คือมีเพื่อนคนหนึ่ง(นามสมมุดB)ที่เป็นเพื่อนกันมาจะ3 ปีแล้วเพราะเราพึ่งมาเจอกันตอนม.1 แล้วคือBหวังดีกับเพื่อนทุกคนในกลุ่ม แต่เพื่อนในกลุ่มก็เข้าใจ แต่พอนานๆ ไปเพื่อนในกลุ่มบางคน(นามสมมุดT)เริ่มมองว่ามันเป็นการล้ำเส้นเกินไป เพราะBบางทีก็เหมือนเอาแต่ใจเกินไปจนTได้พูดออกมาว่า รำคาร อย่าเอาแต่ใจเกินไป เข้าใจเพื่อนบ้าง เพราะBเวลาบอกอะไรแล้วเพื่อนไม่ทำตามหรือไม่ฟัง Bก็จะเอาแต่ใจแล้วเดินไปเรียนคนเดียว เพื่อนในกลุ่มทุกคนก็ง้อสิค่ะ ปล.เพื่อนในกลุ่มเคยไม่เข้าใจในตัวB แล้วเคยนินทากัน
หลังจากนั้นมันเป็นแบบนี้บ่อยขึ้นเป็นจนชิน คือทะเลาะกันเรื่องนี้จนชิน ทุกคนก็เข้าใจตัวB แต่เกิดอยู่ๆ มา T เหมือนเริ่มทนไม่ไหวเรยพูดบอกBไปว่าเอาแต่ใจเกินไป เพื่อนในกลุ่มเจ้าข้างBค่ะ และคือใครผิด Tผิดค่ะ ถ้าTไม่พูดทีจะอึดอัดมาก พอพูดออกมาก็ทะเลาะกันเหมือนเดิม คือใครพอจะรู้บ้างว่านี่คือการหวังดี หรือ ล้ำเส้น เอาแต่ใจค่ะ ปล.ขอบคุณที่อ่านจบนะค่ะ อาจจะงงๆ บ้าง