เรามีเพื่อนคนนึง เเต่เพื่อนมีเเฟนเเล้วคบกันมาก้อ ประมาณ 4 ปี เรารู้จักกัน 3ปี
เเต่เเฟนเค้าอยุ่ไกล เราสองคนรู้จักมากกว่าคนอื่นรู้จัก ไม่มีกำเเพงใดๆ คอยดูเเลกันตลอด ไปไหนด้วยกันตลอด
จนคนทั่วไปคิดว่า เราเป็นเเฟนกัน เรารู้สึกดีมาก
มันติดตรงที่เรา เป็นเพื่อนกัน เเล้ว เค้าเป็นคนซื่อสัตย์ต่อรักมาก เราไม่รู้จักเเฟนเค้าว่าเป็นไง เพราะไม่ได้สนใจเลย
เค้าเคยอยากให้รุ้จักกัน เเต่มันไม่ได้ ผู้ชาย กับผู้ชายอะ คิดเเต่ว่า คบกันตั้ง 4 ปี มันคงเป็นคนดีนั่นเหละ ทะเลาะกันยังไม่เลิกกันอะ
ตอนนี้เค้ากลับไปหาเเฟน ไม่นานอะ ดะกลับมาหาเจอเราอีก
เรารู้สึกว่า เหมือนหมา รอเจ้าของอะ เข้าใจปะ (เจ้าของมีเเฟน เเต่หมารอเจ้าของ ค่อยดูเเลเจ้าของ เเต่ไม่สนใจเเฟนเจ้าของ)
ผมต้องทำไงต่อ? เคยคิดจะเเย่งมา เเต่ไม่เอาอะ กลัวเสียเค้าไป ได้เเค่ดูเเลไกล ไกล
ไม่เคยพิมพ์ไรยาวๆอะครับ งงตรงไหนบอกได้
อาการเหมือนหมารอเจ้าของกลับบ้าน?
เเต่เเฟนเค้าอยุ่ไกล เราสองคนรู้จักมากกว่าคนอื่นรู้จัก ไม่มีกำเเพงใดๆ คอยดูเเลกันตลอด ไปไหนด้วยกันตลอด
จนคนทั่วไปคิดว่า เราเป็นเเฟนกัน เรารู้สึกดีมาก
มันติดตรงที่เรา เป็นเพื่อนกัน เเล้ว เค้าเป็นคนซื่อสัตย์ต่อรักมาก เราไม่รู้จักเเฟนเค้าว่าเป็นไง เพราะไม่ได้สนใจเลย
เค้าเคยอยากให้รุ้จักกัน เเต่มันไม่ได้ ผู้ชาย กับผู้ชายอะ คิดเเต่ว่า คบกันตั้ง 4 ปี มันคงเป็นคนดีนั่นเหละ ทะเลาะกันยังไม่เลิกกันอะ
ตอนนี้เค้ากลับไปหาเเฟน ไม่นานอะ ดะกลับมาหาเจอเราอีก
เรารู้สึกว่า เหมือนหมา รอเจ้าของอะ เข้าใจปะ (เจ้าของมีเเฟน เเต่หมารอเจ้าของ ค่อยดูเเลเจ้าของ เเต่ไม่สนใจเเฟนเจ้าของ)
ผมต้องทำไงต่อ? เคยคิดจะเเย่งมา เเต่ไม่เอาอะ กลัวเสียเค้าไป ได้เเค่ดูเเลไกล ไกล
ไม่เคยพิมพ์ไรยาวๆอะครับ งงตรงไหนบอกได้