หมายเหตุ: เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมกับผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อนึ่งผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาถ่ายทอดเรื่องราวในแง่ลามกอนาจาร แต่ต้องการสะท้อนปรากฏการณ์เชิงสังคมและวัฒนธรรมที่อยู่ภายใต้ความวาบหวิว

ยังมีเรื่องที่เราเข้าใจผิดกันอีกสารพัดสารเพ เรื่องที่เราไม่เคยรู้มาก่อนอีกมากมายเกี่ยวกับหนัง AV ที่คุณๆ อาจจะคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี (ไม่ใช่ผมแน่นอน เพราะปกติดูแต่ Ben 10)
     หลังจากที่บทความก่อนหน้านี้ ได้นำเสนอเรื่องราวเชิงประวัติศาสตร์ และที่มาของวงการ AV ไปแล้ว คราวนี้เราจะมาพูดถึงเรื่องราวของ AV แบบ Unseen Uncensor และ Uncut เบื้องลึกในวงการแบบกว้างๆ กันบ้าง เรียกได้ว่าเอาให้จุใจแบบจัดเต็มกันไปข้างหนึ่งเลย

จากกระทู้ 18 + ญี่ปุ่นหลังม่านเซ็นเซอร์: ความเป็นมาอุตสาหกรรม AV หนังผู้ใหญ่ที่เราไม่เคยดูจนจบ
https://ppantip.com/topic/36242695


1. ภาพลักษณ์ที่คนนอกมองนักแสดง AV
     ในอดีต โอกาสที่นักแสดง AV จะมารับงานบันเทิง โฆษณา หรือแม้แต่ออกหนังสือเป็นของตัวเองเป็นไปได้ยากมาก แต่ก็ไม่สามารถสรุปได้เต็มร้อยว่าในอดีตดารา AV ถูกจำกัดพื้นที่สื่อ เพราะนักแสดงก็อาจจะเป็นฝ่ายไม่อยากเปิดเผยตัวเนื่องจากไม่อยากเป็นที่รู้จัก เรียกว่าอยากได้เงินมากกว่าอยากดัง แต่ปัจจุบันคนนอกวงการก็เริ่มมีท่าทีที่เปลี่ยนไปต่อนักแสดง AV (นับเฉพาะชาวญี่ปุ่น)
     โดยเฉพาะในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา ค่ายผลิต Adult Content 3 ค่ายยักษ์ใหญ่ ประกอบด้วยบริษัทผลิตเซ็กซ์ทอย และค่ายผู้ผลิตหนัง AV ได้สร้างความฮือฮาด้วยการออกบูทจัดหางานที่มหาวิทยาลัยวาเซดะ (Waseda University) ซึ่งมีชื่อเสียงในระดับเดียวกันกับจุฬาฯ หรือธรรมศาสตร์ของบ้านเรา แม้ว่าการออกบูทรูปแบบนี้อาจไม่ใช่ครั้งแรก แต่ก็ถือเป็นครั้งแรกที่มีการรวมตัวกันประกาศว่าเป็นงานที่ถูกกฎหมาย นอกจากนี้ระยะหลังๆ เราจะได้เห็นดารา AV อย่าง Sora Aoi มาเป็นคอลัมนิสต์ประจำสื่อบางหัวมากขึ้นด้วยเช่นกัน
     แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าการที่นักแสดง AV ได้รับการยอมรับมากขึ้น จะหมายความว่าอคติของคนทั่วไปจะจางหายไป ถึงอย่างไรก็ตามทัศนคติต่อนักแสดงที่เปิดกว้างมากขึ้นก็ทำให้มีนักแสดงหน้าใหม่ผันตัวเข้ามาสู่วงการนี้มากขึ้นเช่นกัน ถึงขนาดที่มีคำเปรียบเปรยที่ว่า
     “ทุกๆ 28 คนในห้องเรียน จะมีผู้หญิง 1 คนที่ทำงานในอุตสาหกรรม Adult Content”

2. ความสัมพันธ์ต้องห้ามของนักแสดงชายและหญิง
     หลังต้องผจญวิกฤตการณ์ลดค่าใช้จ่ายในช่วงปี 2000-2010 การทำงานของทีมถ่ายทำจึงเริ่มเข้มงวดมากขึ้น ทุกอย่างถูกตีกรอบด้วยเวลาและงบประมาณที่จำกัด บรรยากาศการถ่ายทำที่เคยผ่อนคลายและเป็นกันเองกลับตึงเครียด ไม่เว้นแม้แต่นักแสดงที่พลอยได้รับผลกระทบไปด้วย ว่ากันว่าแต่เดิมนักแสดงชายและหญิงจะใช้ห้องพักนักแสดงร่วมกัน ทั้งคู่จะได้ทำความรู้จัก ละลายพฤติกรรมก่อนทำการเข้าฉาก บางรายที่แอบปิ๊งกันก็เริ่มติดต่อและสานความสัมพันธ์หลังถ่ายทำการ ‘ยิ้ม’ ร่วมกันเสร็จ ก่อนจะกลายเป็นความรักที่เกิดขึ้นในกองถ่าย
     เรื่องดังกล่าวจึงถือเป็นบทเรียนและความผิดพลาดที่จะไม่มีวันเกิดขึ้นอีกเด็ดขาด เพราะเมื่อเริ่มเลยเถิดสานความสัมพันธ์เมื่อใด วงการ AV จะขาดความเป็นมืออาชีพโดยสิ้นเชิง นักแสดงส่วนใหญ่มักเกิดอาการหึงหวง หากเขาของเธอ และเธอของเขาต้องไปเข้าฉากยิ้มร่วมกับเพื่อนร่วมวงการคนอื่น ในปัจจุบันวงการ AV จึงผุดนโยบายตัดไฟแต่ต้นลมด้วยการแยกห้องพักนักแสดงชายหญิงออกจากกัน ทั้งคู่ไม่สามารถแลกช่องทางติดต่อกันได้เลย จะได้เจอกันก็ต่อเมื่อเข้าฉากเท่านั้น และกลายเป็นกฎเหล็กซึ่งเป็นที่รู้กันในวงการว่า
     ‘หากนักแสดง AV คู่ใดคบกัน ทั้งคู่จะถูกแบนจากวงการ และถูกเลิกจ้างโดยต้นสังกัดทันที!’

3. พระเอก AV ไม่ได้หน้าแย่เสมอไป
     สิ่งหนึ่งที่เราเชื่อว่าคนที่เคยดูหนัง AV อาจจะเห็นพ้องตรงกันคือพระเอก AV ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้หล่อทุกคนนี่นา บางคนนอกจากจะไม่หล่อ หุ่นก็อาจจะพังด้วยซ้ำ
     มีทฤษฎีที่ว่ากันว่าผู้ชายเราจะรู้สึกอิจฉา เมื่อได้เห็นใครที่ดูดีกว่าตัวเองจะรู้สึกไม่ชอบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนุ่มๆ ที่ต้องเข้าฉากกับสาวๆ สุดเซ็กซี นอกจากนี้การที่บางครั้งพระเอก AV ดูหล่อเกินไป หุ่นดีเกินไป ก็อาจจะทำให้ผู้ชายส่วนใหญ่ที่ดูหนังไม่อิน และเข้าไม่ถึง เป็นนัยว่าเรื่องแบบนี้อาจเกิดขึ้นกับตัวเองได้ยาก หากไม่ได้มีหน้าตาเป็นอาวุธ หรือหุ่นที่กำยำ
     แต่ถามว่าพระเอก AV จำเป็นต้องหน้าตาแย่ทุกคนไหม มันก็ไม่ถึงขนาดนั้น เพราะพระเอก AV บางคนก็มีพร้อมทั้งหน้าตา และหุ่นที่เพอร์เฟกต์เช่นกัน ที่สำคัญในวงการ AV ก็ยังมีแนวหนังประเภทหนึ่งสำหรับรองรับสาวๆ ที่ชื่นชอบนักแสดงหน้าตาดีโดยเฉพาะ ‘Silk Labo’ ข้อสมมติฐานดังกล่าวจึงไม่อาจสรุปได้ว่า พระเอก AV ต้องหน้าแย่หุ่นพังเสมอไป

4. ใบโพยค่าตัวนักแสดงที่หลายคนเข้าใจผิด
     ถ้าจำกันได้ ไม่กี่ปีที่ผ่านมามีใบโพยลักษณะคล้ายเช็กลิสต์กิจกรรมเข้าจังหวะต่างๆ เช่น Carpark มีราคาเท่านี้ หรือไม่ก็โหลดแผ่นซีดีมีราคาเท่านั้น ถูกแชร์ว่อนสังคมออนไลน์ด้วยความเข้าใจผิดว่า ใบดังกล่าวเป็นชอยส์เลือกออปชันการทำงานของนักแสดง AV
     แต่ในความเป็นจริงแล้ว ใบดังกล่าวคือเมนูที่ใช้กันในร้าน Image Club ดีๆ นี่เองครับ เพราะสำหรับกองถ่ายหนัง AV ผู้กำกับ ค่ายหนัง โมเดลลิง และนักแสดงจะต้องทำการตกลงรายละเอียดในการถ่ายทำทุกๆ ครั้งก่อนเริ่มถ่ายทำจริง เพราะหากมาตกลงรายละเอียด กรรมวิธีต่างๆ หน้ากล้องก็คงเสียเวลาน่าดู
     นอกจากนี้นักแสดง AV ก็ไม่ได้เป็นกันได้ง่ายๆ อย่างที่หนุ่มๆ ไทยหลายคนอาจจะเคยเข้าใจกันผิดๆ และพร้อมจะแพ็กกระเป๋าบินลัดฟ้าไปแคสติ้งที่ญี่ปุ่น เพราะการทำงานที่ญี่ปุ่นทั่วไปจำเป็นจะต้องมี Work Permit หรือใบอนุญาตในการทำงาน ทำให้นักแสดงผิวสีหรือผู้หญิงต่างชาติที่เคยเห็นในตอนพิเศษของ AV ส่วนใหญ่มักจะเป็นพลเมืองประเทศญี่ปุ่นที่ได้รับการรับรองสถานะจากการแต่งงานกับสาวญี่ปุ่น หรือนักแสดงลูกครึ่งอีกด้วย (มีบ้างที่ไปถ่ายต่างประเทศและแคสติ้งหานักแสดงท้องถิ่นเลย แต่ ปัจจุบันวิธีนี้ใช้กันน้อยลงมากแล้ว)

ปัจจุบันเรตเงินเดือนของเด็กจบใหม่ทั่วไปในประเทศญี่ปุ่นอาจจะน้อยกว่าเมื่อเทียบกับการเป็นนักแสดง AV จึงไม่น่าแปลกใจว่าเหตุใดถึงมีคนอยากเข้ามาอยู่ในวงการนี้ตลอดเวลา

5. เกรดของนักแสดงบอกอะไรเราได้
     ในวงการ AV นักแสดงแต่ละคนจะได้รับค่าจ้างในการทำงานตามเกรดของตน แบ่งตามระดับได้แก่ A B และ C
     นักแสดงเกรด C ส่วนมากเป็นตัวประกอบที่มักจะโผล่ตามหนัง ‘หมู่คณะ’ ส่วนมากนักแสดงพวกนี้เป็นขาจร ขอเข้ามาเล่นแค่ตอนสองตอน ไม่อยากให้คนอื่นเห็นหน้าจึงเลือกเล่นปะปนกับนักแสดงคนอื่นๆ เพื่อเลี่ยงการเป็นจุดสนใจ โดยมากนักแสดงเกรด C จะได้รับเงินเริ่มต้นอยู่ที่ 30,000-80,000 เยนต่อเรื่อง (ประมาณ 10,000-27,000 บาท) ถือว่าเป็นรายได้ที่สูงทีเดียวเมื่อเทียบกับชั่วโมงงานพาร์ตไทม์ส่วนใหญ่ของญี่ปุ่นที่ได้เฉลี่ยชั่วโมงละ 800-1000 เยน จึงไม่น่าแปลกใจว่าเหตุใดคนส่วนใหญ่ถึงเข้าๆ ออกๆ วงการ AV ด้วยการเป็นนักแสดงเกรด C
     สำหรับนักแสดงเกรด B จะได้รับเงินเฉลี่ยต่อตอนอยู่ที่ 80,000-150,000 เยนต่อเรื่อง (ประมาณ 27,000-50,000 บาท) มักเป็นนักแสดงที่มีรูปร่างหน้าตาดูดีไม่ต่างจากเกรด A แต่อาจจะติดขัดด้วยเหตุผลบางประการที่ค่ายไม่อยากเซ็นสัญญาด้วย หรือฝั่งนักแสดงก็ไม่อยากเซ็นสัญญาประจำ ซึ่งก็ถือว่าเป็นข้อดีของนักแสดงฟรีแลนซ์เกรด B ลองคิดเล่นๆ หากพวกเขา/เธอขยันทำงานปั่นรอบใน 1 เดือนให้มากๆ รายได้ของเขา/เธอ ก็อาจจะแซงหน้านักแสดงเกรด A แบบไม่เห็นฝุ่น
     และสุดท้าย นักแสดงเกรด A ตัวท็อปของวงการที่ค่ายเห็นแล้วถูกชะตาจับเซ็นสัญญาทันที โดยมากจะได้รับค่าตัวเฉลี่ยต่อเรื่องอยู่ที่ 800,000-1,500,000++ เยน (ประมาณ 264,000-495,000 บาทขึ้นไป) แต่การเซ็นสัญญาแม้จะมีความมั่นคงมากกว่านักแสดงเกรด B แต่ก็มีข้อจำกัดที่ทำให้นักแสดงเกรด A รับงานได้จากต้นสังกัด และมีงานแค่เดือนละครั้งเท่านั้น ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับค่ายที่นักแสดงเซ็นด้วยว่าเชื่อถือได้มากน้อยแค่ไหน เพราะบางค่ายก็ดูแลนักแสดงในสังกัดไม่ดีเช่นกัน
     ปัจจุบันเรตเงินเดือนของเด็กจบใหม่ทั่วไปในประเทศญี่ปุ่นจะเริ่มต้นอยู่ที่ 180,000-250,000 เยน (ประมาณ 60,000-84,000 บาท) ซึ่งอาจจะน้อยกว่าเมื่อเทียบกับการเป็นนักแสดง AV จึงไม่น่าแปลกใจว่าเหตุใดถึงมีคนอยากเข้ามาอยู่ในวงการนี้ตลอดเวลา แม้จะมีทั้งเสียงคัดค้านและเสียงเห็นพ้องก็ตาม

สถานะของนักแสดงสาวเมื่ออยู่ในกองถ่าย ก็มีค่าไม่ต่างอะไรจากเจ้าหญิงเลยก็ว่าได้

6. หลักปฏิบัติเชิงจิตวิทยาต่อนักแสดง AV สาว
     เรื่องที่น้อยคนจะได้รู้สำหรับกองถ่าย AV คือ ในกองถ่ายทั้งหมดจะต้องมีทีมงานที่เป็นผู้หญิงอย่างน้อย 1 คน ซึ่งจะเป็นสไตลิสต์ หรือช่างแต่งหน้า ช่างทำผมก็ได้ที่นอกเหนือจากนักแสดงสาว สาเหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพื่อให้นักแสดงสาวรู้สึกผ่อนคลายกับการทำงานในสถานการณ์ที่ไม่คุ้นชิน การมีเพื่อนเพศเดียวกันคอยปรับทุกข์ ให้คำปรึกษา และระบายเรื่องเครียดๆ จากการทำงานน่าจะเป็นวิธีที่ดีที่ช่วยให้นักแสดงเหล่านั้นรู้สึกสนุกไปกับการทำงาน
     นอกจากนี้ สถานะของนักแสดงสาวเมื่ออยู่ในกองถ่ายก็มีค่าไม่ต่างอะไรจากเจ้าหญิงเลยก็ว่าได้ เพราะนวลนางทุกคนจะได้รับการปฏิบัติอย่างดีที่สุด ดีซะจนเธอคงจะหาความรู้สึกเช่นนี้ไม่ได้จากการทำงานตามบริษัทเอกชนทั่วๆ ไป ซึ่งสอดคล้องในเชิงจิตวิทยาที่ค่ายหนังและผู้กำกับต้องการจะให้นักแสดงสาวได้รับความสบายใจ ไม่เครียด ไร้กังวล เมื่อถึงเวลาถ่ายทำ เธอจะได้รีดเอาศักยภาพ ‘Best Performance’ ของตัวเองออกมาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

7. Play Sex, Play Safe ใครว่านักแสดง AV ไม่ใส่ถุงยาง?
     โดยส่วนใหญ่ นักแสดง AV แบบถูกกฎหมาย (Censor) ทุกคนจะสวมถุงยาง (ส่วนใหญ่จะใช้ถุงยางความบางขนาด 0.3 มิลลิเมตรแทบทุกกองถ่าย เพราะว่ากันว่าขนาด 0.1 มิลลิเมตรมีความบางเกินจนเกิดเสียงไม่พึงประสงค์ยามถอดและยามสวมใส่)
     ในการแสดง ทุกคนจะต้องผ่านการตรวจเลือดทุกๆ เดือน หรือหากบางคนที่ไม่อยากใส่ ชอบสด ก็ต้องผ่านการตกลงร่วมกันระหว่างนักแสดงหญิงและชายเสียก่อน ทั้งนี้ก็เพื่อเป็นการป้องกันโรคติดต่อ รวมไปถึงการตั้งครรภ์ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ด้วยความไม่ตั้งใจ จึงอาจจะเรียกได้ว่าการเป็นนักแสดง AV นั้นปลอดภัยกว่าการทำงานกลางคืนอย่าง Soapland หรือ Delivery Health ด้วยซ้ำไป
     ส่วนหนัง AV ที่เรามักจะเห็นว่ามีการหลั่งข้างในนั้น บางทีนักแสดงฝ่ายหญิงอาจจะต้องยินยอมพร้อมใจที่จะกินยาคุมกำเนิดไว้ก่อนถ่ายทำ หรือในบางกรณีอาจจะใช้วิธีการเซตขึ้นมา โดยนำไข่ขาวผสมนมข้น หรือกล้วยบดมาใส่ไซริงก์แล้วฉีดเข้าไปที่ส่วนนั้นเพื่อทำให้มีลักษณะคล้ายอสุจิปลอม   

http://themomentum.co/momentum-special-report-av-7-things-did-you-know
http://themomentum.co/momentum-special-report-av-7-things-did-you-know-part2