บังเอิญได้คุยกับผู้หญิงคนนึงครับรู้จักกันมาสักพักจากชีวิตจริงคือเธอทำงานบริษัทใกล้ๆเพื่อนเธอก็อยู่บริษัทเดียวกับผม
ตอนแรกๆก็ไม่ได้อะไรเพราะคิดเป็นเพื่อน พอนานเข้าคือคุยสนุกเป็นแบบที่ชอบด้วยคือแบบตัวสูงผิวแทนสวยๆหน้าใสๆ
ตอนแรกจะแอบแอดไลน์จากเพื่อนแต่มันก็บอกว่าชอบก็ลองขอไลน์เลยถ้าให้ก็ลุ้นไม่ให้ก็แห้วไปก็แค่นั้น
แต่ก็ได้มาครับขอไลน์ตอนที่เจอกันที่ห้างใกล้ๆที่ทำงาน
เราก็คุยๆแลกเปลี่ยนกันหลายๆเรื่อง เพื่อนก็มาบอกว่าเธอคนนั้นถามว่าผมโสดจริงๆใหม
อาจจะเพราะหน้าที่ตอนนี้เธอเลยสงสัยว่าโสดไม่จริงเพราะทำงานแบบนี้ไม่มีแฟนเลยจะใช่เหรอ
เพราะเห็นเดินๆกับผู้หญิงออกจะบ่อย (จริงๆคือลูกน้องในแผนกทั้งงั้น ) เพื่อนก็เล่าว่า
แฟนเก่าเธอคนนั้นก็ไม่ได้หล่อหุ่นก็พอๆกันแต่นิสัยเจ้าชู้ไม่เลือกเหมือนกันเขาเลยกังวลว่า
ไม่หล่อมันก็เจ้าชู้ได้ไง
พอผ่านมาสักระยะ เราก็สนิทกันขึ้นแต่ทุกครั้งที่เจอจะมีเพื่อนตลอด
ผมเลยลองชวนกินข้าว2คนเลือกร้านอาหารอีสานแบบที่เธอชอบเลย
เธอบอกว่าวันนี้ไม่ว่างอะโทษทีนะไว้วันหลังๆละกันเดี่ยวว่างแล้วบอก
วันนั้นผมเห็นเธอไปห้างซื้อรองเท้ากีฟาคนเดียว..
ประมาณเดือนครึ่งเธอก็ถามว่าผมไปออกกำลังกายที่ใหน
ผมก็บอกว่าที่นี่ๆ (ผมพึ่งกลับมาออกกำลังกายจริงจังหลังจากมีปัญหานิดหน่อยหยุดนาน)
เธอก็บอกว่าอืมน่าสนใกล้คอนโดด้วย เธอก็บอกว่าเดียวไลน์บอกนะว่าจะเอาไง
เธอก็เงียบ...
ผมก็พยายามชวนเธอเดทอีกครั้งบอกว่าไปเที่ยวงานเที่ยวไทยที่สวนลุมกันใหม
เพราะเห็นชอบอาหารอีสานในงานน่าจะมีอะไรดีๆให้กินเธอก็บอกว่าไม่แน่ใจอะไม่รู้ว่างไปใหม
แต่สุดท้ายเธอก็เงียบแต่ก็ไปงานนะแต่ไปกลับเพื่อนที่ทำงาน
พอจะเข้า2เดือน ผมเห็นเธอไปเที่ยวกับผู้ชายอีกคนคือเพื่อนที่ทำงาน
ผมถามเพื่อนมันก็ว่า คนนี้เธอเคยชอบสงสัยคงคุยกันมั้ง
พอผมทักเธอก็ตอบช้าลงแบบเมื่อก่อนช่วงพักเธอตอบตลอด
ตอนนี้ถามเช้าตอบเย็น กลางคืนไม่อยากเล่าไม่อยากคุย
แต่เห็นออนเฟซคงคุยกับคนอื่นแล้ว ผมก็เลยคิดว่าแห้วละ
ก็เลยไม่ได้สนใจเพราะรู้ละว่ายังไง
เธอก็มาโพสเฟซว่า อะไรไม่จริงจังเลยแค่2เดือนก็ถอยซะละ
อย่างงี้ละนะ30+ก็มัวแต่จะมองหาคู่นอนละสิพอไม่เล่นด้วยก็ไปหาคนอื่น
ผมนึกในใจ อาวววว
คุยไลน์ 2 เดือนเต็มชวนไปใหนไม่ไปก็คิดไปแล้วว่าเขาคงไม่สนเราแต่ก็เอาไปเขียนในเฟซว่าเราไม่จริงจัง งงเลย!
ตอนแรกๆก็ไม่ได้อะไรเพราะคิดเป็นเพื่อน พอนานเข้าคือคุยสนุกเป็นแบบที่ชอบด้วยคือแบบตัวสูงผิวแทนสวยๆหน้าใสๆ
ตอนแรกจะแอบแอดไลน์จากเพื่อนแต่มันก็บอกว่าชอบก็ลองขอไลน์เลยถ้าให้ก็ลุ้นไม่ให้ก็แห้วไปก็แค่นั้น
แต่ก็ได้มาครับขอไลน์ตอนที่เจอกันที่ห้างใกล้ๆที่ทำงาน
เราก็คุยๆแลกเปลี่ยนกันหลายๆเรื่อง เพื่อนก็มาบอกว่าเธอคนนั้นถามว่าผมโสดจริงๆใหม
อาจจะเพราะหน้าที่ตอนนี้เธอเลยสงสัยว่าโสดไม่จริงเพราะทำงานแบบนี้ไม่มีแฟนเลยจะใช่เหรอ
เพราะเห็นเดินๆกับผู้หญิงออกจะบ่อย (จริงๆคือลูกน้องในแผนกทั้งงั้น ) เพื่อนก็เล่าว่า
แฟนเก่าเธอคนนั้นก็ไม่ได้หล่อหุ่นก็พอๆกันแต่นิสัยเจ้าชู้ไม่เลือกเหมือนกันเขาเลยกังวลว่า
ไม่หล่อมันก็เจ้าชู้ได้ไง
พอผ่านมาสักระยะ เราก็สนิทกันขึ้นแต่ทุกครั้งที่เจอจะมีเพื่อนตลอด
ผมเลยลองชวนกินข้าว2คนเลือกร้านอาหารอีสานแบบที่เธอชอบเลย
เธอบอกว่าวันนี้ไม่ว่างอะโทษทีนะไว้วันหลังๆละกันเดี่ยวว่างแล้วบอก
วันนั้นผมเห็นเธอไปห้างซื้อรองเท้ากีฟาคนเดียว..
ประมาณเดือนครึ่งเธอก็ถามว่าผมไปออกกำลังกายที่ใหน
ผมก็บอกว่าที่นี่ๆ (ผมพึ่งกลับมาออกกำลังกายจริงจังหลังจากมีปัญหานิดหน่อยหยุดนาน)
เธอก็บอกว่าอืมน่าสนใกล้คอนโดด้วย เธอก็บอกว่าเดียวไลน์บอกนะว่าจะเอาไง
เธอก็เงียบ...
ผมก็พยายามชวนเธอเดทอีกครั้งบอกว่าไปเที่ยวงานเที่ยวไทยที่สวนลุมกันใหม
เพราะเห็นชอบอาหารอีสานในงานน่าจะมีอะไรดีๆให้กินเธอก็บอกว่าไม่แน่ใจอะไม่รู้ว่างไปใหม
แต่สุดท้ายเธอก็เงียบแต่ก็ไปงานนะแต่ไปกลับเพื่อนที่ทำงาน
พอจะเข้า2เดือน ผมเห็นเธอไปเที่ยวกับผู้ชายอีกคนคือเพื่อนที่ทำงาน
ผมถามเพื่อนมันก็ว่า คนนี้เธอเคยชอบสงสัยคงคุยกันมั้ง
พอผมทักเธอก็ตอบช้าลงแบบเมื่อก่อนช่วงพักเธอตอบตลอด
ตอนนี้ถามเช้าตอบเย็น กลางคืนไม่อยากเล่าไม่อยากคุย
แต่เห็นออนเฟซคงคุยกับคนอื่นแล้ว ผมก็เลยคิดว่าแห้วละ
ก็เลยไม่ได้สนใจเพราะรู้ละว่ายังไง
เธอก็มาโพสเฟซว่า อะไรไม่จริงจังเลยแค่2เดือนก็ถอยซะละ
อย่างงี้ละนะ30+ก็มัวแต่จะมองหาคู่นอนละสิพอไม่เล่นด้วยก็ไปหาคนอื่น
ผมนึกในใจ อาวววว