เมื่อ3ปีก่อนเรารู้จักผู้ชายคนนึงเค้าเป็นรุ่นพี่ที่รร. ครั้งแรกที่เจอกันพี่เค้ามองเราแปลกๆอ้ะ ไอเราก็งงมองทำไม5555 ผ่านไปสักวัน2วันพี่เค้าก็ทักมาหาเราในเฟสบุ๊ค และเราก็คุยกันมาทุกคนจนผ่านไปสัก6เดือนเราก็เริ่มมีใจให้เค้า เลยตัดสินใจบอกไปแต่ตอนนั้นพี่เค้ามีแฟนค่ะ เราไม่ได้หวังอะไรแค่อยากจะบอกความรู้สึกตัวเอง แต่หลังจากบอกไปพี่เค้าก็ให้ความหวังเราไปอีกมากขึ้นทุกวันจนจากชอบมันกลายเป็นรัก... หลังจากพี่เค้าคบกับเเฟนได้เดือนกว่าๆเค้าก็เลิกกันค่ะ และหลังจากนั้นเราก็ติดต่อกันมาตลอดคอลเฝ้าทุกคืนแต่พี่เค้าไม่ขอเราเป็นแฟนสักที จนเราเลยตัดใจแล้วก็เลิกคุยกัน แต่ผ่านไปไม่นานก็กลับมาคุยกันอีกประมาน5-6เดือนพี่เค้าก็ไปคบกับผู้หญิงอีกคน5555555 เรางงมาเลยค่ะ แต่เราก็ไม่ได้เลิกคุยกันจนพี่เค้าคบกับเเฟนได้เกือบปีแฟนเค้าจับได้ เค้าหายไปเลยโดนที่ไม่อธิบายเราเลย เราเสียใจมากใช้เวลาปีนึงได้ค่ะกว่าจะเริ่มเปิดใจใหม่ และสุดท้ายเค้าก็กลับมาในวันที่เราทำใจได้เเล้ว แต่เราก็ยอมกลับไปคุยอีกเรารู้ต่ะว่ามันผิดแต่ปฏิเสธใจตัวเองไม่ได้จริงๆ เรากับพี่เค้าคุยกันมาเรื่อยๆจนถึงครึ่งปีแล้ววันนั้นก็มาถึงพี่เค้าเลิกกับแฟนค่ะ เค้าบอกกับเราว่าจะคบกับเรา เราดีใจมากแต่แล้วเราก็มาจับได้ว่าเค้ายังติดต่อกับแฟนอยู่จุกมากค่ะ โมโหมากด้วยแต่พอเค้ามาง้อเราก็ยอมอีก หนูควรพอใช่มั้ยค่ะ?