18/3/60
ผมบอกเลิกผู้หญิงคนนึงเพราะเบื่อ เพราะเธอไม่ให้อิสระผม ซึ่งทุกคนมองว่าเป็นเหตุผลที่ไร้สาระ ไม่มีเหตุผล มีคนใหม่ อาจจะเป็นอย่างที่เพื่อนๆพวกนั้นพูดก็ได้ ที่จิงผมเลิกกับเธอมาได้สักพักแล้ว ผมไม่รู้ว่าเขียนไดอารี่นี้ขึ้นมาทำไม แต่ผมเคยได้ยินว่าการเขียนระบายเรื่องราวมันช่วยได้ให้เราหายเหงาหายเศร้า อันที่จริงผมเหงามาก หรือว่าปานกลางก็ไม่รู้ มันวัดกันตรงไหน แต่จริงๆมันก็เหงา รู้สึกไม่มีอะในโลกนี้นอกจากเราก้บโซฟาโง่ๆที่ผมใช้นอนเขียนระบายทุกอย่าง ทุกสิ่งรอบข้างดูมืดเหมือนเราปิดไฟแล้วมีไฟส่องลงมาที่จุดเดียวคือที่ๆเรานอน ตอนนี้ที่ผมเขียนฝนตก ตกแบบคนเหงา คนโสดจะรู้ดี ว่าตอนฝนตกเป็นไงซึ่งผมไม่ชอบมากๆในบรรยากาศแบบนี้ได้ยินเสียงฝนตกลงหลังคา มันเป็นเสียงที่ชวนให้เราเหงาคูณ2เข้าไปอีก วนกลับมาเรื่องที่ผมเลิกกับเธอ เธอร้องไห้หนักมาก และอ้อนวอนมาก ผมคิดในใจว่าเกิดมาทำไมเราเลวขนาดนี้ ซึ่งจะใครสักคนที่เข้าใจผม ผมเป็นผู้ชายที่ต้องการอิสระโลกส่วนตัวสูง ผมไม่อยากกลับไปแล้วมาคุยโทรสับ ห่วงนั้น ห่วงนี้ คอยเช็คตลอด คอยนั้นนี่ที่คนเป็นแฟนทำกัน ผมเป็นคนนึงที่ไม่ชอบอยู่กับใครเวลาปกติ จะอยู่เฉพาะเวลาเศร้า ผมนอนคนเดียว เช่าหอคนเดียว เพื่อนขอผมก็หาเหตุผลบอกว่าไม่ๆ เพราะผมคิดว่ามันคือห้องของผม พอมาถึงจุดนึงที่ผมกับแฟนคบกันมาได้นานพอสมควร ผมพยายามแล้ว แต่ตอนนี้ผมไม่พร้อมจะมีใครจริงๆ เหตุผลโง่ๆของผมที่ทิ้งผู้หญิงดีๆคนนึงไป เราวางแผนว่าจะไปนั้นนี้ด้วยกัน เก็บเงินซื้อกล้องไปเที่ยวด้วยกัน ตามรีวิวที่คนเขาลงเฟสบุค โซเชียวต่างๆที่ฮิตๆแล้แคปไว้ว่าจะไปกัน มีอีกหลายที่ที่เราว่าจะไป แต่มันก็จบลงเพราะ เหตุผลโง่ๆของผม ผมไม่อยากให้เธอมาเสียใจกับคนแบบผม ซึ่ง้นเห็นแก่ตัวมากที่ผมพูดงี้ เพราะคนที่อยากอยู่คนเดียวไม่ใชเธอ แต่เป็นผม ผมบอกว่าเตง หอเราไม่มีปลั๊ก3ตาเลย ตอนเราย้ายหอมาใหม่ๆ เพราะผมเปนคนติดเกมต้องใช้ปลั๊กมาชาตโน๊ตบุค ผมเลยบอกเตงเค้าขอไปเล่นเกมร้านเกมกับเพื่อนนะ ซึ่งใครจะรู้เธอออกไปซื้อปลั๊ก เกบห้อง กวาดห้องรอผมที่จะกลับมาเล่น แต่มันเป็นวันที่ผมบอกเลิกเธอ ความฝันมันพังลงเพราะเหตุผลโง่ๆของผม ผมไม่ได้ต้องการอะไรจากบทความนี้ ไม่ได้ต้องการให้คนเห็นใจ ไม่ได้ต้องการไรทั้งนั้น แต่ผมแค่อยากระบายสิ่งที่มันเกิดกับตัวผม และไม่อยากให้เกิดกับใครอีก จงรักคนที่คุณรักมากๆ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านบทความโง่ๆของคนโง่ๆครับ