มีใครต้องทนอยู่เพื่อลูกบ้างครับ ผ่านจุดนั้นไปได้ยังไงครับ

ส่วนตัวไม่อยากดราม่า ขอเล่าแค่นิดหน่อยนะครับ ช่วงหลังเหมือนภรรยา พอเริ่มหยุดให้นมลูกก็อยากไปโน่นนไปนี่ วันนึงเคยพูดว่าเค้ามีความสุขกับการออกไปกับเพื่อน แล้วความใส่ใจในตัวเราก็ลดน้อยลงไป และมีเรื่องมือที่สามของเค้าเข้ามา จนเรารับรู้ได้ว่าเหมือนเขายังไม่อยากมีครอบครัว แต่ที่รีบแต่งงานกันเพราะตอนนั้นเขาอยากมีลูกพอเวลาผ่านไปเหมือนเค้าไม่ได้อะไรกะเรามากมาย จนเราเริ่มอยากไปคุยกับคนอื่นเพื่อให้ตัวเราเองอยู่ได้เนื่องจาก พอเขาไม่สนใจ ใส่ใจเรา เราก็เริ่มคิดถึงอดีตแฟนเก่าที่คบกันมานานมาก จนตอนนี้เราเริ่มไม่แน่ใจกับการตัดสินใจของตนเอง เราไม่ได้อยากให้ครอบครัวเป้นแบบนี้ แต่ที่สุดแล้วเราไม่สามารถไปแก้ไขคนอื่นได้ เราก้ต้องแก้ไขตัวเราเอง จนบางครั้งเราเริ่มรู้สึกถึงการเป็นครอบครัว ว่าเราเริ่มทนอยู่ และเราไม่มีความสุข แต่ต้องทนอยู่เพื่อลูก เพราะสงสารลูกที่ยังเล็ก และไม่อยากให้ลูกโตขึ้นมาพร้อมกับคำว่าเด็กไม่มีพ่อ เลยอยากรู้ครับว่ามีมั้ยครับคนที่เป้นแบบผม หรือจริงๆแล้วลูกเราก็โตขึ้นทุกวันและเราควรจบความสัมพันลงตรงนี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่