เรื่องมันมีอยู่ว่าเราคบพึ่งคบกับคนๆนึงค่ะ ซึ่งเราสองเราอยู่ในจังหวัดเดียวกันแต่คนละอำเภอคนละที่คนละทาง ไม่ค่อยได้มีโอกาสได้พบเจอกันเท่าไหร่ เราเป็นคนชอบเวลาเจอกันมากว่าโทรหาหรือพิมพ์หากันในเฟสบุ๊ค เรารกับกัส(นามสมมุติ) พึ่งกับกันได้มาไม่นานคบกันตั้งแต่เราเลิกกะแฟนเก่าใหม่ๆ เรามาคบกะกัสเราคิดมากัสคงทำให้เรามีความสุขถึงบางทีจะไม่ได้เจอหน้ากัน เราเป็นคนขี้เหงามากเลยค่ะ ชอบคิดมากคิดไปเองคิดอะไรไม่ใช่เรื่องชอบหงุดหงิดเวลาทำไรแล้วไม่ได้ใจประมาณว่าเราไม่พอใจเราก็จะวีนใส่อะค่ะ เราชอบคิดมากโดยเฉพาะเวลาเขาไปข้างนอกไปเที่ยวกะเพื่อนๆบ้างแล้วเขาไม่ได้บอกเราไว้ เราก็จะคิดมากคิดว่าเขาไปทำอะไรที่ไม่ดีที่เราไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ เราคิดว่าเขาคงจะรำคาณเราอะค่ะ เพราะเราเป็นแบบนี้มั้งแฟนคนเก่าหรือแฟนคนอื่นๆที่เคยคบมาเลยทนเราไม่ได้เท่าไหร่ แต่คนที่เคยคบมาเขาก็ไม่เคยบอกเลิกเราเลย มีแต่เราไปบอกเลิกเขา ก็เขาทำตัวไม่น่ารักนี่หน่าเราทำตัวไม่เหมือนเดิมทำให้เราคิดว่าผู้ชายคนนี้คงทำให้เราไม่มีความสุข เราเป็นคนติดดินอะค่ะ ไม่หรูเท่าไหร่ ความสุขของเราไม่ใช่เงินหรอกนะค่ะ ความสุขของเราคือการที่มีคนให้ความสำคัญกับเราทำให้เราไม่คิดมากไม่เหงาไม่ฟุ้งซ่าน เราขี้เหงามากๆ มาเข้าเรื่องกันต่อเลยนะค่ะ5555 เราคบกะกัสเรารู้สึกว่าเรามีความสุขเพราะเขาเป็นคนตลกๆกวนๆอะไรประมาณนี้ เขาเป็นกันเอง แต่เรากลัวว่าถ้าเราเป็นแบบนี้เขาจะทิ้งเราไป เรารู้สึกว่าตัวเองแย่มากเลยค่ะตอนนี้ทำไรไม่ถูกเลย หรือเราควรเปลี่ยนนิสัยของตนเองคะ คิดไม่ออก หื้ออ อยากร้องไห้ TT เราชอบมาคิดแล้วร้องไห้คนเดียวไม่มีใครเลยที่เข้าใจเวลาคุยกะแม่เรื่องนี้แม่ชอบดุตลอดเลย ว่าไม่ต้องไปคิดมากแล้วชอบบ่นจนเราไม่อยากเล่าให้ใครฟังเลย หรือเราเป็นโรคคิดมากซึมเศร้าเครียดดจัง เราต้องการคนเปย์ใจไม่ใช่คนเปย์เงินจบแยก (อยากระบายเฉยๆค่ะ) มาคอมเม้นได้นะคะเหงาแฮร่ๆ55555555 อึดอัดจัง