สวัสดีครับเพื่อนชาวพันทิปทุกคน ผมชื่อต่อครับ
นี่เป็นครั้งแรกเลยครับที่ผมเข้ามาใน สังคมของ ppantip.com เลย
ผมไม่เคยอ่านหรือเขียนพันทิพย์มาก่อนหากผิดพลาดประการไดกระผมก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยน้ะครับ
เอาหล่ะ เรามาเข้าเรื่องกันเลยเหอะวันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องที่เกิดกับตัวผมเอง เป็นเรื่องจริงที่ผมเจอด้วยตัวผมเอง โดย ผมจะขออนุญาติเปรียบเทียบเหตุการณ์ความรักของผมในช่วงตลอด 3 ปีนี้โดย เปรียบเปรย 3 อย่าง ดังนี้
(1.)ผู้หญิงคนที่ผมรัก เป็น โต๊ะไม้
(2.)ความพยายามของผม เป็น นักต่อจิ๊กซอว์
(3.)ความรู้สึกของเราทั้งสอง(ชาย&หญิง) เป็น จิ๊กซอว์
               บนโต๊ะไม้โต๊ะหนึ่งซึ่งสวยมากครับ มีจิ๊กซอว์รูปนึง ที่นักต่อจิ๊กซอว์กำลังต่อขึ้นยิ่งต่อยิ่งรู้สึกว่ามันยากที่สุดในชีวิตของนักต่อจิ๊กซอว์เลย จิ๊กซอว์รูปนี้ มันกำลังจะเสร็จแล้วครับ เพียงแค่สิ้นส่วนเหลืออีก ไม่ถึงสิบตัวเท่านั้น มันก็จะเสร็จสมบูรณ์ และจะเป็นสิ่งที่ทำให้นักต่อจิ๊กซอว์ภูมิที่สุดในชีวิต มีค่าที่สุด เท่าที่นักต่อจิ๊กซอว์คนนี้เคยพยามมาทั้งหมดทั้งสิ้น แต่ก่อนที่นักต่อจิ๊กซอว์จะต่อจิ๊กซอว์ชิ้นนั้นให้เรียบร้อยนักต่อจิ๊กซอว์ดันกลับไปเห็น จิ๊กซอว์ทั่วๆไปตั้งอยู่บนโต๊ะญี่ปุ่นเล็กๆโต๊ะหนึ่ง แกะแล้วมีชิ้นส่วนอยู่ 4 ชิ้น ให้ประกอบ และน่าแปลกที่นักต่อจิ๊กซอว์ดันเลือกที่จะต่อจิ๊กซอว์ 4 ชิ้นนี้ และเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นนักต่อจิ๊กซอว์ได้คว่ำโต๊ะไม้ที่มีจิ๊กซอว์ที่เขาต่อมานานเป็นเวลานับปีลง แล้วก็ไปทำของง่ายๆ ให้เสร็จ หลังจากเค้าต่อจิ๊กซอว์ 4 ชิ้นนี้บนโต๊ะญี่ปุ่นเสร็จเขาได้รู้ว่า จิ๊กซอว์ 4 ชิ้นนี้ มันไม่มีอะไรเลย แม้แต่ความภาคภูมิใจก็หาไม่ แล้วอยู่มาวันนึงนักต่อจิ๊กซอว์คิดขึ้นมาว่าตอนนั้นเขาทำอะไรลงไป นักต่อจิ๊กซอว์เลยเดินมาดูที่โต๊ะไม้โต๊ะเดิมที่เขาได้คว่ำมันเองกับมือ แต่ทว่า โต๊ะไม้โต๊ะนี้ได้ตั้งกลับขึ้นมาเหมือนเดิมแล้ว เหลือเพียงแต่จิ๊กซอว์ที่กระจัดกระจาย มีเพียงบางรูปของจิ๊กซอว์เท่านั้นที่ต่อติดกันอยู่บ้างเล็กน้อย เหลือเพียงจิ๊กซอว์ของนักต่อจิ๊กซอว์ที่ได้ต่อใว้เกือบเสร็จเพียงแค่เท่านั้นเอง

เรื่องนี้เป็นเพียงแค่เรื่องย่อของเหตุการณ์ตลอด 3 ปี ของความรักของผมเพียงเท่านั้นเอง
ถามเพื่อนชาว ppantip.com :: เพื่อนอ่านแล้วคิดยังไงกับ นักต่อจิ๊กซอว์ หรือก็คือ ตัวผมเองบ้างครับ
ความเห็นของผม :: สำหรับตัวผมเองคิดว่า ตัวผมเองโง่มากครับ เรื่องนี้ผมจะไม่มีทางให้อภัยตัวเองเลยครับ 😥