ผมกับเขาคบกันมาได้สองปีกว่าแล้ว ผม24 เขา 20 ผ่านวันเกิดผมมาได้10กว่าวันแล้ว แฟนบอกจะพาไปผมไปเลี้ยงวันเกิดเลี้ยงชาบูเขาบอกเงินไม่ค่อยมี จนผ่านมาก็ยังไม่พาไปแถมทำท่าลืมไปแล้วด้วย ผมก็ไม่ได้อะไรมากมายแต่บางทีก็อดคิดไม่ได้รู้สึกน้อยใจ ไม่ว่าวันไหนผมก็ไม่เคยได้อะไรเลยรู้สึกทำให้อยู่คนเดียว เขาชอบบอกไม่มีเงินแต่มีเงินซื้อของให้ตัวเอง อาทิตย์นึงเจอกันสองที เขาก็กลับบ้านขายของที่บ้านเงินก็ดี แต่เขาดันมีเงินไปซื้อยาลดน้ำหนัก หลายพัน ซื้อเสื้อ ซื้อเครื่องสำอาง ของที่เขาอยากได้ เจอหน้าผมพูดแต่ไม่มีเงิน เลี้ยงหน่อย วันสำคัญของเขา ผมไม่เคยลืมและไม่มีวันไหนไม่เคยซื้อให้ ทั้งนาฬิกาเรือนละหลายพัน ร้องเท้า เสื้อ กระเป๋า ไม่ว่าเขาจะอยากไปเที่ยวไหนผมก็ออกเงินให้หมด เขาอยากได้อะไรถ้าผมพอมีเงินก็จะซื้อให้ ผมไม่ได้รวยแต่ผมก็อยากให้เขามีความสุขในวันสำคัญ วันธรรมดาผมก็เลี้ยงเขาถ้ามีเงินกินนุ้นกินนี้ เวลาเขาขอยืมเงินผมเป็นพันผมก็ให้ยืมร้อยกว่าผมก็ไม่อยากทวง เงินพันเป็นเดือนกว่าจะได้คืน พอผมยืม100กว่าบาทเขาก็ให้ผมยืมนะแต่สองสามวันทวงผมแล้วพอผมบอกยังไม่มีทำถ้าไม่พอใจแถมไปหักเงินที่ผมให้ยืมแถมบอกจะไม่มาหาแล้วมานี้ก็ใช้แต่เงินหมดเยอะ ที่เงินเขาหมดไวไม่ใช่เพราะผมเลยเขามาทีก็หมดเพราะซื้อเสื้อผ้ามีแต่ของที่เขาอยากได้ ชอบทำแบบเอาเงินมาพอดีบางทีซื้อของหมดแล้วให้ผมเลี้ยงแล้วบอกเงินหมดเงินไม่พอแม่ไม่ให้บ้างละ แต่ที่จริงเขามีเงินซ่อนไว้ผมเคยสงสัยเปิดกระเป๋าดู ทำถึงขนาดนั้นเลยหรอกับแฟนตัวเองแท้ๆบางที
ผมรู้สึกน้อยใจแฟนจังเลยครับ วันสำคัญไม่เคยได้ของขวัญ ไม่รู้ว่าผมสำคัญกับเขาจริงไหม บางทีเหมือนโดนเอาเปรียบตลอดเลย