คือเรามีเพื่อนอยู่คนนึงเวลานางทะเลาะกับแฟนแมวไม่สบายครอบครัวมีปัญหานู้นนี่นั่นในชีวิตก็จะมาเล่าให้เราฟังซึ่งเราชอบนะเวลาเขามาเล่าให้ฟังเพราะชอบที่จะให้คำปรึกษาคนแม้ว่านางจะพูดซ้ำไปซ้ำมาพูดอยู่นั่นเราก็ฟังจนจบพูดกี่รอบก็ให้คำปรึกษาจากใจเราทุกรอบแต่พอเรามีปัญหาชีวิตบ้างอยากจะเล่าให้เขาฟังเพราะก็เป็นคนนึงที่เราไว้ใจอยากจะระบายด้วยแต่ทุกทีเลยพูดยังไม่ทันจบก็จะเอาเรื่องอื่นมาแทรกละหรือไปคุยกับคนอื่นบ้างเราก็จะแบบนิ่งๆแล้วก็หยุดพูดไปคิดซะว่าไม่ได้พูดพอเราทนไม่ไหวอยากเล่าให้ฟังคำพูดที่เจอบ่อยเลยคำว่า เอ้า , ปล่อยมันไป , ช่างมัน , กรรม , ทำไงดี แล้วก็จะตัดไปพูดเรื่องตัวเองอย่างง่ายดายชอบตอบแบบปัดๆพอเรารู้สึกอยากจะทำอย่างงี้กับเขาบ้างอยากจะไม่ฟังบ้างจะรู้สึกแย่หน่อยๆค่ะแล้วรู้สึกว่าพอเราทำใส่เขาแล้วเขาก็จะจำเลยว่าเนี่ยเราไม่รับฟังนางแล้วนางก็จำประหนึ่งว่าเพื่อนคนนี้ไม่เคยรับฟังนางเลยสักครั้ง!!!
เพื่อนๆเคยเจอคนแบบนี้มั้ยคะ? แล้วมีวิธีรับมือกับคนพวกนี้ยังไง?
พยายามไม่สน hee สน that ใดๆ แต่ก็ทำไม่ได้สักที -___-
เวลาเพื่อนมาระบายอะไรให้ฟังก็จะเป็นที่ปรึกษาที่ดีแต่พอเราต้องการจะระบายบ้างกลับตอบแบบปัดๆไป?
เพื่อนๆเคยเจอคนแบบนี้มั้ยคะ? แล้วมีวิธีรับมือกับคนพวกนี้ยังไง?
พยายามไม่สน hee สน that ใดๆ แต่ก็ทำไม่ได้สักที -___-