วันนี้อาจเป็นวันสุดท้ายที่เราได้อยู่ด้วยกันในเมื่อเขาจะไปเราก็ไม่ควรรั้งเขาไว้เอาอะไรมารั่งไว้ไม่ได้เราก็ต้องยอมทุกข์ยอมเจ็บก่อนจากเขาจุ้บหน้าผากก่อนไปเราก็ทำอะไรไม่ได้ก็ได้แต่หลั่งน้ำตาพยายามไม่เศร้าแต่เราก็กลั่นไว้ไม่อยู่ทำไงเราถึงจะลืมเขาได้เราไม่อยากรู้สึกรักเขาอีกต่อไปไม่อยากรักแล้วมันเจ็บจนจะทนไม่ได้ถ้าให้ตายคงขาดใจตรงนี้เลย 😢😢
เขาคงไม่รู้สึกรักเราเราคงไม่สำคัญกับเขาอีกต่อไปแล้วล่ะเรารู้สึกได้เราจะลืมเธอให้ได้เราไม่รู้หรอกนะว่าวันไหนแต่คงต้องมีสักวัน