เหนื่อยใจเหลือเกิน อยากระบาย

เจ้านายเป็นคนพูดจาหักหาญน้ำใจตลอดเลย แล้วก็พูดดีด้วยในเวลาต่อมา

เราก็ไม่รู้นะว่ามนโลกนี้จะมีคนที่ทำงานได้แบบ 100% โดยไม่เกิดข้อผิดพลาดมั้ย แต่ในมุมมองเรา เราคิดว่าถ้าเราทำอะไรผิดพลาดเรายอมรับผิด แต่ทุกการผิดพลาดเป็นเหมือนของแหลมที่พร้อมจะเสียบแทงเราได้ตลอดเวลาด้วยคำพูดแย่ๆ

เราไม่ได้คาดหวังให้ได้เจอคำพูดดีๆหรอกเอาจริงๆ แต่การตักเตือนเล็กน้อยก็น่าจะรู้สึกกดีกว่าการพูดหักหาญน้ำใจและต่อว่าเราต่อหน้าคนเยอะๆ เอาตรงๆอับอายคนอื่นเค้า เรืองงานไม่มีใครอยากให้เกิดข้อผิดพลาด เราก็เป็นคนนึงที่ทำงานแล้วอยากให้มันเรียบร้อยครบถ้วน แต่การใช้คำพูดรุนแรงไม่ได้แก้ปัญหา มีแต่กดดันเรา อันนั้นไม่ได้ๆๆ พวกนี้มันแล่นอยู่ในหัวตลอดเวลา หมดกำลังใจ หมดไฟในการทำงาน เรื่องบางเรื่องมันเซนซีทีฟเวลาเอามาพูด โดยเฉพาะผิดอีกเรื่องแต่เอาเรื่องอื่นๆมาพูดมันก็รู้สึกไม่ดีเท่าไหร่

สุดท้ายก็ได้แต่บอกตัวเองว่า อย่าใส่ใจเลย คนพูดเค้าพูดแล้วเค้าไม่ได้จำ คนจำคือเรา ยิ่งลืมได้เร็วเท่าไหร่ มันก็เป็นผลดีกับเราเท่านั้น

ปล.ไม่รู้จะไปห้องไหนดีขออภัยถ้าผิดห้องนะ