เราแอบชอบคนๆนึงมา10ปี เราเรียนอยู่ห้องเดียวกัน เล่นด้วยกันแกล้งกันไปมา ทะเลาะกันเรื่องขนมกับการตูนบ่อยๆ เป็นเพื่อนกันเรียกว่าสนิทมากเลยและ แต่เรากลับหวันไหว ตามประสาเด็กๆ เวลาเพื่อนแซวเราก็จะบอกว่าไม่ได้ชอบ "ใครจะไปชอบไอ้บ้านี้!" ก็แอบซึนๆหน่อยๆ เรื่องก็เป็นอย่างนั่นไปหลายปี แล้วเราก็คิดว่าคงไม่มีอะไรมาเปลี่ยนแปลงเราได้ แน่นอนว่ามันก็มาถึงจุดที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป ถึงจุดที่เขาย้ายโรงเรียน ตอนนั่นกำลังจะขึ้นม.1 เราเสียใจมาก ไม่เคยคิดเลยว่าเราจะต้องห่างกัน คิดว่าจะเป็นเพื่อนกันอยู่ด้วยกันแกล้งกันหัวเราะไปด้วยกันแบบนี้ไปนานๆ แต่มันก็จบหรอ? เราก็ไม่รู้เลยว่าเขาจะย้ายไปจนวันสุดท้ายของการเรียน โกรธเขานะที่ไม่บอกเราก่อนเลย แต่เจ็บสุดคือตอนนั่นไม่ได้บอกความรู้สึกตัวเองออกไป
ผ่านไปปีนึงเราก็ทักแชทเขาไป ดีใจมากตอนเขาตอบ นึกว่าจะไม่ได้คุยกันอีกแล้ว เราก็พยายามนะพยายามชวนคุยอยากให้เขาสนใจเพื่อจะชอบเรากลับบ้าง เราเคยถามเรื่องสเปคคนที่เขาชอบ เขาบอกชอบขาวๆ ผมยาวๆเหมื่อนตัวละครเอนิเมะ ตอนนั่นเราผิวค่อนข้างแทนเลย พยายามเปลี่ยนตัวเอง ไม่ออกแดด เลิกเว่ายน้ำเลิกเล่นพละ เลิกทุกอย่างที่โดนแดดเลยและ ผมที่หมัดรวบรวกๆไว้ตลอดนานๆสระผมที ก็เปลี่ยนมาสระทุกวัน ปล่อยยาว ตัดแต่งให้ดีขึ้น ผิวก็เริ่มขาวขึ้น จนตอนนี้ก็พอดูได้นะเทียบกับเมื่อก่อน555 หลังจากทักเขาไปบนเฟส ก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนวันนึงรวบรวมความกล้าโทรไปหาเขา (วันนั่นอยู่โรงหนัง รอเวลา) คุยไปเรื่อยๆจนมาถึงจุดที่เขาพูดว่าเขาอกหักจากผู้หญิงคนนึง เราก็บอก "อืม..เราก็อกหักเหมื่อนกัน.." เขาเงียบไปแปปนึง แล้วก็พูดว่า "อย่าบอกนะว่าอกหักจากเขา555.." หัวใจเต้นแรงเลยและ "แล้วถ้าเขาบอกว่าใช่ล่ะ.." เงียบทั่งคู่เลย น้ำตาแทบไหลตอนเขาตอบกลับมาว่า "ขอโทษนะเราคิดกับเธอแค่เพื่อน.." เราบอกไปว่าล่อเล่นแล้วก็วางสายไป ได้เวลาเข้าโรงหนังพอดี นั่นคือการโดนปัฏิเสธครั่งแรก
หลายปีผ่านไป.. ก็ยังชอบเขาอยู่ เขามหาลัยปี1 พร้อมกันคุยกันมาเรื่อยๆเลย เรียนที่เดียวกันแต่คนล่ะคณะ เราได้มาเจอคนใหม่ๆเพื่อนใหม่ๆ ก็ทำให้ลืมๆเขาไปได้บ้าง เรากะจะเลิกชอบเขาให้ได้ แต่ก็ตามตื้อเขา จนโดนปัฏิเสธครั่งที่สอง คราวนี้ล่ะตัดใจเลย เขาบอกเราเลยว่าหมดหวังจริงๆ ก็จบไป ขอบ๕ุณสำหลับ10ปีที่ผ่านมาที่ทำให้เราสู้จนเปลี่ยนเป็นเราในวันนี้ ไม่โกรธเขานะดีใจมากเลยและที่ได้ชอบ และยังเป็นเพื่อนกันอยู่ถึงทุกวันนี้
นี้ก็ผ่านมาเกือบสองปีล่ะที่เราก้าวต่อไป ได้พบรักจริงๆ กับคนที่รักเราตอบ ไม่นกแล้วจ้า
มาเล่าแค่นี้ล่ะ อยากจะเก็บไว้เป็นความทรงจำ
แอบชอบคนๆนึงมา10ปี สุดท้ายก็นก
เราแอบชอบคนๆนึงมา10ปี เราเรียนอยู่ห้องเดียวกัน เล่นด้วยกันแกล้งกันไปมา ทะเลาะกันเรื่องขนมกับการตูนบ่อยๆ เป็นเพื่อนกันเรียกว่าสนิทมากเลยและ แต่เรากลับหวันไหว ตามประสาเด็กๆ เวลาเพื่อนแซวเราก็จะบอกว่าไม่ได้ชอบ "ใครจะไปชอบไอ้บ้านี้!" ก็แอบซึนๆหน่อยๆ เรื่องก็เป็นอย่างนั่นไปหลายปี แล้วเราก็คิดว่าคงไม่มีอะไรมาเปลี่ยนแปลงเราได้ แน่นอนว่ามันก็มาถึงจุดที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป ถึงจุดที่เขาย้ายโรงเรียน ตอนนั่นกำลังจะขึ้นม.1 เราเสียใจมาก ไม่เคยคิดเลยว่าเราจะต้องห่างกัน คิดว่าจะเป็นเพื่อนกันอยู่ด้วยกันแกล้งกันหัวเราะไปด้วยกันแบบนี้ไปนานๆ แต่มันก็จบหรอ? เราก็ไม่รู้เลยว่าเขาจะย้ายไปจนวันสุดท้ายของการเรียน โกรธเขานะที่ไม่บอกเราก่อนเลย แต่เจ็บสุดคือตอนนั่นไม่ได้บอกความรู้สึกตัวเองออกไป
ผ่านไปปีนึงเราก็ทักแชทเขาไป ดีใจมากตอนเขาตอบ นึกว่าจะไม่ได้คุยกันอีกแล้ว เราก็พยายามนะพยายามชวนคุยอยากให้เขาสนใจเพื่อจะชอบเรากลับบ้าง เราเคยถามเรื่องสเปคคนที่เขาชอบ เขาบอกชอบขาวๆ ผมยาวๆเหมื่อนตัวละครเอนิเมะ ตอนนั่นเราผิวค่อนข้างแทนเลย พยายามเปลี่ยนตัวเอง ไม่ออกแดด เลิกเว่ายน้ำเลิกเล่นพละ เลิกทุกอย่างที่โดนแดดเลยและ ผมที่หมัดรวบรวกๆไว้ตลอดนานๆสระผมที ก็เปลี่ยนมาสระทุกวัน ปล่อยยาว ตัดแต่งให้ดีขึ้น ผิวก็เริ่มขาวขึ้น จนตอนนี้ก็พอดูได้นะเทียบกับเมื่อก่อน555 หลังจากทักเขาไปบนเฟส ก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนวันนึงรวบรวมความกล้าโทรไปหาเขา (วันนั่นอยู่โรงหนัง รอเวลา) คุยไปเรื่อยๆจนมาถึงจุดที่เขาพูดว่าเขาอกหักจากผู้หญิงคนนึง เราก็บอก "อืม..เราก็อกหักเหมื่อนกัน.." เขาเงียบไปแปปนึง แล้วก็พูดว่า "อย่าบอกนะว่าอกหักจากเขา555.." หัวใจเต้นแรงเลยและ "แล้วถ้าเขาบอกว่าใช่ล่ะ.." เงียบทั่งคู่เลย น้ำตาแทบไหลตอนเขาตอบกลับมาว่า "ขอโทษนะเราคิดกับเธอแค่เพื่อน.." เราบอกไปว่าล่อเล่นแล้วก็วางสายไป ได้เวลาเข้าโรงหนังพอดี นั่นคือการโดนปัฏิเสธครั่งแรก
หลายปีผ่านไป.. ก็ยังชอบเขาอยู่ เขามหาลัยปี1 พร้อมกันคุยกันมาเรื่อยๆเลย เรียนที่เดียวกันแต่คนล่ะคณะ เราได้มาเจอคนใหม่ๆเพื่อนใหม่ๆ ก็ทำให้ลืมๆเขาไปได้บ้าง เรากะจะเลิกชอบเขาให้ได้ แต่ก็ตามตื้อเขา จนโดนปัฏิเสธครั่งที่สอง คราวนี้ล่ะตัดใจเลย เขาบอกเราเลยว่าหมดหวังจริงๆ ก็จบไป ขอบ๕ุณสำหลับ10ปีที่ผ่านมาที่ทำให้เราสู้จนเปลี่ยนเป็นเราในวันนี้ ไม่โกรธเขานะดีใจมากเลยและที่ได้ชอบ และยังเป็นเพื่อนกันอยู่ถึงทุกวันนี้
นี้ก็ผ่านมาเกือบสองปีล่ะที่เราก้าวต่อไป ได้พบรักจริงๆ กับคนที่รักเราตอบ ไม่นกแล้วจ้า
มาเล่าแค่นี้ล่ะ อยากจะเก็บไว้เป็นความทรงจำ