เพื่อนๆเจอกับแฟนกันยังไง ด้วยวิธีไหน คุยกันได้ยังไง

มาแชร์ประสบการณ์น่ารักๆกันค่ะ
ส่วนเรา แฟนเราเป็นเพื่อนของรุ่นน้อง
แล้วมางานปาร์ตี้ที่คณะ เจอเราเดินถือกรงกระรอก
เลยหลงรัก และขอเฟสเราจากเพื่อนเค้าค่ะ
เขาแอดมา หลายเดือนเลยกว่าเราจะรับ เพราะเห็นหน้านายคนนี้ดูเมาๆค่ะ
แต่ก็กดรับไป แล้วก็ได้คุยกันเรื่อยมาค่ะ อิอิ

แล้วของเพื่อนๆละคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 37
ผมเล่าบ้างหนะ

ของผมเริ่มต้นจาก

ได้มีโอกาสไปสมัคร คอสเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติม

วันแรก อาจารย์ฝรั่งเริ่มสอนไปได้สักพัก แล้วก็มีผู้หญิงสูงผมยาวเปิดประตูเข้ามา พร้อมท่าทางลุกลี้ลุกลน เดินเข้ามา

ในใจผมตอนนั้น “วันแรกก็มาสายเลยหนะเว้ย” เธอก็มองหาที่นั่ง รอบห้อง มันก็ดันมีที่ว่างโต๊ะเดียว ข้างๆผมนั่ง

เธอก็มานั่งข้างผม แล้วถามว่า เรียนถึงหน้าไหนแล้วนะค่ะ ผมก็ตอบไปว่า หน้านี้ เพิ่งมารู้ตอนหลังว่า เธอก็แอบด่าผมในใจเหมือนกัน "ยิ้ม ถามดีๆกวนตีนอีก" อาจจะเพราะตอนผมตอนหน้าตากวนตรีนด้วยหละมั้ง

หลังจากนั้นตอนช่วงพักเบรค ผมก็ได้เพื่อนใหม่อีกคนเป็นผู้ชาย อายุไล่เลี่ยกัน  เราสองคนก็เดินไปกินข้าวข้างล่างก็เจอ เธอนั่งกินข้าวคนเดียว ผมก็ไม่ได้คิดอะไรก็เพื่อนเรียนห้องเดียวกันหนิ เลยพาเพื่อนเดินไปนั่งโต๊ะเดียวกับเธอ ผมก็คุยกับเพื่อน แต่กับเธอ เราแทบจะไมได้คุยกัน หลังจากเธอกินข้าวเสร็จ เธอก็ลุกเดินจากไป แล้วรู้อีกว่าเธอก็ไม่ชอบผมสักเท่าไหร่ “ยิ้มที่ตั้งเยอะแยะจะมานั่งโต๊ะเดียวกับ กรูทำไมหวะ” เธอบอกหลังจากที่ได้รู้จักกัน

หลังจากนั้น เราสองคนก็ เรียนจบคลาสก็ไมได้รู้จักอะไรกันมาขึ้นแค่เป็นเพื่อนในห้องเฉยๆ

เราเรียนห้องเดียวกันหลายคลาส จนมีอยู่ช่วงนึกก่อนจะจบ คลาสเธอก็ขอ อีเมล์ น้องๆในห้อง เพื่อจะแอด  MSN ไปคุย
จริงๆ เธอก็ไม่ได้ขอของผมหรอก ผมเป็นฝ่ายให้ไปเอง ไหนๆขอของคนอื่นแล้วเอาของเราไปด้วยหนะ 

หลังจากวันนั้น เธอก็แอดมา  เราก็ได้เริ่มต้นคุยกัน ผมก็มักจะถาม ว่าทานข้าวหรือยัง คุยเรื่องทั่วๆ ไปเราก็คุยกัน สองสามวัน ไม่ได้ยืดยาวอะไร เพราะส่วนมากผมก็เล่นเกมส์อยู่

ผมก็บอกขอเบอร์หน่อย เอาไว้ถ้ามี เรื่องอัพเดทเกี่ยวกับ คลาสเรียนคราวหน้าผมจะโทรไปบอก

หลังจากนั้นเธอก็บอกว่าจะไปต่างจังหวัดหนะ แล้ว ก็ไม่ได้ออน MSN หลายวันมาก ตอนนั้นผมก็เลยโทรหาเธอเป็นครั้งแรกหลังจากผ่านไปสามวัน ผมก็ถามเธอว่า เห็นไม่ได้ออนหลายวัน นึกว่าหายไปไหน เธอบอกว่าก็ไม่ได้เล่น หนะเลยไมได้ออน
วันแรกที่เราคุยกัน นานร่วมๆชั่วโมง เธอมีเรื่องราวมากมายที่จะเล่าให้ผมฟัง จริงๆแล้วผมแค่อยากรู้ว่าเธอยังสบายดีหนะไมได้เป็นอันตรายอะไรใช่ไหม ตอนนั้นผมน่าจะชอบเธอแล้วหละมั้ง เราคุยกันจบคืนนั้น เธอก็ส่งเมสเสจมา ผมก็แอบดีใจ สงสัยเธอก็คงชอบผมเหมือนกัน แต่จริงๆเราเธอบอว่าส่งให้เพื่อนๆ หลายคนแหละ เพิ่งจะมารู้ตอนหลังว่าผมคิดไปเอง เอิ๊กๆ

นานๆครั้งเราถึงจะโทรหากันส่วนมาก เราจะส่งเมสเซสคุยกันมากกว่า  หลังจากนั้นผมก็นัดเธอไปเดทแรก วันนั้นเธอใส่ชุดสีขาวสวยมาก เราไม่ได้เจอกันนานมากตั้งแต่จบคลาสเรียนภาษาไป  เราไปนั่งกิน ไอศกรีม ตั้งแต่ร้านเปิด เรานั่งคุยกันอย่างสนุก จนถึงตอนบ่าย ผมก็พาเธอไปวัด ไปทำบุญ แล้วก็กลับไปทานอาหารที่ห้าง ตอนเดินลง บรรไดเลื่อน เธอก็มาเกาะ แขนผม อาจจะเพราะ เธอกลัวตก ในใจผมตอนนั้นเต้นไม่เป็นจังหวะสักเท่าไหร่ แล้วผมก็เอือมมือไปกุมมือเธอไว้ นั่นไปครั้งแรกที่ผมได้จับมือเธอ หลังจากนั้นผมก็ส่งเธอกลับบ้าน

เราคุยกันไปเรื่อยๆ หลังจากนั้น จนทุกวันนี้ เรามี ลูกสาวหนึ่งคน จะห้าขวบแล้ว
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 4
พี่เจอกับแฟนพี่ในพันทิปนี่แหละค่ะ
พี่แอบชอบเค้าจากการตอบกระทู้ของเค้า แล้วพี่ก็เลยหลังไมค์ไปจีบเค้าเลยค่ะ
ก็ขอแอดไลน์ ขอเบอร์ แล้วก็ได้คุยกันมาตลอด ตอนนี้ก็คบกันมาได้จะ 5 เดือนแล้ว
เราสองคนยังไม่เคยได้เจอตัวเป็นๆกันจริงๆหรอกนะคะ เพราะว่าเค้าอยู่เมืองไทย แต่พี่เองอยู่เยอรมันน่ะค่ะ
ที่คุยกันทุกวันก็จะเป็นการคุยกันผ่านทางวีดีโอคอลค่ะ
แต่อีกแค่ 9 วัน พี่ก็จะย้ายกลับไปอยู่ที่ไทยถาวรแล้ว วันนั้นเราสองคนก็จะได้คบกันจริงๆจังๆสักทีล่ะค่ะ
ความคิดเห็นที่ 31
แฟนเราเป็นรุ่นพี่ที่มหาลัยค่ะ แต่ตอนเรียนเราไม่เคยเจอเค้าเลย
เค้ามาบอกทีหลังว่าเคยเจอเราเดินผ่านใต้หอหญิง แล้วคิดว่าน่ารักดี แต่ตอนนั้นไม่กล้าทัก
พอเราอยู่ปี 4 (เค้าจบไปแล้ว 2 ปี)
เราบังเอิญเจอเฟสแฟนเราค่ะ เห็นครั้งแรกก็สนใจนะ ใครหน่ะ กล้ามใหญ่จัง เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัยด้วย กดแอดไปดีกว่า (คิดแบบนี้)
พอเราแอดไปไม่ถึงนาทีเค้าก็กดรับแอดแล้วมาไลค์รูปเรารัวๆ
รูปที่ย้อนไป4-5 ปีได้อ่ะค่ะ คือแบบอ่อยเบอร์แรงไปไหน
คนอื่นเค้าไลค์กัน 4-5 รูปก็หยุดแล้ว
เราเลยทักแชทไปค่ะ
เรา - ขอบคุณนะคะที่มาไลค์รูปให้ แต่ไม่ต้องย้อนกลับไปไลค์ตอนเด็กก็ได้ อายค่ะ
หลังจากนั้นเค้าก็รุกเราหนักมาก เริ่มในแชท ไปไลน์ ไปขอเบอร์โทร

จนกระทั่ง 1 เดือนผ่านไป เราไปเดินเล่นกับพี่สาวที่ยูเนี่ยนมอล์ เค้าก็มากินข้าวกับพี่ๆ ที่นั้นพอดี
เลยได้เจอกันครั้งแรกแบบบังเอิญๆ (ไม่ได้นัดกันจริงๆ นะ เค้าบอกเราว่าจะไปแข่งเพาะกาย รุ่นโมเดลฟิสิกส์ที่สนามกีฬาแห่งชาติไทย-ญี่ปุ่น)
แล้วกลับมาเจอกันที่ยูเนี่ยน เพราะแข่งเสร็จแล้วเค้ามาหาอะไรทานค่ะ
แต่หลังจากเจอกันแล้วเค้าขอแยกกับพี่ๆ เค้ามาเที่ยวกับเราแทนเลย
ทั้งๆ ที่ตัวเค้าเหนื่อยมากนะ เพิ่งไอเด็ทตัดน้ำ ตัดข้าวไปแข่ง
เนื้อตัว กับเสื้อผ้านี่เลอะไปด้วยสีโปรแทน
แต่ก็ยังพาไปสวนรถไฟ เดินเจเจ เดินเยาวราชหาของกิน โดยมีพี่สาวเราไปด้วยตลอดนะ
จำได้ว่าแฟนเราเขินหนักมาก แค่พูดกับเราเสียงก็สั่น ปากก็สั่นๆ พูดติดขัดตลอด
ลุกลี้ลุกเดิน เดินไปเดินมา แถมเนื้อตัวมอมแมมเป็นเด็กๆ
เราก็ขำในใจนะ แต่ก็คิดว่าน่ารักดี
ผู้ชายผิวแทน กล้ามใหญ่ ตัวสูง มาเขินเราแล้วแสดงอาการแบบนี้
55555

ปล. เรากำลังจะแต่งงานกันในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้านี้ค่ะ
ความคิดเห็นที่ 6
เรากับแฟนเจอกันในพันทิฟค่ะ
ปกติเรามักจะชอบส่องอ่านกระทู้ต่างๆอยู่เสมอ น๊านนานมากๆถึงจะไปคอมเม้นซักครั้ง
วันนั้นไปเจอน้องผู้หญิงที่ตั้งกระทู้เกี่ยวกับเครียดที่ตัวสูง น้องสูง 175 cm เราเลยคอมเม้นให้กำลังใจน้องเขา บอกไม่ให้คิดมาก เพราะเราสูง 179 cm ก็ไม่ได้กังวลอะไรเวลามีคนมองแปลกๆ ให้คิดซะว่าที่เขาชอบมองเพราะเราโดดเด่น
วันนั้นเราก็คอมเม้นไปยาวๆค่ะโดยที่ไม่รู้ว่าแฟนเราคือคนที่เข้าไปคอมเม้นก่อนหน้าเราเม้นนึง แฟนเราเขาเข้าไปเม้นทำนองว่า ชอบนะ ผู้หญิงสูงๆแบบนี้  (เขาเป็นผู้ชายสูง 186 cm)
นั่นก็ทำให้เขาเห็นคอมเม้นเราและทักหลังไมค์ว่าอยากรู้จักเรา ขอไลน์เราได้มั้ย
ตอนแรกเราก็งงและกลัว ว่าเขาเป็นใครมาจากไหน
เราเลยขอให้เขาให้เฟสกับไลน์เขามาก่อนค่ะ
โชคดีที่เฟสของเขามีความเป็นสาธารณะสูงมาก เราเลยได้เห็นข้อมูลประวัติ รูปถ่ายต่างๆหลาย 100 รูปของเขาทั้งหมดก่อน ก็เลยรู้สึกไว้ใจมากขึ้นเลยกล้าให้ไลน์กับเฟสเขาไปค่ะ
(เฟสเราส่วนใหญ่มีแต่รูปเราหน้าสด รูปเพื่อน tag ที่ไม่สวยเลยทั้งนั้น)
ตอนนั้นเราคิดว่าลองวัดใจไปเลยค่ะ ถ้าเราไม่ใช่สเปคเขา เด๋วเขาก็หายไปเอง จะได้ไม่ต้องคุยนานๆให้เสียเวลา (จริงๆรูปร่างหน้าตาเขาก็พอตรงสเปคเราอยู่)

หลังจากแลกเฟสกับไลน์ ก็คุยกันเรื่อยมาค่ะ แต่ในสถานะพี่น้อง เพราะเรายังไม่เคยเจอกัน จนประมาณ 2-3 เดือนก็นัดเจอกันที่ห้าง ตอนเจอกันเราเขินมากก เพราะไม่เคยโทรคุยกันมาก่อน ไม่คุ้นเคยกัน เลยตื่นเต้น ไม่เป็นตัวเอง (นี่เป็นเดตแรกในชีวิตเราเลยนะ) ตัวจริงพี่เขาดูเด็กกว่ารูปในเฟส น่ารัก ยิ้มเก่ง เขาพาเราไปเลี้ยงพิซซ่าเนื่องในโอกาสที่เราเรียนจบป.โท และเราก็เลี้ยงสเวนเซ่นเขา เพราะพี่เขาไม่ได้กินนานแล้วและเราอยากกิน

หลังจากเดตแรกก็ลุ้นนะคะ ว่าจะเป็นยังไงต่อ  แต่สุดท้ายก็ใจตรงกันค่ะ พี่เขาก็ชอบเรา จากนั้นเลยลองศึกษาดูใจกัน แต่พัฒนาเป็นโทรศัพท์หรือโทรไลน์คุยกันด้วย หาเวลามาเจอกันบ้าง (เรากับพี่เขาอยู่คนละจังหวัดกัน แต่ไม่ไกลกันมาก) ก็เลยได้รู้จักกันมากขึ้น จนสุดท้ายเราเพิ่งตอบตกลงเป็นแฟนกับเขาไปเมื่อเดือน ก.พ. นี้เองค่ะ

พี่เขาบอกเสมอว่า เขาไม่ใช่ผู้ชายคุยเก่ง ไม่ใช่ผู้ชายโรแมนติก แต่เขาเป็นคนเสมอต้นเสมอปลายนะ

และความเสมอต้นเสมอปลายของเขาก็ทำให้เราชอบเขา และคบกันมาจนถึงวันนี้ค่ะ ยิ้ม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่