นี่เป็นกระทู้แรกน้ะครับ เรื่องอาจจะยาวหน่อย วนไปวนมา แต่โปรดอ่านแล้วช่วยผมคิดหน่อย
เรื่องมีอยู่ว่า ตัวผมเองขอใช้นามว่า พี น้ะ ผู้หญิงในเรื่องให้ชื่อว่า เอ แฟนของเธอให้ชื่อว่า เอ็น
คือผมรู้จักกับเอผ่านโรงเรียนสถานศึกษาเเห่งนึง เอเป็นนักศึกษาฝึกสอนที่มาฝึกสอนอยู่ที่นี่ ผมเองกำลังศึกษาอยู่ม.5 ผมกับเธอเพิ่งรู้จักกันไม่นาน รวมๆเวลาที่คุยมา เดือนกว่าเกือบสองเดือน เราคุยกันทางเฟส แรกๆเธอบอกว่ามาแอ๊วเรา เราก็แบบจริงหรอไรงี้ ไม่เชื่อ แต่เอเป็นคนขี้เกียจขับรถ ขี้เกียจในทุกๆอย่าง แต่เอชอบมารับผมไปโน้นนี่ ครั้งแรก เอมารับไปส่ง ตอนนั้นผมมีธุระต้องไปแต่เช้า เอก็มารับ ไปส่ง วันกลับก็มารับ พาไปโน้นไปนี่ แล้วเราก็สนิทกันมากขึ้น คือเออ้ะ มีเเฟนแล้ว ชื่อเอ็น อยู่ห่างกัน ไม่ค่อยได้คุยกัน มาต่อๆที่เรื่อง เราสนิทกันมากขึ้น เขาพาผมไปหอเขาบ่อย และบ่อย บ่อยขึ้นเรื่อยๆ จนผมมีธุระต้องไปครึ่งเดือน แต่ได้กลับมาพักบ้านแค่คืนเดียว เอก็มารับมาส่งตามเสต้ปพาไปหาของกิน พาไปหอ จน เรากลับมา เอมาส่งที่บ้าน ผมขอกอด แต่เอก็ขอกอดผมน้ะ บอกคิดถึง วันกลับมาเขาซื้อตุ๊กตาที่เราชอบมาให้ หลังจากนั้น เหมือนทุกอย่างกำลังดี ดีมากๆ จนคืนนึงเรากอดกันบนรถก่อนลง หน้าเราจะจูบกันล้ะ เหมือนในหนังมากก แล้วเราก็กลับบ้านตามปกติ แต่ทุกอย่างมันกำลังล้ำลึกเข้าไป คือพออีกวันไปนอนหอ เอชอบลูบหัว เขาคงไม่รู้ว่าเขาห้าทลูบหัวกัน เพราะการลูบหัวนัน สำหรับผม ถ้าผมไม่สนิทก็ไม่มีทางให้ลูบ มองหน้ากัน วินาทีนั้น อยากจูบมาก แต่ทำไรไม่ได้ มาอีกวัน เรานัดกันไปดูหนัง แล้วผมรู้ว่าเอต้องไปกทม.พรุ่งนี้ รู้อีกด้วยว่าเขาไปหาแฟนเขา ผมก็ตัดพ้อตัวเองเรื่องนี้ ตอนกลับผมก็นั่งนิ่งๆตลอดทาง พอจะลงรถ ผมบอกเอว่า หลังจากวันนี้ไม่รู้จะได้เจอกันวันไหนอีก เอก็ร้องไห้ โน้นนี่เยอะแยะ เอขอกอดผมสี่รอบในรถ ผมไม่ลงรถเพราะเอร้องไห้ ผมบอกเอว่าคืนนี้ผมจะไม่โทไปน้ะ ให้เอขับรถดีๆ แต่แบบเอก็ร้องไห้ จนแม่มาหาที่รถ ผมเลยลงรถ แล้วโทรหาเอต่อ คุยไปคุยมาก็เลยแบบว่า ผมถามเอว่ามารับผมไหมล้ะ ผมก็เลยไปขอแม่ สรุปเอวนรถมารับ ระหว่างทางกลับ เอก็เอาแต่จับมือ แล้วถามว่าผมเป็นไร จนถึงหอ เรามานั่งดราม่าบนเตียง เอขอกอดไม่รู้กี่รอบแต่รู้ว่าเยอะมากก จนแบบ ผมกับเอได้จูบกัน เยอะมากก เยอะมากๆเลย วินาทีนั้น งงน้ะ แต่แบบ ผมรู้สึกว่ส ผมไม่ได้ขยับเข้าไป เอขยับมาหาผม จํบจนไม่รู้อะไรเลย แล้วก็ตามสเต้ปอ้ะ มือก็ไปเรื่อย เอยอมผม ผมอก็งงน้ะ แล้วพอสักพัก ก็ชวนกันมาล้างหน้าแฟรงฟัน หลังจากนั้นก็นอน แต่มันไม่ได้นอนอ้ะ มันก็สเต้ปปเดิม จูบแล้วมือไปเรื่อย อ้อ บอกก่อน ผมเป็นทอมน้ะ แต่คือว่าที่ใช้ผมนี่ให้เห็นความแตกต่าง จูบจนนอนหลับไป เช้ามา มันไม่ใช่แค่จูบอ้ะ มันได้มากกว่านั้นอีก ตามสเต้ปเลย เเล้วเราถาทเอว่า รู้ว่าผิด ทำทำไม ยอมทำไม จูบทำไม เอมีเอ็นแล้วน้ะ ทำไมยังมาทำแบบนี้ เราสับสนมากจนเรามานั่งมองตากัน เอถาทเราว่า เราคิดไรเราเลยตอบไปว่า เราไม่รู้ขอบเขตมันอยู่ตรงไหน จนเอร้องไห้ เราถาม เราควรทำไง เอร้องไห้ จนแบบเราต้องหยุด ให้เอไปอาบน้ำอาบเส้ดเราก็ลองอีก มันก็ยังได้อีก เราจูบไปเรื่อยๆ มือไปเรื่อยๆ จนเราหยุด แล้วถามว่ายอมอีกทำไม มันผิดน้ะ เอตอบเพราะเป็นแกเราถึงยอม ไม่รู้ แต่เรายอมแก //ปกติเรากับเอจะใช้คำเรียกว่า เรากับแก//พอเออาบน้ำเส้ดก็ มานั่งที่เตียง เอดูหงอยๆ งงๆ ปวดหัวปวดตาเอนวดหัวนวดตาให้เรา เราจับเอนอนแล้วจูบ แล้วถาม เอรู้ว่าผิด แต่เอก็ทำ เอบอกไม่ทำก็ได้ เราก้จูบเอ จนเอเหมือนรีบให้เรากลับ เอมาส่งที่ท่ารถ แล้วเอก็ไปเราก็บอกเอว่า กลับดีๆน้ะ แล้วก็คุยกันปกติ แต่เราถามเอว่าเอคิดอะไร เอบอกเอไม่รู้ แต่เอรู้สึกดี ยอมรับว่าเฮิธจริง แต่เรารับได้ล้ะ เอบอกเอจะพยายามไม่ทำอีก แต่เราอยากทำกับเอน้ะ เราเลี่ยงไม่ตอบเอแล้วน้ะ แต่เราทำไม่ได้ เอดูมีความสุขดีกับการได้เจอคนของเอ ก็คือเอ็น เราไม่เป็นไร เราโอเค เราจะไม่ผูกมัดเอ ปล่อยมันให้เป็นไปแบบนี้แหละ 😁😁 กว่าเอจะกลับก็เที่ยงคืนกว่า นี่ตี1 กว่าแล้วน้ะ เอหายไปเลย เราโทรหาเอ พอดีเอรับ โอเค เอไม่รู้หรอกว่าทำไมวันนี้เรานอนดึก เรารอเอกลับน้ะเว้ย แต่เราโอเค ไม่คุยก็ได้ เราหายไปเองจะดีที่สุด สรุปแฟนเอมานอนด้วย อีกวันเอก็ไปส่งแฟน แฟนเออ่านแชทเราด้วยสองรอบ หลังจากกลับมาเออยากมาเจอหน้าเราตอนดึก เอก็มาเจอ ไปจอดรถแถวมอ เป็นชม.คุยไม่มาก แต่กอดมากจับมือมาก แล้วเอก็ไปส่งเราที่บ้านอีกวันเอมารับ แล้วเราก็ไปค้างหอเอ มันมีความสุขมากน้ะ เราบอกเราก็ไม่เคยกินหญ้าแก่น้ะ แต่กินแล้วอร่อยดี เอก็บอกไม่เคยกินหญ้าอ่อน แต่มันก็อร่อยดี คืนนั้นก็หลายรอบอยู่//หญ้าแก่หญ้าอ่อน คือแทนสถานะตัวเอง เช้ามา แฟนเอขอบอกเลิกเอ เรางงมาก เอร้องไห้ เราก็บอกให้เอไปเคลียเลย เราจะออกไปเอง สรุปเพื่อนมารับเอไปที่ทำงานของแฟนเอ แล้วเราก็อำลา ก่อนออกจากห้องเอขอกอดเราครั้งสุดท้ายเราไม่ให้แต่เราก็ใจอ่อนให้แกกอด แล้วลงไป ขึ้นรถเพื่อน เพื่อนเอพาไปที่ทำงานแฟนเอ จนบ่าย4โมงกว่า เอให้เรากลับ เออยู่รอต่อ เรากลับมารอฟังผล สรุป แฟนเอไม่เลิกแต่ไม่ไว้ใจ โกรธอยู่ แต่เอก็อยากคุยแบบเดิม แต่เราจะไปเอก็ไม่รั้ง วันนั้น เจ้บสุดว้ะ พอเอง้อเส้ดเอก็มานอนหอเอ เราคุยกันเรื่องไปทะเลว่าจะไปไหม เอบอกไปแต่ไม่ได้ไปกันสองคนแล้ว สรุปคือก็ไม่ได้ไปแหละ รู้งี้ชิ่งไปก่อนเกิดเรื่องจะดีที่สุด เอบอกเอรู้สึกดีมากเมื่อคืนก่อนเกิดเรื่อง ใช่มันดีอ้ะ ดีมาก ตอนี้เราก็เปลี่ยนมาคุยในไลน์แทน ในเฟสเลิกคุยแล้วตั้งแต่วันนั้นหลังจากเอมารับเราที่รรไปหอเอ เราโอเค เราจะไม่คิดมาก ทุกสิ่งทุกอย่าง เริ่มจากความพยายาม เราพยายามแล้วน้ะ เราบอกเอว่า เอจำคำเราไว้น้ะ ณ วันนี้มันเป็นแบบนี้ ในวันที่เราทำสำเร็จ ทำตัวเองดีกว่านี้ เราจะกลับมาใหม่ จะกลับมาใหม่ โดยที่วันนั้นจะเป็นยังไง เราก็ไม่รู้ เเล้วเราจะรอวันนั้นวันที่เราทำสำเร็จ เราอยากขอให้เค้ากับเอเลิกกัน ขอให้เลิกกันไปเลย เราขอดูแลเอเองได้ไหม ทำไมผูกพันจังกับเออ้ะ แค่ช่วงเวลาสั้นๆน้ะ แต่สนิทเร็วมาก แล้วผูกพันมาก ทำไมกัน เราจะอยู่ข้างๆเอแบบนี้ไปเรื่อยๆน้ะ เราทำใจยอมรับอยู่ว่ามันจะไม่เหมือนเดิม เราก็พยายามไม่เอาตัวเองไปผูกติดกับเอ เมื่อก่อนโท เดี๋ยวนี้ไม่ล้ะ เมื่อก่อนมารับโน้นนี่ เดี๋ยวนี้ไม่ล้ะ บอกคิดถึง อยากเจอ แต่ตอนนี้ไม่ล้ะ
เราเลยอยากถามคนอื่นๆว่า ถ้ามาเจอแบบเดียวกับเราจะทำไง อ้อ เอเอาเเชทที่เขาคุยกับเอ็นให้เราดูด้วยน้ะ เอบอกกับแฟนเอประมาณว่า เราไม่คุยกับมันเเล้ว //มันในที่นี้คือเรา// เอบอกต้องการเอ็น อยากมีเอ็นอยู่ข้างๆ คนที่อยากให้อยู่ข้างๆคือเอ็น ไม่ใช่เรา เราอ่านแล้วก็เจ้บ แต่ต้องยิ้ม ตอนนั้นเราจุกน้ะ คือเอเคยบอกเราว่า ไม่อยากขังเราไว้แต่ก็ไม่อยากปล่อย แต่ตอนนี้เหมือนเขาปล่อยเราแต่เราขังตัวเอง
อยากรู้ว่าคนอื่นคิดเห็นไงกับเรื่องนี้ เอเขาแค่เหงา รึเขารู้สึกดีกับเรา รึเราคิดไปเอง เราเคยถามเอน้ะ ว่าถ้าย้อนกลับไปจะทำไหม เอก็ตอบว่า ทำ เพราะทำแล้วรู้สึกดี มีเปอร์เซ็นไหมที่เอกับเอ็นจะเลิกกัน แล้วมีเปอร์เซ็นไหมที่เรากับเอจะได้คุยกันแบบเดิม ขอถามความเห็นคนอื่นๆหน่อย
ปล.หากพิมผิดพิมพลาดตรงไหน ขออภัยด้วยน้ะ เราเพิ่งเขียนครั้งแรก การแทนตัวเองอาจจะงงๆ
อยากรู้ว่าคนอื่นจะคิดไงกับเรื่องนี้ครับ มีแฟนแล้วแต่ยังไปมีอะไรกับคนอื่น
เรื่องมีอยู่ว่า ตัวผมเองขอใช้นามว่า พี น้ะ ผู้หญิงในเรื่องให้ชื่อว่า เอ แฟนของเธอให้ชื่อว่า เอ็น
คือผมรู้จักกับเอผ่านโรงเรียนสถานศึกษาเเห่งนึง เอเป็นนักศึกษาฝึกสอนที่มาฝึกสอนอยู่ที่นี่ ผมเองกำลังศึกษาอยู่ม.5 ผมกับเธอเพิ่งรู้จักกันไม่นาน รวมๆเวลาที่คุยมา เดือนกว่าเกือบสองเดือน เราคุยกันทางเฟส แรกๆเธอบอกว่ามาแอ๊วเรา เราก็แบบจริงหรอไรงี้ ไม่เชื่อ แต่เอเป็นคนขี้เกียจขับรถ ขี้เกียจในทุกๆอย่าง แต่เอชอบมารับผมไปโน้นนี่ ครั้งแรก เอมารับไปส่ง ตอนนั้นผมมีธุระต้องไปแต่เช้า เอก็มารับ ไปส่ง วันกลับก็มารับ พาไปโน้นไปนี่ แล้วเราก็สนิทกันมากขึ้น คือเออ้ะ มีเเฟนแล้ว ชื่อเอ็น อยู่ห่างกัน ไม่ค่อยได้คุยกัน มาต่อๆที่เรื่อง เราสนิทกันมากขึ้น เขาพาผมไปหอเขาบ่อย และบ่อย บ่อยขึ้นเรื่อยๆ จนผมมีธุระต้องไปครึ่งเดือน แต่ได้กลับมาพักบ้านแค่คืนเดียว เอก็มารับมาส่งตามเสต้ปพาไปหาของกิน พาไปหอ จน เรากลับมา เอมาส่งที่บ้าน ผมขอกอด แต่เอก็ขอกอดผมน้ะ บอกคิดถึง วันกลับมาเขาซื้อตุ๊กตาที่เราชอบมาให้ หลังจากนั้น เหมือนทุกอย่างกำลังดี ดีมากๆ จนคืนนึงเรากอดกันบนรถก่อนลง หน้าเราจะจูบกันล้ะ เหมือนในหนังมากก แล้วเราก็กลับบ้านตามปกติ แต่ทุกอย่างมันกำลังล้ำลึกเข้าไป คือพออีกวันไปนอนหอ เอชอบลูบหัว เขาคงไม่รู้ว่าเขาห้าทลูบหัวกัน เพราะการลูบหัวนัน สำหรับผม ถ้าผมไม่สนิทก็ไม่มีทางให้ลูบ มองหน้ากัน วินาทีนั้น อยากจูบมาก แต่ทำไรไม่ได้ มาอีกวัน เรานัดกันไปดูหนัง แล้วผมรู้ว่าเอต้องไปกทม.พรุ่งนี้ รู้อีกด้วยว่าเขาไปหาแฟนเขา ผมก็ตัดพ้อตัวเองเรื่องนี้ ตอนกลับผมก็นั่งนิ่งๆตลอดทาง พอจะลงรถ ผมบอกเอว่า หลังจากวันนี้ไม่รู้จะได้เจอกันวันไหนอีก เอก็ร้องไห้ โน้นนี่เยอะแยะ เอขอกอดผมสี่รอบในรถ ผมไม่ลงรถเพราะเอร้องไห้ ผมบอกเอว่าคืนนี้ผมจะไม่โทไปน้ะ ให้เอขับรถดีๆ แต่แบบเอก็ร้องไห้ จนแม่มาหาที่รถ ผมเลยลงรถ แล้วโทรหาเอต่อ คุยไปคุยมาก็เลยแบบว่า ผมถามเอว่ามารับผมไหมล้ะ ผมก็เลยไปขอแม่ สรุปเอวนรถมารับ ระหว่างทางกลับ เอก็เอาแต่จับมือ แล้วถามว่าผมเป็นไร จนถึงหอ เรามานั่งดราม่าบนเตียง เอขอกอดไม่รู้กี่รอบแต่รู้ว่าเยอะมากก จนแบบ ผมกับเอได้จูบกัน เยอะมากก เยอะมากๆเลย วินาทีนั้น งงน้ะ แต่แบบ ผมรู้สึกว่ส ผมไม่ได้ขยับเข้าไป เอขยับมาหาผม จํบจนไม่รู้อะไรเลย แล้วก็ตามสเต้ปอ้ะ มือก็ไปเรื่อย เอยอมผม ผมอก็งงน้ะ แล้วพอสักพัก ก็ชวนกันมาล้างหน้าแฟรงฟัน หลังจากนั้นก็นอน แต่มันไม่ได้นอนอ้ะ มันก็สเต้ปปเดิม จูบแล้วมือไปเรื่อย อ้อ บอกก่อน ผมเป็นทอมน้ะ แต่คือว่าที่ใช้ผมนี่ให้เห็นความแตกต่าง จูบจนนอนหลับไป เช้ามา มันไม่ใช่แค่จูบอ้ะ มันได้มากกว่านั้นอีก ตามสเต้ปเลย เเล้วเราถาทเอว่า รู้ว่าผิด ทำทำไม ยอมทำไม จูบทำไม เอมีเอ็นแล้วน้ะ ทำไมยังมาทำแบบนี้ เราสับสนมากจนเรามานั่งมองตากัน เอถาทเราว่า เราคิดไรเราเลยตอบไปว่า เราไม่รู้ขอบเขตมันอยู่ตรงไหน จนเอร้องไห้ เราถาม เราควรทำไง เอร้องไห้ จนแบบเราต้องหยุด ให้เอไปอาบน้ำอาบเส้ดเราก็ลองอีก มันก็ยังได้อีก เราจูบไปเรื่อยๆ มือไปเรื่อยๆ จนเราหยุด แล้วถามว่ายอมอีกทำไม มันผิดน้ะ เอตอบเพราะเป็นแกเราถึงยอม ไม่รู้ แต่เรายอมแก //ปกติเรากับเอจะใช้คำเรียกว่า เรากับแก//พอเออาบน้ำเส้ดก็ มานั่งที่เตียง เอดูหงอยๆ งงๆ ปวดหัวปวดตาเอนวดหัวนวดตาให้เรา เราจับเอนอนแล้วจูบ แล้วถาม เอรู้ว่าผิด แต่เอก็ทำ เอบอกไม่ทำก็ได้ เราก้จูบเอ จนเอเหมือนรีบให้เรากลับ เอมาส่งที่ท่ารถ แล้วเอก็ไปเราก็บอกเอว่า กลับดีๆน้ะ แล้วก็คุยกันปกติ แต่เราถามเอว่าเอคิดอะไร เอบอกเอไม่รู้ แต่เอรู้สึกดี ยอมรับว่าเฮิธจริง แต่เรารับได้ล้ะ เอบอกเอจะพยายามไม่ทำอีก แต่เราอยากทำกับเอน้ะ เราเลี่ยงไม่ตอบเอแล้วน้ะ แต่เราทำไม่ได้ เอดูมีความสุขดีกับการได้เจอคนของเอ ก็คือเอ็น เราไม่เป็นไร เราโอเค เราจะไม่ผูกมัดเอ ปล่อยมันให้เป็นไปแบบนี้แหละ 😁😁 กว่าเอจะกลับก็เที่ยงคืนกว่า นี่ตี1 กว่าแล้วน้ะ เอหายไปเลย เราโทรหาเอ พอดีเอรับ โอเค เอไม่รู้หรอกว่าทำไมวันนี้เรานอนดึก เรารอเอกลับน้ะเว้ย แต่เราโอเค ไม่คุยก็ได้ เราหายไปเองจะดีที่สุด สรุปแฟนเอมานอนด้วย อีกวันเอก็ไปส่งแฟน แฟนเออ่านแชทเราด้วยสองรอบ หลังจากกลับมาเออยากมาเจอหน้าเราตอนดึก เอก็มาเจอ ไปจอดรถแถวมอ เป็นชม.คุยไม่มาก แต่กอดมากจับมือมาก แล้วเอก็ไปส่งเราที่บ้านอีกวันเอมารับ แล้วเราก็ไปค้างหอเอ มันมีความสุขมากน้ะ เราบอกเราก็ไม่เคยกินหญ้าแก่น้ะ แต่กินแล้วอร่อยดี เอก็บอกไม่เคยกินหญ้าอ่อน แต่มันก็อร่อยดี คืนนั้นก็หลายรอบอยู่//หญ้าแก่หญ้าอ่อน คือแทนสถานะตัวเอง เช้ามา แฟนเอขอบอกเลิกเอ เรางงมาก เอร้องไห้ เราก็บอกให้เอไปเคลียเลย เราจะออกไปเอง สรุปเพื่อนมารับเอไปที่ทำงานของแฟนเอ แล้วเราก็อำลา ก่อนออกจากห้องเอขอกอดเราครั้งสุดท้ายเราไม่ให้แต่เราก็ใจอ่อนให้แกกอด แล้วลงไป ขึ้นรถเพื่อน เพื่อนเอพาไปที่ทำงานแฟนเอ จนบ่าย4โมงกว่า เอให้เรากลับ เออยู่รอต่อ เรากลับมารอฟังผล สรุป แฟนเอไม่เลิกแต่ไม่ไว้ใจ โกรธอยู่ แต่เอก็อยากคุยแบบเดิม แต่เราจะไปเอก็ไม่รั้ง วันนั้น เจ้บสุดว้ะ พอเอง้อเส้ดเอก็มานอนหอเอ เราคุยกันเรื่องไปทะเลว่าจะไปไหม เอบอกไปแต่ไม่ได้ไปกันสองคนแล้ว สรุปคือก็ไม่ได้ไปแหละ รู้งี้ชิ่งไปก่อนเกิดเรื่องจะดีที่สุด เอบอกเอรู้สึกดีมากเมื่อคืนก่อนเกิดเรื่อง ใช่มันดีอ้ะ ดีมาก ตอนี้เราก็เปลี่ยนมาคุยในไลน์แทน ในเฟสเลิกคุยแล้วตั้งแต่วันนั้นหลังจากเอมารับเราที่รรไปหอเอ เราโอเค เราจะไม่คิดมาก ทุกสิ่งทุกอย่าง เริ่มจากความพยายาม เราพยายามแล้วน้ะ เราบอกเอว่า เอจำคำเราไว้น้ะ ณ วันนี้มันเป็นแบบนี้ ในวันที่เราทำสำเร็จ ทำตัวเองดีกว่านี้ เราจะกลับมาใหม่ จะกลับมาใหม่ โดยที่วันนั้นจะเป็นยังไง เราก็ไม่รู้ เเล้วเราจะรอวันนั้นวันที่เราทำสำเร็จ เราอยากขอให้เค้ากับเอเลิกกัน ขอให้เลิกกันไปเลย เราขอดูแลเอเองได้ไหม ทำไมผูกพันจังกับเออ้ะ แค่ช่วงเวลาสั้นๆน้ะ แต่สนิทเร็วมาก แล้วผูกพันมาก ทำไมกัน เราจะอยู่ข้างๆเอแบบนี้ไปเรื่อยๆน้ะ เราทำใจยอมรับอยู่ว่ามันจะไม่เหมือนเดิม เราก็พยายามไม่เอาตัวเองไปผูกติดกับเอ เมื่อก่อนโท เดี๋ยวนี้ไม่ล้ะ เมื่อก่อนมารับโน้นนี่ เดี๋ยวนี้ไม่ล้ะ บอกคิดถึง อยากเจอ แต่ตอนนี้ไม่ล้ะ
เราเลยอยากถามคนอื่นๆว่า ถ้ามาเจอแบบเดียวกับเราจะทำไง อ้อ เอเอาเเชทที่เขาคุยกับเอ็นให้เราดูด้วยน้ะ เอบอกกับแฟนเอประมาณว่า เราไม่คุยกับมันเเล้ว //มันในที่นี้คือเรา// เอบอกต้องการเอ็น อยากมีเอ็นอยู่ข้างๆ คนที่อยากให้อยู่ข้างๆคือเอ็น ไม่ใช่เรา เราอ่านแล้วก็เจ้บ แต่ต้องยิ้ม ตอนนั้นเราจุกน้ะ คือเอเคยบอกเราว่า ไม่อยากขังเราไว้แต่ก็ไม่อยากปล่อย แต่ตอนนี้เหมือนเขาปล่อยเราแต่เราขังตัวเอง
อยากรู้ว่าคนอื่นคิดเห็นไงกับเรื่องนี้ เอเขาแค่เหงา รึเขารู้สึกดีกับเรา รึเราคิดไปเอง เราเคยถามเอน้ะ ว่าถ้าย้อนกลับไปจะทำไหม เอก็ตอบว่า ทำ เพราะทำแล้วรู้สึกดี มีเปอร์เซ็นไหมที่เอกับเอ็นจะเลิกกัน แล้วมีเปอร์เซ็นไหมที่เรากับเอจะได้คุยกันแบบเดิม ขอถามความเห็นคนอื่นๆหน่อย
ปล.หากพิมผิดพิมพลาดตรงไหน ขออภัยด้วยน้ะ เราเพิ่งเขียนครั้งแรก การแทนตัวเองอาจจะงงๆ