เรากับแฟนคบกันมาได้ 1ปี1เดือน ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเราเป็นกำลังใจของกันและกัน คอยห่วงใยกัน เราไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกันทุกๆวัน ที่ไหนมีเขาที่นั่นจะมีเราเสมอ ตัวติดกันไม่เคยจะห่างกันเลย แฟนเราชื่อ อาร์ท เราชื่อพิม ขออนุญาติเรียกชื่อแทนนะคะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า พิมเป็นคนที่คบใครคบง่าย เลยไม่เคยคบใครถึงเดือนเลย อาร์ทก็เช่นกัน คุยกันได้อาทิตย์เดียวก็คบแล้ว พิมเป็นคนคุยสนุกเลยหาแฟนง่าย พิมคิดแค่ว่าอีกไม่นานคงเลิกเหมือนคนอื่นๆเพราะคงไม่มีใครทนนิสัยพิมได้หรอกเพราะพิมงี่เง่ามาก แต่กับอาร์ทมันต่างออกไป เพราะอาร์ทคือคนแรกในทุกๆอย่าง เรานอนกับผุ้ชายคนแรกก็คืออาร์ท เรากินข้าวกับผุ้ชายคนแรกก็คืออาร์ท ไปเที่ยวด้วยคนแรกก็คืออาร์ท เขาคือทุกๆอย่างเลย มันผูกพันมากๆเพราะพิมไม่เคยทำอย่างนี้กับใคร อีกอย่างเขาก็ทนกับพิมได้ ทำทุกๆอย่างให้ จนเราเคยตัว พิมมีความสุขมากๆที่มีอาร์ท เขาเข้ามาเติมเต็มส่วนที่ขาดหาย เวลาเราเสียใจร้องไห้เขาจะคอยอยุ่เคียงข้าง แค่เขากอดพิม พิมก็รู้สึกดีขึ้น ไม่ว่าจะครั้งไหนๆทุกๆครั้งที่เสียใจ พิมจะนึกถึงเขาคนแรกเสมอเพราะไม่มีใครจะมาปลอบเราได้เลยนอกจากเขา เหมือนกับว่าชีวิตนี้จะขาดเขาไม่ได้ เรารักกันมาก ถึงขั้นป้าร้านข้าวแกงแซวว่า ตั้งแต่เปิดร้านมาไม่เคยเห็นคู่รักคู่ไหนที่น่ารักและรักกันขนาดนี้ คือเวลาเรากินข้าวเราจะสั่งแตกต่างกันแต่จะแบ่งกัน จะหยอกล้อกัน เล่นกัน เรามีร้านประจำหลายร้านมาก ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า อาร์ทเป็นคนเชียงราย แล้วมาเรียนที่น่าน เราเลยเจอกัน เวลาปิดเทอมอาร์ทจะกลับบ้าน ทุกๆครั้งเราจะกอดกันร้องไห้เพราะความคิดถึง เวลาห่างกันเราจะวิดีโอคลอเสมอ หาเวลาคุยกันเสมอ จนมาวันหนึ่ง รักเราเริ่มเปลี่ยนไป ผิดที่พิมเริ่มจะงี่เง่ามากขึ้น เขาก็เริ่มจะไม่ไหว จนวันหนึ่งเราจับได้ว่าเขาแอบคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งเราโกทธมากทั้งตบทั้งตีทั้งร้องไห้ หากใครเคยรักคนๆหนึ่งมากๆจะเข้าใจว่าทำไมพิมถึงทำขนาดนั้น.คนเราเมื่อรักมากจะเจ็บมาก มันบรรยายไม่ได้หรอกว่าเจ็บมากแค่ไหน ทุกๆวันนี้ยังจำได้ดี ว่าเจ็บยังไง ตั้งแต่นั้นมารักเราเริ่มเปลี่ยน พิมกลายเป็นคนระแวง ขี้โมโห ขี้บ่น แต่พิมก็รักเขามากเหมือนเดิม แต่อาร์ทใจเขาเปลี่ยนไปแล้ว พิมทำทุกอย่างให้เขากลับมา เขาก็ยอมกลับมาน้ะ แต่ไม่ค่อยสนใจเราเท่าไร เราน้อยใจจึงบอกเลิก เขาร้องไห้ เราก็ร้อง เราเสียใจที่ทำอะไรแล้วไม่คิด พอเราไปขอเขาคืนดี แรกๆเขาก็ไม่ยอม เราตื้อจนเขายอม.แล้วก็เป็นช่วงที่วิทลัยปิด3วันพอดี เขาก็กลับเชียงรายไป พิมติดต่อเขาได้นะแต่เขาให้เพื่อนรับสายแล้วหลอกเราว่าอาร์ทไม่อยุ่ คือแฟนกันอ่ะทำไมจะไม่รุ้ว่าเขายังโกทธอยุ่ เราไม่ได้โง่เราก็บอกให้บอกอาร์ทมาคุยกันก่อนเราไม่ชอบค้างคา เพื่อนอาร์ทบอกว่าอาร์ทไม่อยากคุยก็ตัดสายไป เราโทหา วิดีโอคลอหา แต่ติดอีกสายหนึ่ง ซึ่งเขาคุยดับคนอื่นอยู่ พิมร้องไห้ทั้งคืน เสียใจจนเขากลับมา พิมไปหาเขาที่หอเขาเปลี่ยนไป จนเราไปเห็นที่เขาโพสแล้วผุ้หญิงคนหนึ่งก็มาเม้น เราเลยไปส่องแล้วเช็คโทรศัพท์อาร์ทก็เป็นอย่างที่เราคิดจริงๆเขามีคนใหม่ ตอนที่เราโทไปติดอีกสายเพราะผู้หญิงคนนี้ เราร้องไห้ด่าเขาเพราะเราเสียใจ เราแชทไปหาผู้หญิงคนนั้นไปขอเขาดีๆให้เลิกยุ่งเพราะเรากับอาร์ทยังไม่เลิกกันที่เราคิดแบบนี้เพราะก่อนที่เขาจะกลับบ้านเราขอเขาคืนดีได้แล้ว พอผู้หญิงคนนั้นเลิกยุ่งกับอาร์ท เราก็เริ่มรู้หลายๆอย่างที่ทำให้เราเสียใจ ตลอดเวลาที่ผ่านมาถึงเราจะทะเลาะกันมากแค่ไหนเราจะห่วงอาร์ทเสมอกินข้าวก็จะรอเขาเสมอ.ห่วงเขาเสมอ รักเขาเสมอ แต่สิ่งที่เราได้รุ้คือเขาตอบแทนเราแบบนี้ เขาทำทั้งๆที่รุ้ว่าเราจะเสียใจ อาร์ทกินเหล้าจากที่ไม่เคยกินมาก่อน เขาบอกเสมอว่าเขาเกลียดพวกของมึนเมาซึ่งตัวพิมเองก็ไม่ชอบพวกนี้เหมือนกัน เขาก็ไม่เคยกินเราก็ไม่เคย แต่วันนั้นอาร์ทกินเราเสียใจ พิมก็ไปแย่งส่วนของอาร์ทกิน มีปัญหากัน เขาเมาอ้วกทั้งคืนเราก็ดูแลซักผ้า เช็ดตัวเขาหวังว่าเขาจะเห็นความดีเรา.แต่ไม่เลย พิมไปหาอาร์ทก็เหมือนคนไม่มีตัวตน ไปหาทุกวันจนครบ2เดือน จนอาร์ทใจอ่อนทำข้อตกลงกับเราว่าจะกลับมาเหมือนเดิมในหนึ่งเดือนแต่หากครบเวลาแล้ว ต่างคนต่างอยู่ เวลานั้นขอแค่เรามีโอกาสอยุ่กับเขาอีกเราก็ตกลง เขาหวง เขาห่วง เขาดูแลเราเหมือนเดิมทุกๆอย่าง จนครบ1เดือนเราก็เลิกกันไป ทุกวันนี้ เรายังรอ และรักอาร์ทเสมอ 1เดือนร้อน พิมอยากรู้ว่าอาร์ทยังรักพิมอยู่? หรืออาร์ทฝืน ทำไมพิมถึงรู้สึกว่าเรายังรักกันอยู่เลย อะไรที่พิมทำไม่ดีพิมขอโทษนะ ขอให้อาร์ทเจอคนที่ดี แล้วหากวันหนึ่งอาร์ทเกิดอยากกลับมา กลับมาได้เสมอนะ