พอกระทู้มาลารินหรือสลิ่มทั่วไปโดนลบ เสื้อแดง ทำดี๊ด๊า ดีใจสุดขีด   เข้ามาเยาะเย้ย สมน้ำหน้า กันเต็มที่

แต่พอของตัวเองโดนลบบ้าง  ทำกระฟัดกระเฟียด  บึ้งตึง บอกบุญไม่รับ  ซุบซิบนินทา อากัปกิริยาเปลี่ยนไป  โทษดิน โทษฟ้า โทษสลิ่ม โทษ wm  สารพัดจะโทษ

(แต่ที่ไม่เคยโทษเลย คือ ตัวเอง)


ผมสงสัยว่าทำไมถึงเป็นไปได้เพียงนี้ ?


คนที่เล่นพันทิปเป็นประจำ  ต้องมี  เมตตา กรุณา  มุทิตา  อุเบกขา   กันให้ครบ   

เขาโดนลบ  เราต้องเห็นใจเขา   ไม่ใช่สะใจ  สมน้ำหน้าเขา       แล้วเป็นไง  พอตัวเองโดนบ้าง ร้องไปสามบ้านแปดบ้าน   ช่วยชั้นด้วย  ชั้นโดนรังแก  ชั้นโดนสลิ่มรุมแจ้งลบ  ชั้น....บลาๆๆ    เราชาวเสื้อแดง เราต้องมาเข้าข้างกันนะ มาช่วยกันรุมถล่ม wm กันเถอะ   เฮอะ !!!   ตลกดี


ต้องมองให้เห็นว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา ๆ   ที่ต้องเกิดขึ้นในชีวิตประจำวันแล้วจะไม่เครียด

แล้วที่สังคมโซเชี่ยลแห่งนี้   ผมมั่นใจว่า wm ท่านเป็นกลาง ยุติธรรมอยู่แล้ว  ท่านไม่เข้าข้างฝ่ายไหน    ไม่ผิดกฎ ท่านจะไม่ลบเด็ดขาด  และ ที่นี่ ไม่มีเส้น !!!!!!!!!



สังคมเล็กๆ มันก็คือสังคมใหญ่ๆ ย่อส่วนลงมา  

อย่างคดีของคนเสื้อแดงที่ทำผิดกฎหมาย   ศาลตัดสินลงโทษจำคุกไม่รอลงอาญา   ก็หาว่าศาลทำไมรีบตัดสิน    ทำไมคดีสลิ่ม  ยังไม่เห็นเดินหน้า  ต้องรอให้ หัวหงอก ก่อนเหรอ ค่อยตัดสิน    ว่าไปนั่น   คดีแต่ละคดี มันมีเบื้องหน้าเบื้องหลัง ความซับซ้อนมันต่างกัน    ช้าเร็วจึงต่างกัน

ไม่ต้องกลัวหรอกว่า  คดีปิดสนามบินของพันธมิตร จะไม่ได้เห็นการตัดสินคดีในชั่วชีวิตของท่านหรอกครับ   เขากำลังดำเนินการกันอยู่   อย่าใจร้อนให้มากนักเลย     ส่วนคดีพี่กี้ร์  อริสมันต์   มันถึงเวลา  ที่เขาและพรรคพวกต้องชดใช้กรรมที่ทำมาแล้ว  ยังดีที่ติดแค่ 4 ปี     ดูคดียูฟันสิ โดนกันคนละ 12,000 ปี  ผมยังไม่เห็นเขาบ่นกันซักคำ




เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ

โจ ขิง