เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า แฟนผมเป็นคนขี้งอน มากถึงมากที่สุด
นิดหน่อยก็งอน เรื่องขี้หมูขี้หมา ขี้ผงก็งอน
ผมคบกันมา 2 ปีแล้วครับ ผมรักเธอนะ แต่ผมเซ็งเวลาที่เธองอน
ผมไม่ได้อยู่ด้วยกัน อยู่คนละที่ คนละจังหวัด
ผมทำงานตั้งแต่เช้า กว่าจะจบจากงานทุกอย่างก็ดึกดื่นทุกวัน
เหนื่อยมากเลยครับ คิดแค่ว่าเลิกงานเราโทรหาแฟน คุยกับแฟน เดี๋ยวก็หายเหนื่อย
แต่ตอนนี้กลับรู้สึกเหนื่อยมากกว่าเดิม ผมไม่อยากเลิกกับเธอ เพราะเธอเข้าใจเรื่องงานของผม
เข้าใจเรื่องที่ผมไม่มีเวลา แต่เธองอนได้ทุกอย่างจริงๆ
ผมเหนื่อยจากงาน แล้วยังจะต้องมาเหนื่อยเพราะเรื่องนี้อีกเหรอครับ
ผมบอกเธอบ่อยๆ ว่าชีวิตคนเรามันสั้นนะ วันพรุ่งนี้อาจไม่มีเรา เราจะตายจากกันตอนไหนก็ไม่รู้
จะโกรธ จะมาเสียเวลาทะเลาะกันทำไม ก็เหมือนเดิมครับ งอนเหมือนเดิม...
ตอนนี้ เวลานี้ เธอก็งอนผมอยู่ครับ เรื่องขี้ผงเหมือนเดิม
ผมต้องทำยังไงครับ ผมต้องบอกเธอมั้ย ว่าผมเริ่มจะเบื่อแล้วนะ
เธอไม่เข้าใจเลยใช่มั้ยว่าผมเหนื่อย ผมทำงานเยอะ เพราะต้องการให้อนาคตของเรามันดี
ทำไมผมต้องเหนื่อย ต้องทำขนาดนี้ล่ะครับ ทำไมผมต้องพยายามรักษาความรักอยู่คนเดียว
ไม่ใช่ว่าผมไม่รัก แต่บางทีความอดทนของคนมันมีจุดสิ้นสุดนะ
ผมคงไม่ใช่คนที่เหมาะสมกับเธอก็ได้เนอะ
ไม่มีใครแนะนำอะไร ไม่เป็นไรครับ
ขอบคุณพันทิปที่ให้พื้นที่ผมได้ระบาย
ขอบคุณมากๆครับ