิ่งที่เราเรียนอยู่มันไม่ใช่เราเลย จนไม่มีความกระตือรือร้นอะไรเลย
คืออยากรู้ใครเป็นอยู่มั่งคะ?
แล้วแก้ไขมันยังไง?
เคยได้ยินเรื่องนี้ บางที่ก็อธิบายด้วยฮอร์โมนไม่สมดุล แต่เรารู้สึกมันต้องแก้ไขได้โดยไม่ต้องกินยา หาหมอก็ได้หรือเปล่า
เรื่องแบบนี้ อยากเปลี่ยนที่ตัวเองค่ะ
เป็นคนพูดงงๆ 5555 ต้องขอโทษคนที่เข้ามาอ่านกระทู้ด้วยนะคะและขอบคุณที่รับฟังค่ะ ><